อุปสรรคทางกฎหมายในการค้าไม้เศรษฐกิจภายในพื้นที่ปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: ในพื้นที่ปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม กฎหมายที่ควบคุมการค้าไม้รับประกันการจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืนโดยไม่สนับสนุนการตัดไม้ทำลายป่าและส่งเสริมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม พวกเขายังส่งเสริมเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ ปกป้องสิทธิของเจ้าของที่ดิน และรักษาสมดุลระหว่างการผลิตไม้และการเกษตรเพื่อความอยู่ดีมีสุขทางนิเวศวิทยาและเศรษฐกิจในระยะยาว การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการค้าไม้เศรษฐกิจภายในที่ดินที่ปฏิรูปเพื่อเกษตรกรรม และหาแนวทางในการแก้ไขกฎหมายที่เป็นอุปสรรคในการค้าไม้เศรษฐกิจในที่ดินดังกล่าว

ระเบียบวิธีการวิจัย: งานวิจัยฉบับนี้เป็นระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากเอกสาร งานวิชาการอื่น ๆ รงมถึงเอกสารทางอิเล็กทรอนิกส์

ผลการวิจัย: ปัจจุบันมีการแก้ไขพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 ในมาตรา 7 จากเดิมกำหนดให้ไม้เศรษฐกิจมีสถานะเป็นไม้หวงห้าม การจะครอบครอง ทำ ตัด แปรรูปไม้ จะต้องได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ไม่ว่าไม้นั้นจะขึ้น ณ ที่ใดก็ตามในราชอาณาจักร หากฝ่าฝืนจะมีโทษทางอาญา แต่ในการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 (ฉบับที่ 8) กำหนดเกี่ยวกับไม้หวงห้ามที่ขึ้นอยู่ในที่ดินที่มิใช่ป่า สามารถตัดไม้ยืนต้นได้โดยไม่ผิดกฎหมายในที่ดินกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครอง รวมถึงในที่ดินตามหนังสือแสดงสิทธิ์

สรุปผล: ผู้เขียนพบปัญหาว่าแม้กฎหมายฉบับใหม่จะอนุญาตให้เจ้าของที่ดินที่มีกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองสามารถ ตัด ฟัน โค่น ฯลฯ ไม้ที่ขึ้นในที่ดินดังกล่าว แต่ในทางกลับกันที่ดินที่ได้รับอนุญาตให้ทำประโยชน์ตามประเภทหนังสือแสดงสิทธิ กฎหมายแก้ไขให้ต้องเป็นไม้ที่ปลูกขึ้นเท่านั้นจึงจะตัดได้ สังเกตว่าสองกรณีนี้แตกต่างกัน กล่าวคือ ที่ดินที่ได้รับอนุญาตให้ทำประโยชน์ตามประเภทหนังสือแสดงสิทธิ ไม่สามารถที่จะตัดไม้ที่ขึ้นเองตามธรรมชาติได้ ทั้ง ๆ ไม้เศรษฐกิจเหล่านี้ไม่ว่าจะขึ้นเองตามธรรมชาติ หรือมนุษย์ปลูกขึ้น ผลก็คือต้องการให้เกิดการส่งเสริมการค้าไม้เศรษฐกิจอยู่ดี ซึ่งขัดกับหลักการของการแก้ไขกฎหมายฉบับดังกล่าว งานวิจัยฉบับนี้จึงเสนอแนะให้มีการแก้ไข พระราชบัญญัติป่าไม่ พ.ศ. 2484 อีกครั้งให้ถูกต้องตามหลักการและหตุผล