แนวทางการส่งเสริมการพัฒนาบทบาทพระสงฆ์กับการพัฒนาสังคม : กรณีศึกษา พระครูวิมลอิสฺสรธรรม (เม้า อิสฺสโร)

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาวัตรปฏิบัติและชีวประวัติของพระครูวิมลอิสฺสรธรรม (เม้า  อิสสฺโร) เจ้าอาวาสวัดป่าเลย์ไลย์ บ้านใหม่ ตำบลสามแวง อำเภอห้วยราช จังหวัดบุรีรัมย์ 2) เพื่อศึกษาบทบาทของพระครูวิมลอิสฺสรธรรม (เม้า อิสสฺโร) กับการพัฒนาสังคม และ      3) เพื่อนำเสนอแนวทางในการส่งเสริมบทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาสังคม  โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ จำนวน 17 รูป/ท่าน  ประกอบด้วยพระสงฆ์ กรรมการวัด ผู้นำชุมชน ตัวแทนชาวบ้าน นายกองค์การบริหารส่วนตำบล ปราชญ์ชาวบ้าน  ผู้บริหารโรงเรียน และตัวแทนครู เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง  วิเคราะห์ข้อมูลโดยการสร้างข้อสรุปเชิงอุปนัยและการพรรณาวิเคราะห์  ผลการศึกษาพบว่า 1) พระครูวิมลอิสฺสรธรรม (เม้า อิสสฺโร) มีวัตรปฏิบัติโดยทำวัตรเช้าไหว้พระสวดมนต์พร้อมกับพระภิกษุสามเณรในอุโบสถทุกวันตลอดปี  มีการทำอุโบสถกรรม (สวดพระปาฏิโมกข์) ทุกกึ่งเดือน 2) บทบาทในการพัฒนาสังคมทั้งการพัฒนาด้านการปกครอง  ด้านการศาสนศึกษา  ด้านการศึกษาสงเคราะห์  ด้านการเผยแผ่ธรรม  ด้านการสาธารณูปการ  และด้านการสาธารณสงเคราะห์  ผลของการพัฒนาพบว่า  ชาวบ้านในชุมชนมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นตามลำดับ  และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตแก่ครอบครัว  ชุมชน  และสังคมได้ 3) ควรส่งเสริมให้มีการเรียนรู้ทางด้านศาสนา ส่งเสริมการปกครอง แบบมีส่วนร่วม  เน้นความสามัคคีเป็นหลัก