รูปแบบการจัดการแข่งขันกีฬาตะกร้อสุขสามวัย : กรณีศึกษาโครงการบริการวิชาการแก่ชุมชนและสังคม คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

Kritchaya  Poompin; Chuthaphon  Masantiah; Wanatphong  Benjaphong

doi:10.14456/iarj.2023.112

Authors

Kritchaya Poompin Faculty of Education, Ramkhamhaeng University, Thailand https://orcid.org/0009-0006-9207-6804
Chuthaphon Masantiah Faculty of Education, Ramkhamhaeng University, Thailand https://orcid.org/0000-0003-0117-0426
Wanatphong Benjaphong Faculty of Education, Ramkhamhaeng University, Thailand https://orcid.org/0009-0006-2104-4995

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.112

Keywords:

Competition; , Takraw; , Academic Service to Community and Society

Abstract

Academic service to community and society project Pin Charoen 1, a village in Don Mueang district, organized a Takraw Suk Sam Wai sports competition. The concept of three generations of happiness is a concept that focuses on people in the community of all ages. In addition, Sepak Takraw is a traditional Thai sport that is played with less equipment and exercises every body part. Therefore, to organize the Sepak Takraw sports competition in a clear and effective format, the objectives of this study were (1) to investigate a model of the Takraw Suk Sam Wai sports competition in the context of academic service to the community and society in the Faculty of Education, Ramkhamhaeng University and (2) to evaluate the effectiveness of Takraw Suk Sam Wai sports competition in the context of academic service to the community and society at the Faculty of Education, Ramkhamhaeng University. The target groups for the competition management study consisted of two groups, namely (1) three members of the Takraw Suk Sam Wai Sports Competition Organizing Committee and (2) three representatives from Pin Charoen 1 village in Don Mueang district, for a total of six informants. The target groups for evaluating the effectiveness of the competition were divided into three groups: (1) 20 team representatives who participated in the competition, (2) 10 students who participated as judges, and (3) 15 people who attended the competition in Pin Charoen 1 village, for a total of 45 people. Semi-structured interviews were conducted to examine the competition model, and content analysis was used to analyze the data. A checklist was used to assess the effectiveness of competition management, and the data were analyzed using descriptive statistics, including frequency and percentage. The results showed that (1) The model for organizing the Takraw Suk Sam Wai sports competition in the context of academic service to the community and society at the Faculty of Education, Ramkhamhaeng University consisted of four components: (A) planning, (B) organizing, (C) implementing, and (D) controlling. (2) The effectiveness of the Takraw Suk Sam Wai sports competition was evaluated that the target group had the highest level of knowledge and understanding (86.67%), the medium level of applied knowledge (57.77%), and the highest level of relationships among community members (88.89%).

References

กมล รินสาร และประเสริฐ อินทร์รักษ์. (2562). การจัดการการแข่งขันกีฬานักเรียนจังหวัด. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 859-871.

กฤชญา พุ่มพิน. (2565). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของทีมกีฬาตะกร้อหญิงในการแข่งขัน กีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 5(2), 1-25.

กิตติคุณ แสงนิล และ อุษา ศรีไชยา. (2565). การพัฒนาตัวแบบเชิงกลยุทธ์การสร้างมลูค่าเพิ่มของ การจัดการแข่งขันตะกร้ออาชีพในประเทศไทย. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 23(1), 83-101.

คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2565). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. สืบค้น มีนาคม 31, 2566, จาก http://www.edu. ru.ac.th/images/edu_plan/plan-2566-003.pdf

จิรศักดิ์ บุญนาค. (2555). การพัฒนารูปแบบการจัดการแข่งขันกีฬานักเรียนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแห่งประเทศไทย. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 56-67.

จิระวุฒิ สาระธรรม. (2562). การจัดการความรู้และรูปแบบที่เหมาะสมในการให้บริการวิชาการแก่ชุมชนของคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ. วารสารศิลปะศาสตร์ราชมงคล สุวรรณภูมิ, 1(1), 65-76.

นภพร ทัศนัยนา และอรนภา ทัศนัยนา. (2565). แนวทางการส่งเสริมกีฬาจากกีฬาพื้นฐานสู่กีฬาอาชีพสำหรับประเทศไทย. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 48(1), 154-165.

พรฤดี นิธิรัตน์, ราตรี อร่ามศิลป์, คนึงนิตย์ พงษ์สิทธิถาวร, ดลใจ จองพานิช และ กมลวรรณ ตาตะคุ.(2558). ผลของโปรแกรมสร้างเสริมสุขภาพจิตครอบครัวสามวัยต่อการรับรู้บทบาทของสมาชิกและสัมพันธภาพในครอบครัว. วารสารศูนย์การศึกษาแพทยศาสตร์คลินิกโรงพยาบาลพระปกเกล้า, 32 (1), 18-33.

ภัทริน วงศ์บางโพ และจุฑา ติงศภัทิย์. (2558). แนวทางพัฒนาการจัดการแข่งขันกีฬานักเรียน นักศึกษาแห่งชาติ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วารสารวิชาการ สถาบันการพลศึกษา, 7(1), 85-101.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2564). ทฤษฎีการประเมิน (พิมพ์ครั้งที่ 10). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรพล เศรษฐบุตร, ภาณุพันธุ์ ประภาติกุล, วรทัศน์ อินทรัคคัมพร, ณฐิตากานต์ พยัคฆา, อรกานต์ ไชยยาและณัฐพงศ์ คํากลม. (2563). การติดตามและประเมินผลโครงการบริการรับใช้สังคมของ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 8(3), 480-491.

อำนวย จันทมนตรี. (2564). การพัฒนาระบบบริหาร การกีฬาเซปักตะกร้อ มหาวิทยาลัยเอกชน. วารสารวิทยาการจัดการ, 8(1), 26-38.

แอน มหาคีตะ, ถนอมศักดิ์ เสนาคำ และรัชนี ขวัญบุณจัน. (2557). รูปแบบการบริหารจัดการองค์กรกีฬาคนพิการในประเทศไทย. วารสารคณะพลศึกษา, 17(1), 163-175.

Firmansyah, A., Tomi, A., Kurniawan, R., & Winarno, M. E. (2022). Comparison of Interest in Sepak Takraw by Class VII and VIII Students at SMPN 12 Malang City and SMPN 1 Donomulyo Malang Regency. Proceedings of the International Conference on Sports Science and Health (ICSSH 2022), 383–392. https://doi.org/10.2991/978-94-6463-072-5_39.