การสร้างการมีส่วนร่วมเพื่อการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ของชุมชนในเขตอำเภอบ้านแหลม  จังหวัดเพชรบุรี

Weera Weerasophon; Bua  Srikos

doi:10.60027/iarj.2024.276931

Authors

Weera Weerasophon College of Hospitality Industry Management, Suan Sunandha Rajabhat University, Bangkok, Thailand https://orcid.org/0009-0009-6905-4019
Bua Srikos College of Hospitality Industry Management, Suan Sunandha Rajabhat University, Bangkok, Thailand https://orcid.org/0009-0006-4706-4548

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.276931

Keywords:

Community Participation; , Ecotourism; , Information Awareness; , Sustainable Development

Abstract

Background and Aims: Ecotourism has gained increasing interest as a form of tourism that focuses on the conservation of natural resources and the environment, as well as the participation of local communities, which is a crucial factor in the sustainable development of ecotourism. This research aimed to (1) study the level of community participation in ecotourism development in Ban Laem District, Phetchaburi Province, (2) examine personal characteristics affecting participation, and (3) investigate the relationship between awareness of ecotourism information and community participation.

Methodology: This quantitative research used a sample of 400 people from a population of 6,260 in Ban Laem District, obtained through accidental sampling. The instrument was a questionnaire with a reliability of 0.879. Data were analyzed using descriptive statistics and inferential statistics, including t-tests and ANOVA.

Results: The research findings reveal that the overall level of community participation in ecotourism development is moderate. The community actively participates in identifying the causes of problems, but their involvement in other stages is at a moderate level. Furthermore, it was found that personal characteristics, such as age and occupation, significantly influence participation, while awareness of information has no statistically significant relationship with participation.

Conclusion: These findings suggest that to promote sustainable community participation in ecotourism development, it is not only essential to focus on providing information but also to raise awareness, foster a sense of responsibility, motivate, and enhance the capacity of the community. It is crucial to consider the differences in personal factors, such as age and occupation, to ensure that all sectors of the community can play appropriate roles and fully utilize their potential in ecotourism development, leading to long-term sustainability.

References

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย กองอนุรักษ์. (2565). แนวคิดและพัฒนาการของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2564). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2565). การประชุม GLOBE 90 Conference กับแนวคิดการพัฒนาการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน. TAT Review, 21(1), 12-15.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2565-2566). ขอบเขตของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2566). รายงานสถิติการท่องเที่ยวประจำปี 2566. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

จิรวัฒน์ ฉายสุวรรณ, ชูเกียรติ สุขบท และนันทวรรณ ทิพยเนตร. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของชุมชนในการอนุรักษ์แหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศในพื้นที่อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย. Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University, 17(1), 17-36.

จุฑามาศ แก้วพิจิตร, สุวิมล เฮงพระนาม และณัฎฐพงษ์ มูลคำมา. (2564). ปัจจัยที่ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 14(2), 157-173.

เฉลียว บุรีภักดี. (2564). การพัฒนาอย่างยั่งยืน: แนวคิดและหลักการ. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม, 15(2), 25-38.

ดรรชนี เอมพันธุ์. (2567). หลักการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 14(1), 92-105.

ดวงกมล จงเจริญ. (2565). กลยุทธ์การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 20(2), 15-28.

ทวีทอง หงษ์วิวัฒน์. (2566). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ธวัช เบญจาธิกุล. (2565). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมของชุมชน. วารสารสังคมศาสตร์, 20(2), 23-35.

นิรันดร์ จงวุฒิเวศย์. (2567). กลวิธี แนวทาง และเทคนิคการมีส่วนร่วมของประชาชนในงานพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: ศักดิ์โสภาการพิมพ์.

นิศาชล จำนงศรี. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 12(1), 221-235.

บุญเลิศ ตั้งจิตวัฒนา. (2565). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: บริษัท เพรส แอนด์ ดีไซน์ จำกัด.

ปิยวรรณ ศุภวิทิตพัฒนา. (2565). การสร้างการมีส่วนร่วมของชุมชนในการส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 18(1), 22-35.

พัชนี เชยจรรยา, เมตตา วิวัฒนานุกูล, และ ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์. (2565). แนวคิดพื้นฐานการสื่อสาร. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.

พิมพ์ลภัส พงศกรรังศิลป์. (2564). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในพื้นที่ตำบลไม้ขาว อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 47(1), 93-112.

ไพรัตน์ เดชะรินทร์. (2564). นโยบายและกลวิธีการมีส่วนร่วมของชุมชนในยุทธศาสตร์การพัฒนาในปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: ศักดิ์โสภาการพิมพ์.

มิศรา สามารถ. (2566). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน: บูรณาการมิติเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

ยศ สันตสมบัติ. (2565). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศกับการพัฒนาอย่างยั่งยืนในชุมชนท้องถิ่น. เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ยุวัฒน์ วุฒิเมธี. (2564). หลักการพัฒนาชุมชน. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.

รำไพพรรณ แก้วสุริยา. (2564). ระบบนิเวศในแหล่งท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2564). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: Diamond In Business World.

สากล สถิตวิทยานันท์. (2565). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2566). สถิติจำนวนประชากรและบ้าน. ข้อมูล ณ 31 ธันวาคม 2565. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สุภาภรณ์ ศรีดี. (2565). แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 18(1), 55-69.

อุมาพร มุณีแนม. (2565). บทบาทของสื่อมวลชนในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 17(1), 32-45.

อุไรวรรณ จอมซื่อตรง และเสาวลักษณ์ เลิศเจริญบัณฑิต. (2564). ความสำคัญของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวต่อระบบเศรษฐกิจไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 41(2), 1-15.

Carvache-Franco, W., Carvache-Franco, M., Carvache-Franco, O., Villagómez-Buele, C., & Saltos-Layana, A. (2021). Community attachment and support for sustainable tourism development through the attitudes and perceptions of the local population. Sustainability, 13(5), 2795.

Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1980). Participation's place in rural development: Seeking clarity through specificity. World Development, 8(3), 213-235.

Cronbach, L.J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.

Gannon, M., Rasoolimanesh, S. M., & Taheri, B. (2021). Assessing the mediating role of residents' perceptions toward tourism development. Journal of Travel Research, 60(1), 149-171.

Koffka, K. (1935). Principles of Gestalt psychology. New York: Harcourt, Brace and Company.

Laonamtha, S., Wongchantra, P., & Boonmee, S. (2022). Guidelines for promoting community participation in sustainable ecotourism management: A case study of Ban Pong Community, Sansai District, Chiang Mai Province. Psychology and Education Journal, 59(2), 2118-2127.

Lo, M.C., Chin, C.H., & Law, F.Y. (2022). Local communities' perceptions of and support for tourism development: The moderating role of community attachment. International Journal of Tourism Research, 24(2), 230-242.

Nunkoo, R., & Gursoy, D. (2017). Political trust and residents' support for alternative and mass tourism: An improved structural model. Tourism Geographies, 19(3), 318-339.

Nunkoo, R., Ribeiro, M.A., Sunnassee, V., & Gursoy, D. (2018). Public trust in mega event planning institutions: The role of knowledge, transparency and corruption. Tourism Management, 66, 155-166.

Rasoolimanesh, S.M., & Seyfi, S. (2021). Residents' perceptions and attitudes towards tourism development: A perspective article. Tourism Review, 76(1), 51-57.

Rasoolimanesh, S.M., Ramakrishna, S., Hall, C.M., Esfandiar, K., & Seyfi, S. (2021). A systematic scoping review of sustainable tourism indicators in relation to the sustainable development goals. Journal of Sustainable Tourism, 29(9), 1315-1339.

Wondirad, A., Tolkach, D., & King, B. (2021). Community participation in tourism development as a tool to foster sustainable development: Revisiting the Creole way of life in the Seychelles. Journal of Sustainable Tourism, 29(10), 1595-1614.

Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis. 2nd edition. New York: Harper and Row.

Zarei, M., Amrolahi, A., & Azimi, H. (2021). Designing a communication model for tourism development based on strategic analysis. Journal of Tourism and Services, 23(12), 106-125.