ผลการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทยโดยใช้กระบวนการเรียนการสอนแบบ DACIR สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรีหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาภาษาไทย

ชนิตตา โชติช่วง

doi:10.60027/iarj.2023.270078

ผู้แต่ง

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ชนิตตา โชติช่วง คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี https://orcid.org/0009-0004-0721-536X

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2023.270078

คำสำคัญ:

กระบวนการเรียนการสอนแบบ DACIR; , พัฒนาการของวรรณคดีไทย; , กิจกรรมการเรียนรู้

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การพัฒนาบุคคลกรในฐานะครูของสาขาวิชาภาษาไทยนั้นจำเป็นจะต้องได้รับการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนที่จะส่งเสริมให้ผู้เรียนบรรลุเป้าประสงค์ของรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทยโดยอาศัยการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนที่มุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้ตั้งคำถามสำคัญกำหนดสมมติฐานในการศึกษามีความสัมพันธ์กับกระบวนการเรียนการสอน DACIR ที่มุ่งพัฒนาให้ผู้เรียนสามารถคิดวิเคราะห์ แยะแยะ และมีปฏิสัมพันธ์กับแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย ดังนั้นงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทย โดยใช้กระบวนการเรียนการสอนแบบ DACIR 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทย 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทย

ระเบียบวิธีการวิจัย: ตัวอย่างการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 3 สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ภาคเรียนที่ 1/2565 จำนวน 60 คน ได้มาจากสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ กิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทย โดยใช้กระบวนการเรียนการสอนแบบ DACIRแบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าความตรงเชิงเนื้อหา (Context Validity) ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t-test

ผลการวิจัย: 1) กิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทย โดยใช้กระบวนการเรียนการสอนแบบ DACIR มีค่าความตรงเชิงเนื้อหา (Context Validity) ในภาพรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทย หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ผู้เรียนมีความพึงพอใจที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชาพัฒนาการของวรรณคดีไทย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด

สรุปผล: กิจกรรมการเรียนรู้ในวิชาวรรณคดีไทยที่ใช้วิธี DACIR มีความเหมาะสมทางเนื้อหาสูงสุดและมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่สูง เป็นที่พึงพอใจสูงสุดในภาพรวมของผู้เรียน

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: กระทรงศึกษาธิการ

ชัยรัตน์ โตศิลา. (2555). การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนโดยใช้วิธีการทางประวัติศาสตร์ เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดทางประวัติศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณรงค์ฤทธิ์ ศักดิ์แสน. (2560). ผลของการใช้กระบวนการเรียนการสอนแดคีร์ที่มีต่อการเข้าถึงความรู้สึกทางประวัติศาสตร์และเจตคติต่อการศึกษาประวัติศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ทีฆกุล คำงาม. (2560). ผลของการจัดการเรียนรู้ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นโดยใช้กระบวนการเรียนการสอน DACIR ที่มีต่อการเรียนรู้มโนทัศน์ทางประวัติศาสตร์ของนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

นันทญ์ณภัค พรมมา. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ด้วยการใช้เทคนิคเพื่อนคู่คิด. วิทยานิพนธ์นี้ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

บุญชม ศรีสะอาด. (2558). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ภูวดล วิริยะ. (2561). การนำเสนอกิจกรรมการเรียนการสอนเหตุการณ์โลกในยุคปัจจุบันสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ยุทธศิลป์ แปลนนาค. (2559). ผลของการจัดการเรียนรู้ประวัติศาสตร์โดยใช้กระบวนการเรียนการสอนแดคีร์ที่มีต่อทักษะการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและความสามารถในการตั้งคำถามสำคัญทางประวัติศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2549). ความรู้ทั่วไปทางภาษาและวรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาไทย และภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สมศักดิ์ ภู่วิภาดาวรรธน์. (2554). การยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและการประเมินตามสภาพจริง. เชียงใหม่: โรงพิมพ์แสงศิลป์.

หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย ฉบับปรับปรุง พุทธศักราช 2562. (2563). สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.

อิ่มจิตร หมวดแร่, สุนทร อ่อนฤทธิ์ และชัยรัตน์ โตศิลา. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้อาเซียนศึกษาโดยใช้แนวคิดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการเป็นพลเมืองที่เข้มแข็งของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี. 13(3), 1-16.

Drake, F. D., and Brown, S. D. (2003). A Systematic Approach to Improve Students' Historical Thinking. History Teacher, 34, 4-29.

Meredith, M. (2015). Current Events in the Classroom: A Collection of Case Studies on the Why and How of Using the News to Teach Curriculum. Master Thesis, Faculty of Education, University of Toronto.

Moore, K. (2015). Keeping Current: Media Literacy Education as a Tool for Critically Examining Current Events in a High School Government Classroom. Master Thesis, Faculty of Education, University of Mary Washington.