การพัฒนากฎหมายและนวัตกรรมการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2025.280746คำสำคัญ:
นวัตกรรมการจัดการ, อุตสาหกรรม 4.0, นโยบายประเทศไทย 4.0, อุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม, เทคโนโลยีและดิจิทัลบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การศึกษาวิจัยเรื่อง แนวทางการพัฒนากฎหมายและนวัตกรรมการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0 มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค ข้อจำกัดทางกฎหมายและนวัตกรรมการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0 2) เพื่อศึกษาหลักการ แนวคิด ทฤษฎี นโยบายแห่งรัฐ ยุทธศาสตร์ชาติและกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนากฎหมายและนวัตกรรมการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0 3) เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาและกำหนดแนวทางการพัฒนากฎหมายและนวัตกรรมการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0 4) เพื่อนำไปสู่การพัฒนากฎหมายและนวัตกรรมการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0
ระเบียบวิธีการศึกษา: การศึกษาวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาเชิงบูรณาการ 3 ศาสตร์ คือนิติศาสตร์ รัฐประศาสนศาสตร์ และการบริหาร ด้วยการศึกษาข้อมูลจากเอกสารปฐมภูมิและทุตติยภูมิ ได้แก่ หลักการ แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง นโยบาย ยุทธศาสตร์ชาติด้านสิ่งแวดล้อม แผนแม่บทด้านสิ่งแวดล้อม กฎหมายต่างประเทศและกฎหมายไทย รวมถึงการเก็บข้อมูลจากการวิจัยภาคสนาม ได้แก่ การสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 15 คน การสนทนากลุ่มเจาะจง จำนวน 25 คน และการรับฟังความคิดเห็น จำนวน 50 คน ด้วยวิธีคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงจากผู้มีส่วนได้เสีย แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์แล้วบรรยายเชิงพรรณนา
ผลการศึกษา: จากผลการศึกษาวิจัยพบว่า 1) ปัจจุบันอุตสาหกรรมการผลิตของประเทศไทยมีปัญหาการขาดองค์ความรู้และการสนับสนุนด้านนวัตกรรม จึงส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ซึ่งนวัตกรรมในภาคอุตสาหกรรมมีความสำคัญต่อการขับเคลื่อนเศรษฐกิจและการพัฒนาประเทศอย่างยิ่ง 2) แนวคิดและทฤษฎี ได้แก่ หลักธรรมาภิบาล หลักการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ หลักการพัฒนาอย่างยั่งยืนและเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน (SDGs) แนวคิดการพัฒนาแบบองค์รวมตาม BCG Model แนวคิดอุตสาหกรรม 4.0 แนวคิดการบริหารจัดการ ทฤษฎีเศรษฐกิจแบบเส้นตรงทฤษฎีเศรษฐกิจหมุนเวียน ทฤษฎีการบำรุงรักษาเชิงป้องกันและทฤษฎีด้านนวัตกรรม แนวคิดและทฤษฎีที่กล่าวมาผู้วิจัยได้มากำหนดแนวทางการพัฒนากฎหมายและนวัตกรรมการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0 รวมทั้งผู้นำด้านเทคโนโลยีดิจิทัลและนวัตกรรมที่งานวิจัยนี้ทำการศึกษา ได้แก่ สาธารณรัฐประชาชนจีน สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี สาธารณรัฐเกาหลีและสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีการกำหนดนโยบาย ยุทธศาสตร์ชาติและกฎหมายที่ใช้ในการขับเคลื่อนอุตสาหกรรม 4.0 ไว้อย่างเฉพาะเจาะจง ส่งผลให้ประเทศกลุ่มนี้มีกลไกทางกฎหมายและนโยบายสำหรับการจัดการอุตสาหกรรมการผลิตด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลและนวัตกรรมที่มีประสิทธิภาพ สอดคล้องกับแนวทางของการปฎิวัติอุตสาหกรรม 4.0 4) ประเทศไทยต้องปรับตัวตามกระแสของโลกเทคโนโลยีและดิจิทัล ด้วยการกำหนดทิศทางการพัฒนาภาคอุตสาหกรรมตามนโยบาย ประเทศไทย 4.0 ด้วยแผนการพัฒนาสนับสนุนด้านการเงิน ความรู้ เทคโนโลยีดิจิทัล รวมทั้งการพัฒนาด้านบุคคลากรที่เกี่ยวข้องโดยปรับทักษะและเพิ่มทักษะ เพื่อสามารถปฏิบัติควบคู่ไปกับการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลครบวงจรได้อย่างมีประสิทธิภาพ 5) เสนอให้แก้ไขพระราชบัญญัติสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2530 และกฎกระทรวงที่ออกโดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการใช้ประโยชน์จากผลงานวิจัยและนวัตกรรม พ.ศ. 2564 นอกจากนั้น ได้เสนอนโยบายเชิงยุทธศาสตร์ 5 ด้าน คือ (1) ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการสมัยใหม่ (2) ยุทธศาสตร์การพัฒนาเทคโนโลยีและนวัตกรรม (2) ยุทธศาสตร์การสนับสนุนจากภาครัฐ (3) ยุทธศาสตร์การพัฒนาขีดความสามารถด้านวิจัย (5) ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
สรุปผล: เสนอให้มีปรับแก้แก้ไขพระราชบัญญัติสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2530 หมวดที่ 1 มาตรา 6 และมาตรา 8 และกำหนดแนวทางการพัฒนานวัตกรรมบริหารจัดการอุตสาหกรรมการผลิตภายใต้นโยบาย ประเทศไทย 4.0 ทั้งหมด 5 ยุทธศาสตร์
References
กระทรวงการอุดมศึกษาวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม, (2567). โมเดลเศรษฐกิจสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. Retrieved on June 28, 2024 from: https://www3.rdi.ku.ac.th/wp-
กระทรวงอุตสาหกรรม, (2567). ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมไทย 4.0 ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579). Retrieved on April 17, 2024 from: http://www.oie.go.th/sites/default/files/attachments
เกียรติพงษ์ อุดมธนะธีระ, (2566). ลักษณะสำคัญของนวัตกรรม (Innovation). Retrieved on October 26, 2023 from: https://www.iok2u.com/article/innovation/innovation-001-characteristics
คมกฤช จันทร์ขจร. (2560). ยุทธศาสตร์การจัดการศึกษาทางไกลในยุคประเทศไทย 4.0 ของสถาบันการศึกษาทางไกลสำนักงาน กศน. สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์ และบุคลากรทางการศึกษา, สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ
ณัฐรัตน์ สุขใย. (2562). การศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล การยอมรับเทคโนโลยี และวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการทำงานของพนักงานธนาคารกรุงไทย จำกัด (มหาชน) สังกัดกลุ่มเครือข่ายภาคกลาง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ทองทิพภา วิริยะพันธุ์. (2561). การพัฒนาธุรกิจที่ยั่งยืน (Sustainable Business Development). กรุงเทพฯ: CMS Digital Print.
พฤทธิ์ เทศจีบ. (2566). การสร้างความยั่งยืนทางดิจิทัลในธุรกิจด้วยสถานที่ทำงานดิจิทัล. การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงานวิชาการระดับชาติครั้งที่ 7, ผ่านโปรแกรม Cisco WebEx, 6 มิถุนายน 2566, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย
พัชร์นรี ธนาคุณ. (2561). ระบบคัดเลือกกลุ่มธุรกิจที่ใช้นวัตกรรมในการขับเคลื่อน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สหสาขาวิชาธุรกิจเทคโนโลยีและการจัดการนวัตกรรม: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 Interdisciplinary Academic and Research Journal

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ