Systems Thinking and Question-based Learning Management

Authors

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.209

Keywords:

Question-based-learning; , Active Learning; , Alternative Assessment

Abstract

Nowadays, Thai education circles attach great importance to the teaching and learning of thinking skills. This can be seen from educational policies that focus on critical thinking skills to encourage learners to achieve student-centered learning. System Thinking is an important skill in the 21st century. Today's world has changed from the past to a world where technology has improved. Therefore, developing the ability to think in System Thinking is necessary for the education of the 21st-century world. Therefore, teaching methods should be found that can promote learning methods, the learners' thinking processes, and problem-solving skills appropriately. However, question-based learning is an important starting point to develop learners towards systems thinking skills. Question-based learning is an important tool for stimulating learning in 21st-century learners, in which learning must stimulate the brain to work and practice all the time, using thinking, analyzing, Memorizing information, and neural connections, which increases the brain's ability to develop. The question-based learning process for systems thinking skills includes; Step 1:Create Question. Step 2: Question to curiousness. Step 3: Question to the conversation. Step 4: Question to check. Step 5:Question to conclude. And Step 6: Question to continue.

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาชั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กฤติกรณ์ แกมใบ, จินตนา สรายุทธพิทักษ์, สริญญา รอดพิพัฒน์ และชญาภัสร์ สมกระโทก. 2564. ผลการจัดการเรียนรู้สุขศึกษาโดยฝช้เทคนิคการตั้งคำถามขั้นสูงที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดเชิงระบบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 13 (3), 175-188.

เกียรติกำจร กุศล และทัศน์ศรี เสมียนเพชร. 2558. ความสามารถในการเรียนรู้แบบชี้นำตนเองในการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน สำหรับนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 8 (3), 127-138.

ชัยวัฒน์ ถิระพันธ์. (2552). System Thinking: วิธีคิดกระบวนระบบ. กรุงเทพฯ: พิสิษฐ์ไทยออเซท

ณัฐารส ภูคา และน้ำทิพย์ องอาจวาณิชย์. (2565). การสร้างแบบวัดความสามารถในการคิดเชิงระบบ (System Thinking) สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5.วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 18 (2), 1-14.

ไตรรงค์ เจนการ. (2548). การวัดและประเมินผลอิงมาตรฐานการเรียนรู้ควบคู่กับการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ: มาร์ค เอ็ม พรินติ้ง.

ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พันธวัฒน์ ภูมิรัง และวิทยา ทองดี. 2565. การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning). วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7 (1), 967-976.

มนตรี แย้มกสิกร. (2546). การพัฒนารูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาการคิดเชิงระบบของนิสิตปริญญาตรี สาขาเทคโนโลยี. ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

รังสินี พูลเพิ่ม จันทนา โปรยเงิน แสงจันทร์ สุนันต๊ะ และนนทิกา พรหมเป็ง. 2561. ประสิทธิภาพผลการเรียนการสอนโดยใช้คำถามเป็นฐานของนักเรียนพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก. วารสารพยาบาลทหารบก, 19 (3), 126-136.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับบลิเคชั่น.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

วีรินทร์ภัทร พันพิพิธ, เรขาอรัญวงศ์ และดนุชา สรีวงศ์. (2564). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานที่ส่งเสริมการคิดเชิงระบบของนักศึกษามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ. วารสารวิจัยวิชาการ, 4 (4), 179-192.

ศิริวรรณา ภูกองไชย สนิท ตีเมืองซ้าย และประวิทย์ สิมมาทัน. (2563). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบบูรณาการโดยใช้การเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานออนไลน์ที่ส่งเสริมความสามารถในการคิดเชิงระบบสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 17 (1), 309-321.

สมภารธัชธรณ์ ศิโลศรีไช. (2560). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. เอกสารประกอบการสอนวิชาการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ รหัส 102107, ชัยภูมิ: มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.

สรวงพร กุศลส่ง. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบไฮสโคปด้วยกระบวนการสะท้อนคิดเพื่อส่งเสริมการรู้คิดเชิงระบบสำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 13 (1), 123-138.

แสงรุ้ง พูลสุวรรณ. (2556). การพัฒนาหลักสูตรบรรณาธิการเพื่อเสริมสร้างความรู้และความสามารถในการตรวจหนังสือเรียนอย่างมีวิจารณญาณตามแนวคิดของเอนนิส. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Anderson, L.W., & Krathwohl, D.R. (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives. New York: Addison Wesley Longman.

Bloom, B.S. (1956). Taxonomy of Educational Objective, the Classification of Educational Goals-Handbook I: Cognitive Domain. New York: David MacKay Company.

Hoban, G. F. (2010). Teacher learning for educational change. Glasgow. Bell & Bain Ltd.

Nuangchalerm, P., & Chaingam, R., (2018). Asking in the Taxonomy of Educational Objectives. Journal of Educational Administration and Supervisor, Mahasarakham University, 9 (1), 7-12.

Senge, P., (1990). The Fifth Discipline: The Art & Practice of the Learning Organization. Boston. New York: Doubleday.

Downloads

Published

2023-08-06

How to Cite

Hankuttum, C., Selosreechai, S. ., & Khanewan, P. . (2023). Systems Thinking and Question-based Learning Management. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(4), 587–600. https://doi.org/10.14456/iarj.2023.209

Issue

Section

Articles