The Relationship between Health Literacy and Preventive Behaviors Against Particulate Matter (PM 2.5) Among Undergraduate Students at Ramkhamhaeng University

Authors

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.279499

Keywords:

Health Literacy, Disease Prevention Behaviors, PM 2.5

Abstract

Background and Aims: Exposure to or inhalation of particulate matter with a diameter of 2.5 microns or less (PM2.5) can spread into the respiratory tract, and bloodstream, and penetrate various organs in the body, affecting health both acutely and chronically. Moreover, it can cause various diseases such as respiratory diseases, cardiovascular diseases, etc. Therefore, this research aims to study the relationship between health literacy and preventive behaviors against particulate matter (PM2.5) among undergraduate students at Ramkhamhaeng University.

Methodology: The study included 295 undergraduate students who were enrolled at Ramkhamhaeng University until the second semester of the academic year 2022. This research is quantitative, using questionnaires to collect data, which include general demographic characteristics, and health literacy in preventing PM2.5 in six aspects: 1) access to health information and services, 2) knowledge and understanding, 3) communication skills, 4) self-management skills, 5) decision-making skills, and 6) media literacy. The data were analyzed using statistics to find a frequency, percentage, mean, and standard deviation, and hypotheses were tested using Pearson's Product Moment Correlation Coefficient.

Results: The research results showed that health literacy and preventive behaviors against PM2.5 among undergraduate students at Ramkhamhaeng University were at a moderate level, with media literacy skills having the highest average. Additionally, there was a statistically significant positive correlation at the .01 level between health literacy and preventive behaviors against PM2.5. Therefore, activities that promote health literacy in preventing PM2.5 should be organized to help students apply this knowledge to change their daily behaviors, reducing the incidence of chronic diseases and premature death.

Conclusion: The study discovered that Ramkhamhaeng University undergraduates have moderate levels of health literacy and preventive behaviors against PM2.5, with media literacy being the strongest factor. Promoting health literacy activities is crucial to assisting students in adopting healthier habits and lowering their risk of chronic illness, as there is a strong positive correlation between health literacy and preventive behaviors.

References

เบญจวรรณ สอนอาจ. (2562). แนวทางการสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพของประชากรวัยทำงานในเขตกรุงเทพฯและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

กรมควบคุมโรค กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (2562). แผนปฏิบัติการขับเคลื่อนวาระแห่งชาติ "การแก้ไขปัญหามลพิษด้านฝุ่นละออง". Retrieved from: https://www.pcd.go.th/strategy/แผนปฏิบัติการขับเคลื่อนวาระแห่งชาติ-การแก้ไขปัญหามลพิษด้านฝุ่นละออง/

กรมอนามัย. (2561). แนวคิดหลักการขององค์กรรอบรู้ด้านสุขภาพ. Retrieved from: https://mwi.anamai.moph.go.th/webupload/migrated/files/mwi/n1139_a5a9caa9ec03f3d810c1f83cb7da874e_article_20180924133139.pdf

กรรณิกา อุ่นอ้าย พนิดา ชัยวัง พรภิมล กรกกฎกำจร และดวงใจ ปันเจริญ. (2565). ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของผู้สูงอายุ กลุ่มเสี่ยงต่อการเกิดภาวะสมองเสื่อมในชุมชนชนบท จังหวัดเชียงราย. พยาบาลสาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 49(1), 200-212.

กระทรวงสาธารณสุข. (2564). คู่มือการดำเนินงานด้านการแพทย์และสาธารณสุข กรณีฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน (PM 2.5) ปี 2564. Retrieved from: https://sbo.moph.go.th//sbo/file/pm/คู่มือการดำเนินงานฝุ่น%20PM2.5%202564.pdf

กองโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2564). คู่มือเฝ้าระว้ง ป้องกัน ควบคุมโรคและภัยที่คุกคามสุขภาพ จากฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน (PM2.5). กรุงเทพฯ. สำนักพิมพ์กราฟฟิคแอนด์ดีไซน์.

กองโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2565). แนวทางมาตรการการเฝ้าระวังสุขภาพและสื่อสารความเสี่ยง เพื่อสร้างความรอบรู้ที่เกี่ยวข้องกับฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน (PM2.5). Retrieved from: https://ddc.moph.go.th/ uploads/publish/1287120220815094919.pdf

กองระบาดวิทยา กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2564). สถานการณ์การเฝ้าระวังผลกระทบต่อ สุขภาพจากมลพิษอากาศฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน (PM2.5) ในพื้นที่กรุงเทพฯและปริมณฑล. Retrieved from: https://ddc.moph.go.th/ uploads/ ckeditor2//files / DOE_PM2.5_01.pdf

กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2559). การเสริมสร้างและประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ กลุ่มเด็กวัยเรียนและกลุ่มวัยทำงาน. บริษัทนิวธรรมดาการพิมพ์ (ประเทศไทย) จำกัด.

กัลยา วานิชย์บัญชา.(2549). การวิเคราะห์สถิติ : สถิติสำหรับการบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ:ภาควิชาสถิติ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ขวัญเมือง แก้วดำเกิง. (2561). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ: เข้าถึง เข้าใจ และการนำไปใช้. กรุงเทพฯ: ษริษัทอมรินทร์ บุ๊ค เซ็นเตอร์ จำกัด.

ขวัญเมือง แก้วดำเกิง. (2562). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ ขั้นพื้นฐาน ปฏิสัมพันธ์ วิจารณญาณ. กรุงเทพฯ: ษริษัทอมรินทร์ บุ๊ค เซ็นเตอร์ จำกัด.

จิระภา ขำพิสุทธิ์. (2561). ความฉลาดทางสุขภาพและพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของนิสิตมหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 24(1), 67-78.

ดาวนภา บุญวาล. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ของนักศึกษาสถาบันการพลศึกษา วิทยาลัยเขตชลบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ทรงทรรศน์ จินาพงศ์, ภัทราวุธ ขาวสนิท. (2563). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพและกิจกรรมทางกาย ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ. วารสารสุขศึกษาพลศึกษาและสันทนาการ. 46(2), 56-64.

ประเวช ชุ่มเกษรกูลกิจ นิรันตา ไชยพาน สุจิตรา บุญกล้า และจักรกฤษณ์ พลราชม. (2564). ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันโรคและภัยสุขภาพของประชาชนไทย. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ. 15(3), 25-36.

วิชัย ศรีผา. (2565). การพัฒนาความรอบรู้ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมเพื่อจัดการปัญหาฝุ่นละอองขนาดเล็ก (PM2.5) ในกลุ่มอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) อำเภอโซ่พิสัย จังหวัดบึงกาฬ. วารสารศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น. 14(1), 29-39.

สมถวิล วิจิตรวรรณา. (2565). สถิติความสัมพันธ์: เลือกใช้อย่างไร Correlation in Statistics: How to Use. วารสารวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 8(2), 1-15.

สมฤกษ์ กาบกลาง อภิญญา บ้านกลาง และนันธินีย์ วังนันท์ (2564). การรับรู้ผลกระทบต่อสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากฝุ่นละอองขนาดเล็กไม่เกิน 2.5 ไมครอน ของประชาชนในเขตเทศบาลนครขอนแก่น อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย. 11(2), 115-123.

สรวิชญ์ สิทธิยศ ปฏิพัทธ์ วงค์เรือง และประจวบ แหลมหลัก. (2566). ความรอบรู้ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรมการป้องกัน PM2.5 ของเยาวชนพื้นที่สูงในช่วงเผาในที่โล่งในจังหวัดพะเยา ประเทศไทย.วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน. 9(1), 9-20.

สำนักบริการทางวิชาการและทดสอบประเมินผล (สวป.) มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2566). ข้อมูลเกี่ยวกับสถิติและจำนวน. Retrieved from: http://regis.ru.ac.th/

สุภางค์พิมพ์ รัตตสัมพันธ์ นิธินันท์ ศิรบารมีสิทธิ์ และชนินทร รัตตสัมพันธ์. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมการป้องกันการสัมผัสฝุ่น PM 2.5 ของหญิงตั้งครรภ์ โรงพยาบาลปทุมธานี. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์. 42(3), 53-62.

Bartz, A.E. 1999. Basic Statistical Concepts. 4th edition. New Jersey: Preentice - Hall

Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., L. A. G. (2009). Statistical power analyses using G*Power 3.1: tests for correlation and regression analyses. Behavior Research Methods. 41(4), 1149-1160.

Downloads

Published

2024-12-07

How to Cite

Patcharapongphun, R., & Saisuwan , K. . (2024). The Relationship between Health Literacy and Preventive Behaviors Against Particulate Matter (PM 2.5) Among Undergraduate Students at Ramkhamhaeng University. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(6), 693–706. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.279499