ปัจจัยเงื่อนไขจูงใจการใช้สิทธิเลือกตั้ง
DOI:
https://doi.org/10.14456/iarj.2022.33คำสำคัญ:
ปัจจัยเงื่อนไข; , แรงจูงใจ; , สิทธิในการเลือกตั้งบทคัดย่อ
บทความนี้ได้กล่าวถึงปัจจัยเงื่อนไขจูงใจการใช้สิทธิเลือกตั้งโดยเฉพาะการคะแนนเสียงเลือกผู้แทนเพื่อทำหน้าที่แทนตนเอง การตัดสินใจในการใช้สิทธิเลือกตั้งในแต่ละครั้งของประชาชนเปรียบเสมือการมอบสิทธิการบริหารประเทศให้กับตัวแทนของตนเองที่ให้ความไว้วางใจภายใต้ปัจจัยการตัดสินใจส่วนบุคคล การเลือกผู้รับสมัครรับเลือกตั้งนั้นๆไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการให้ความใส่ใจในหลักสิทธิและเสรีภาพซึ่งตามบทบัญญัติเกี่ยวกับสิทธิและเสรีภาพของปวงชนชาวไทยกำหนดเป็นหลักประกันว่ารัฐจะรับรองและคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชนตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพ.ศ.2560 หรือการไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งนั้นเป็นเรื่องของการได้รับผลประโยชน์ต่างตบแทนจากผู้สมัครรับเลือกตั้ง อย่างไรก็ตามปัจจัยเงื่อนไขจูงใจต่อการไปใช้สิทธิเลือกตั้งของประชาชนพบว่าน่าจะมี4ปัจจัยได้แก่: (1) ปัจจัยพรรคการเมืองที่กล่าวถึงนโยบายพรรคและภาพลักษณ์ของพรรคที่สังกัด (2)นโยบายรัฐในฐานะผู้จัดการเลือกตั้งที่ต้องอำนวยความสะดวกให้ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง (3)ปัจจัยนักการเมืองในด้านความสัมพันธ์กับผู้สมัครและด้านคุณสมบัติส่วนบุคคลของผู้สมัคร (4)ปัจจัยแวดล้อมที่กล่าวถึงผลประโยชน์หรือผลตอบแทน ปัจจัยเหล่านี้ย่อมเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งตัดสินในออกไปใช้สิทธิเลือกตั้งตามสิทธิและเสรีภาพภายใต้กรอบรัฐธรรมนูญซึ่งก็อาจถือได้ว่าเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการประเทศเฉกเช่นกัน.
เอกสารอ้างอิง
เกียรติกร พากเพียรศิลป์ และคณะ. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร: กรณีศึกษาการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัด ปราจีนบุรี. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต (สื่อสารการเมือง). วิทยาลัยสื่อสารการเมือง : มหาวิทยาลัยเกริก
จิตรา พรหมชุติมา. (2541). พฤติกรรมการเลือกตั้งของประชาชนในชมชนแออัดในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ : กองการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร
จิติล คุ้มครอง. (2540). พฤติกรรมการเลือกตั้งของประชาชนในกรอบรัฐธรรมนูญ พุทธศักราช 2540 : ศึกษากรณีการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเขต 2 จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร มหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา
ชัยพจน์ จำเริญนิติพงศ์. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจในการเลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ของประชาชน ในเขตเลือกตั้งที่ 1 จังหวัดชลบุรี. งานนิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน วิทยาลัยการจัดการรัฐกิจมหาวิทยาลัยบูรพา
เชาวณะ ไตรมาส. (2545). การเลือกตั้งแบบใหม่ : ทำไมคนไทยต้องไปเลือกตั้ง. กรุงเทพฯ : สุขุมและบุตร
ณรงค์ สินสวสัดิ์. (2527). จิตวิทยาการเมือง. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : แพร่พิทยา
ณัชชาภัทร อมรกุล อรรถสิทธิ์ พานแก้ว และ ฐิติกร สังข์แก้ว. (2562). ความหวังและความน่าจะเป็น:ฉากทัศน์พรรคการเมืองไทยภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ : สถาบันพระปกเกล้า
ธโสธร ตู้ทองคำ. (2555). “กระบวนการการเลือกตั้ง” เอกสารการสอนชุดวิชาสถาบันและกระบวนการทางการเมืองไทย. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
ธีรภัทร์ เสรีรังสรรค์. (2558). โครงการวิจัยเรื่อง การประเมินผลการทำงานขององค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ : คณะกรรมการการเลือกตั้ง. กรุงเทพฯ : สถาบันพระปกเกล้า
นัฐพงศ์ สุขวิสิฎฐ์. (2535). เหตุผลของการลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง:ศึกษาเฉพาะกรณี เขต 1 จังหวัด นครราชสีมา. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. (2555). รายงานวิจัย เรื่อง การป้องกันและแก้ไขปัญหาการซื้อสิทธิขายเสียงในการ เลือกตั้ง. กรุงเทพฯ : สถาบันพัฒนาการเมืองและการเลือกตั้ง สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง
พรรณรัตน์ ดิษฐ์เจริญและคณะ. (2563). ปัญหาระบบการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบผสม ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 13 (12), 169-197.
รุ่งโรจน์ เพชรบูระณิน. (2541). เครือข่ายภาคประชาชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการทุจริต คอร์รัปชั่น : กรณีศึกษาเครือข่ายประชาชนต้านคอร์รัปชัน (คปต.). วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ศุทธิกานต์ มีจั่น. (2555). พฤติกรรมการเลือกตั้งและทัศนคติเกี่ยวกับการซื้อเสียงของเขตจังหวัดภาคอีสาน : กรณีตัวอย่างจังหวัดมหาสารคาม. มหาสารคาม : วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สถาบันพัฒนาการเมืองและการเลือกตั้ง. (2563). รวมกฎหมาย ระเบียบ และประกาศที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้ง.กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง.
สถาบันระหว่างประเทศเพื่อความช่วยเหลือด้านประชาธิปไตยและการเลือกตั้ง. (2557). การออกแบบการจัดการการเลือกตั้ง. กรุงเทพฯ : สถาบันสิทธิมนุษยชนและสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล
สมบัติ จันทรวงศ์. (2536). เลือกตั้ง วิกฤต ปัญหา และทางออก. กรุงเทพฯ : คบไฟ
สมโภชน์ ศรีโภคชน์สมบูรณ์. (2534). การแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ของหัวคะแนน : ศึกษากรณีจังหวัด พระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สัญญา เคณาภูมิ (2560). อิทธิพลของอรรถประโยชน์ทางการเมืองที่ส่งผลต่อการ ตัดสินใจทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางประเทศไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 5 (2), 17-38.
สุธรรม รัตนโชติ. (2541). รายงานการวิจัยเรื่อง องค์กรการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร : องค์กรจัดการเลือกตั้ง. กรุงเทพฯ : สำนักเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร
สุวิทย์ รุ่งวิสัย. (2541). รายงานการวิจัยเรื่อง ปัจจัยประกอบการตัดสินใจของผู้ใช้สิทธิเลือกตั้งในการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งสมาชิกผู้แทนราษฎร กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพ : สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร
อภิชาติ คุณวัฒน์บัณฑิต. (2561). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการจัดทำยุทธศาสตร์ชาติของประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากฎหมายมหาชน คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Kenaphoom, S. (2018). Essence of Political Utility. PSAKU International Journal of Interdisciplinary Research, 7 (1), 264-275.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 Wichian Promkaew

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ





