การจัดการโลจิติกส์สีเขียว ที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการดำเนินธุรกิจ และ การพัฒนาที่ยั่งยืนของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมด้านอุตสาหกรรมอาหารในประเทศไทย

Pattarapon Chummee

doi:10.60027/iarj.2025.286131

Authors

Pattarapon Chummee College of Management Innovation, Valaya Alongkorn Rajabhat University under Royal Patronage, Thailand https://orcid.org/0000-0002-3962-9047

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2025.286131

Keywords:

Structural Equation Modeling Analysis, Green Logistics Management, Business Efficiency, Sustainable Development

Abstract

Background and Aims: Green logistics management refers to the concept of logistics that takes into account the impact of the transport sector and the environment on the overall process of logistics activities, including measures to reduce air pollution and gas emissions that can occur when transporting goods. Therefore, this research aims to 1) study the magnitude of the importance of each component of green logistics management, business efficiency, and sustainable development for SMEs in the food industry in Thailand, and 2) study the magnitude of the relationship between the influence between the variables of green logistics management, business efficiency, and sustainable development for SMEs in the food industry in Thailand.

Methodology: The sample group was medium and small food business operators in Bangkok and its vicinity. By using the same number of observable variables as the guidelines of Hair et. al. (1995), which was 5-20 times the number of observable variables. Therefore, in this research, there were 17 observable variables multiplied by 20 times the number of variables, resulting in a sample group of 340 samples. The statistics used were confirmatory factor analysis and structural equation conceptual framework analysis. The results of the IOC test were 0.790, and the results of the reliability test were 0.894.

Results: The research found that 1) the observable variable of your business continuously improving the performance of your logistics system, including methods, techniques, and tools to be competitive and maintain a sustainable market position (GL3) was the most important and 2) the relationship between the latent variable of green logistics management to the latent variable of sustainable development had the highest influence. The results of the fit index with the empirical data showed a good fit. (Chi-square=238.88, df=115, P-value=0.00, RMSEA=0.058, CFI=0.99, GFI=0.94, RMR=0.041)

Conclusion: SMEs in the food industry reduce pollution during transportation, use the shortest transportation time, reduce the release of pollution into the environment to the least, implement safety and transportation tracking systems, and use information technology systems. Furthermore, products must be developed to have quality by using treatment technology or developing innovations for use in production. The technology must be environmentally friendly and able to compete internationally.

References

กรุงเทพธุรกิจ. (2566). โลจิสติกส์สีเขียวของไฮเปอร์มาร์เก็ต. Retrieved on March 16, 2023, from https://www.bangkokbiznews.com/business/906555

ธนาคารกรุงเทพ. (2565). กรีนโลจิสติกส์. Retrieved on March 16, 2023, from https://www.bangkokbanksme.com/en/6up-green-logistics

ธนาคารกรุงไทย. (2565). Green logistics. Retrieved on March 17, 2023, from https://krungthai.com/Download/economy resources/EconomyResourcesDownload_477Green_Logistic.pdf

ธัญญธร ศรีวิเชียร และคณะ (2567). ผลกระทบการบริหารต้นทุนสมัยใหม่ต่อประสิทธิภาพการดำเนินงาน ของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมกลุ่มธุรกิจสิ่งทอในประเทศไทย. Journal of Modern Management Science, 17(2), 1-14.

พงษ์พิพัฒน์ มัลลิกะมาลย์ และคณะ. (2567). กลยุทธ์ที่ส่งผลต่อการพัฒนาเพื่อความอยู่รอดและเติบโตของ วิสาหกิจขนาดกลาง และขนาดย่อม (SMEs) ในกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์ และ สังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์, 8(1), 95-106.

โพส ทูเดย์. (2563). SMEs ไทยในภาคอุตสาหกรรมอาหาร. Retrieved on November 14, 2024, from https://www.posttoday.com/international-news/633574

สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย (2567). อุตสาหกรรมอาหาร. Retrieved on November 14, 2024, from https://edulampang.prd.go.th/th/content/category/detail/id/57/iid/299196

สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า. (2567) แนวทางการพัฒนาธุรกิจบริการด้านอาหารของไทย. Retrieved on November 24, 2024, https://uploads.tpso.go.th/แนวทางการพัฒนาธุรกิจบริการด้านอาหารของไทย.pdf

สุดารัตน์ พิมลรัตนกานต์. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุของการจัดการโลจิสติกส์สีเขียวที่ส่งผลต่อผลการดำเนิน งานของอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมัน. Ph. D. in Social Sciences Journal, 14(2), 319-334.

อมฤทธิ์ จันทนลาช และคณะ. (2567). สมรรถนะผู้ประกอบการ และ ความสามารถการตลาดดิจิทัลที่มีผลต่อผลการปฏิบัติงานผู้ประกอบการธุรกิจ SMEs ในจังหวัดภาค ตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. วารสาร วิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการ และเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 21(1), 279-292.

อัจฉริยา วงษ์บูรณาวาทย์. (2566). มาตรการทางกฎหมายในการส่งเสริมการใช้สิทธิบัตรเพื่อคุ้มครอง สิ่งแวดล้อมในประเทศไทย. วารสารนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 53(4), 1244-1290.

Cheng, Y., Masukujjaman, M., Sobhani, F. A., Hamayun, M., & Alam, S. S. (2023). Green Logistics, Green Human Capital, and Circular Economy: The Mediating Role of Sustainable Production. Sustainability, 15(2), 1045.

Hair, J., Anderson, R., Tatham, R., & Black, W. (1995). Multivariate Data Analysis. (4th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall Inc.

Jiao, X., Lyu, Y., Wu, X., Li, H., Cheng, L., Zhang, C., ... & Shen, J. (2016). Grain production versus resource and environmental costs: towards increasing sustainability of nutrient use in China. Journal of Experimental Botany, 67(17), 4935-4949.

Kwak, S. Y., Cho, W. S., Seok, G. A., & Yoo, S. G. (2020). Intention to use sustainable green logistics platforms. Sustainability, 12(8), 3502.

Maqsood, S., Zhou, Y., Lin, X., Huang, S., Jamil, I., & Shahzad, K. (2022). Critical success factors for adopting green supply chain management and clean innovation technology in the small and medium-sized enterprises: A structural equation modeling approach. Frontiers in Psychology, 6484.

Ngo, Q. T., Tran, H. A., & Tran, H. T. T. (2022). The impact of green finance and COVID-19 on economic development: capital formation and educational expenditure of ASEAN economies. China Finance Review International, 12(2), 261-279.

Odock, S. O., Mutua, D. M., Ndungu, C., & Mwangi, M. (2024). Green logistics practices and firm performance: The mediating effect of environmental performance among logistics firms in Kenya. International Journal of Professional Business Review: Int. J. Prof. Bus. Rev., 9(11), 2.

Setyadi, A., Akbar, Y. K., Ariana, S., & Pawirosumarto, S. (2023). Examining the Effect of Green Logistics and Green Human Resource Management on Sustainable Development Organizations: The Mediating Role of Sustainable Production. Sustainability, 15(13), 10667.

Tran, T. T. H., Pham, V. K., Vu, P. T., Pham, T. T., & Nguyen, K. H. (2022). Assessing Barriers of Low-Carbon Emission Operations in Logistics Service Providers in Vietnam. The Science and Development of Transport—ZIRP. 2021, 133-154.

Trivellas, P., Malindretos, G., & Reklitis, P. (2020). Implications of green logistics management on sustainable business and supply chain performance: evidence from a survey in the Greek agri-food sector. Sustainability, 12(24), 10515.

Yingfei, Y. et., al. (2022). Green logistics performance and infrastructure on service trade and environment-measuring firm’s performance and service quality. Journal of King Saud university-science, 34(1), 101683. https://doi.org/10.1016/j.jksus.2021.101683

Youngswaing, W., Jomnonkwao, S., Cheunkamon, E., & Ratanavaraha, V. (2024). Key Factors Shaping Green Logistics in Thailand’s Auto Industry: An Application of Structural Equation Modeling. Logistics, 8(1), 17.

Zhou, B., et., al. (2023). Unveiling the role of green logistics management in improving SMEs’ sustainability performance: Do circular economy practices and supply chain traceability matter? Systems, 11(4), 198. https://doi.org/10.3390/systems11040198