The Core Knowledge Management for Bus Operators at Bangkok Mass Transit Authority (BMTA)
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2023.193Keywords:
Essential Knowledge; , Organizational Knowledge;, Service Knowledge;, Knowledge ManagementAbstract
Knowledge is the most valuable asset of an organization. It is infinitely different from other assets in the organization, the more it is used, the greater its value. The more knowledge an organization has, the newer things it learns. By learning more, more new knowledge can be created. Therefore, knowledge is important to be preserved and transmitted. To extend knowledge into new knowledge that is up to date with the changes of the global society and can be used in time when needed. to achieve the operational goals of the organization. The purpose of this study is to 1) Study the necessary knowledge components for bus operators of the Bangkok Mass Transit Authority. 2) Create a guideline for knowledge management of commuter operators at the Bangkok Mass Transit Authority. This research is mixed (Mixed methods). The sample consisted of 1,360 Bangkok Mass Transit Authority bus operators. The size was determined using a sample-variable ratio of 20:1, representing 20 times the analytical variable. which is by the range specified by (Hair et al.) The confidence value is 0.95. The instrument used was a 5-point questionnaire with a reliability of 0.95. Data were analyzed by statistical frequency, percentage, mean, and factor analysis. The research results showed that 1) The necessary knowledge components for bus operators of the Bangkok Mass Transit Authority are: (1) Knowledge of the characteristics of train operators (2) knowledge of the operation process of the bus operation (3) knowledge of relevant laws (4) knowledge of problem-solving skills (5) Organization knowledge (6) Knowledge of corporate culture (7) Knowledge of Service Theory (8) Knowledge of the organization's operational guidelines (9) knowledge of communication technology 2) Guidelines for knowledge management of bus operators at the Bangkok Mass Transit Authority found that (1) Knowledge is created and sought by synthesis of knowledge from workers who are close to retirement. (2) have training (3) Most employees keep their knowledge to themselves. (4) Exchanging knowledge or extending knowledge through self-learning from work. (5) Disseminate knowledge by telling, discussing, and exchanging experiences in the employee community.
References
คำนาย อภิปรัชญา. (2557). การบริการลูกค้า. กรุงเทพมหานคร: โฟกัสมีเดียแอนด์พับลิชชิ่ง.
จิตตินันท์ นันทไพบูลย์. (2555). ศิลปะการให้บริการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ชโลธร รับพร. (2562). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้ของกรมกำลังพลทหารบก. ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ณัฎฐ์มณ ทิตาสิริจิตภาส. (2561). รูปแบบการจัดการความรู้ผ่านสื่ออีเลกทรอนิกส์ ของสำนักศาลยุติธรรมประจำภาค 1 ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ณิชชรีย์ จิตต์ทิพย์กุล. (2561). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะการบริการที่ดีของพักงานต้อนรับบนเครื่องบินบริษัทการบินไทย จำกัด (มหาชน). ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ดวงเดือน จันทร์เจริญ. (2560). หลักการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
น้ำเพชร อยู่สกุล. (2553). ความเป็นเลิศในการบริการของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต: สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์.
นิสดารก์ เวชยานนท์. (2550). Competency Mode กับการประยุกต์ใช้ในองค์กรไทย. กรุงเทพฯ: คณะรัฐประศาสนศาสตร์, สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์.
นิสดารก์ เวชยานนท์. (2559). Competency-based approach. นนทบุรี: สำนักพิมพ์เดอะกราฟิโก ซิลเต็มส์.
ฝ่ายวิชาการ วิทยาลัยดุสิตธานี. (2556). คู่มือการจัดการความรู้ วิทยาลัยดุสิตธานี. Retrieved January 16, 2022 from: https://km.raot.co.th/uploads/dip/userfiles/km-dusitthanicolledge.pdf
รุจิระชัย เมืองแก้ว, จิราวัลณ์ วินาลัยวนากูล (2562). การจัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการถ่ายโยงการเรียนรู้ของนักศึกษาพยาบาลในการฝึกภาคปฏิบัติ. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ. 13(1), 23-34.
วิจารณ์ พาณิช. (2551). การจัดการความรู้: ฉบับนักปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ตถาดา พับลิเคชั่น
วิไลเลิศ เขียนวิมล, รุจิรา เจียมอมรรัตน์, อรชร อินทองปาน. (2556). ศึกษาสถานการณ์การดำเนินการจัดการความรู้ของวิทยาลัยในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข. 21 (1), 96-106.
ศิริพร บุญยวง. (2562). การศึกษาสภาพการจัดการความรู้ของบุคลากร บริษัทบัฟ (ประเทศไทย) จำกัด. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสต-รมหาบัณฑิต (การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์), มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ศุกร เสรีรัตน์, ปณิศา มีจินดา, จิระวัฒน์ อนุวิชชานนท์ และ อรทัย เสิศสรรณวิทย์. (2560). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธรรมสาร.
สมชาย นำประเสริฐชัย (2558). การจัดการความรู้. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สวัสดิการสำนักงานพัฒนาระบบราชการ. (2547). คู่มือคำอธิบายและแนวทางการปฏิบัติตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ. 2546. กรุงเทพมหานคร: วิชั่น พับบลิชชิ่ง
สุปัญญา โตจุ้ย. (2559). การจัดการความรู้พัฒนาคุณภาพงานเสมียนจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้สู่การจัดการความรู้. TUH Journal Volume. 1 (3), 43-47.
อานนท์ สวนศรี. (2563). การจัดการความรู้ของพนักงานในมูลนิธิศุภมิตรแห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์): มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อุดมรัตน์ จรัสศรี. (2558). รูปแบบการจัดการความรู้ระบบออนไลน์ของครูโรงเรียนสาธิต ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Debowski, S. (2006). Knowledge management. Queensland, Australia: John Wiley & Sons.
Hair, J. F., Black, W. C., Bain, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L. (2010). Multivariate data analysis. 7th edition. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education International.
Lucas, R. W. (2015). Customer service: Skills for success. 6th edition. New York: McGraw-Hill
Robere & Associates (Thailand) Ltd. (2015). ISO9001 Standard: 2015. Retrieved on 16 January 2022 from: http://library.sut.ac.th/isoclrem/wp-content/uploads/2021/02/ข้อกำหนด-9001-2015.pdf
Schneider, B., & White, S. S. (2004). Service quality: Research perspectives. Thousand Oaks, CA: Sage
Takeuchi, H., & Nonaka, I. (2004). Hitotsubashi on knowledge management. Singapore: John Wiley and Sons (Asia).
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. 3rd edition. New York: Harper & Row.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Vasin Nuchkong, Kitti Chunhasiwong
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Copyright on any article in the Interdisciplinary Academic and Research Journal is retained by the author(s) under the under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License. Permission to use text, content, images, etc. of publication. Any user to read, download, copy, distribute, print, search, or link to the full texts of articles, crawl them for indexing, pass them as data to software, or use them for any other lawful purpose. But do not use it for commercial use or with the intent to benefit any business.