การพัฒนาคุณลักษณะด้านจิตสาธารณะของนักศึกษาสาขาวิชาศิลปศึกษา โดยใช้กิจกรรมกลุ่มวาดภาพจิตรกรรมไทยฝาผนัง
คำสำคัญ:
จิตสาธารณะ, กิจกรรมกลุ่ม, จิตรกรรมฝาผนัง, นักศึกษาสาขาวิชาศิลปศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบกิจกรรมกลุ่มวาดภาพจิตรกรรมไทยฝาผนัง
เพื่อพัฒนาคุณลักษณะด้านจิตสาธารณะของนักศึกษาสาขาวิชาศิลปศึกษา 2) ศึกษาผลการพัฒนาคุณลักษณะด้านจิตสาธารณะของนักศึกษาสาขาวิชาศิลปศึกษากลุ่มเป้าหมาย คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 3 – 4 สาขาวิชาศิลปศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ 1) รูปแบบกิจกรรมกลุ่มวาดภาพจิตรกรรมไทยฝาผนัง 2) แบบวัดคุณลักษณะที่พึงประสงค์ด้านจิตสาธารณะ 4 ด้าน คือ (1) ด้านการช่วยเหลือส่วนรวม (2) ด้านการมีความรับผิดชอบต่อส่วนรวม (3) ด้านการเคารพสิทธิของส่วนรวม (4) ด้านการดูแลรักษาสิ่งของส่วนรวม วิเคราะห์ข้อมูลจากสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบกิจกรรมกลุ่มวาดภาพจิตรกรรมไทยฝาผนังประกอบด้วยแผนการจัดกิจกรรม 3 ระยะคือ ระยะต้นน้ำ (เตรียมความพร้อม) ระยะกลางน้ำ (การดำเนินงาน) และระยะปลายน้ำ(สรุปและถอดบทเรียน) ตามกระบวนการ PDCAมีองค์ประกอบในการดำเนินกิจกรรม ได้แก่ (1) การจัดสิ่งแวดล้อมตามเงื่อนไข (2) การวางแผนดำเนินงานที่ยืดหยุ่น และ (3) การเตรียมพร้อมด้านวัสดุอุปกรณ์ 2) คุณลักษณะด้านจิตสาธารณะของนักศึกษาสาขาวิชาศิลปศึกษาหลังเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มวาดภาพจิตรกรรมไทยฝาผนังอยู่ในระดับมากที่สุด (M=4.29, S = 0.67) โดยมีคะแนนคุณลักษณะด้านจิตสาธารณะ
หลังเข้าร่วมกิจกรรมสูงกว่าก่อนเข้าร่วมกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05
References
กระทรวงอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2565, 31 มีนาคม). มาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษา พ.ศ.2565.
https://www.mhesi.go.th/index.php/en/all-legal/76-ministerial- regulation/7213-2565-5.html
ชาย โพธิสิตา. (2540). รายงานการศึกษาวิจัยเรื่อง จิตสำนึกต่อสาธารณะสมบัติ: ศึกษากรณี
กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ที่ประชุมอธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏ.(2561). มหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นระยะ 20 ปี
(พ.ศ.2560 – 2579). https://lru.ac.th/th/wp-content/uploads/2019/10/strategic20year.pdf
บุญทัน ภูบาล. (2549). การใช้วีดิทัศน์ละครหุ่นเชิดเป็นตัวแบบเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้น
ประถมศึกษาปีที่2 [วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ประติมา ธันยบูรณ์ตระกูลปุณณรัตน์ พิชญไพบูลย์และขนบพร แสงวณิช. (2560). ศิลปศึกษากับการใช้สถานที่
เป็นฐานเพื่อส่งเสริมการเห็นคุณค่าทางศิลปวัฒนธรรม. วารสารมนุษยศาตร์สังคมศาสตร์และ
ศิลปะ,10(3), 2732- 2745.
วรรษา เฉลิมชัย, อุมาภรณ์ สุขารมย์, ภูริเดช พาหุยุทธ์ และศรีสมร สุริยศศิน. (2563). ผลของกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ต่อการเสริมสร้างการทำงานเป็นทีมของคณะกรรมการสภานักเรียน. วารสารรัชต์ภาคย์,14(37), 188 – 203
วิทยพัฒนท สีหา. (2551). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับจิตสาธารณะของนิสิตระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัย
มหาสารคาม.[วิทยานิพนธ์ ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิภาวดี เกียรติอัชฌาสัย. (2542). เปรียบเทียบผลการปรึกษาเชิงจิตวิทายาแบบกลุม ตามแนวทฤษฎีของ
โรเจอรและกิจกรรมกลุมที่มีตออัตมโนทัศน ของนักศึกษาพยาบาลศาสตร
มหาวิทยาลัยเชียงใหม. [วิทยานิพนธศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเชียงใหม.
วีนัส ภักดิ์นรา. (2564). การจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 15(1), 8 - 19
สุนีย์ นิ่มกลาง และประยุทธ ไทยธานี. (2565). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถแห่งตนที่มีต่อ จิตสาธารณะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2.วารสารราชพฤกษ์, 20(2),179-191.
ยุทธนา วรุณปิติ.(2542).สำนึกพลเมือง : ความเรียงว่าด้วยประชาชนบนเส้นทางประชาคม.กรุงเทพฯ: มูลนิธิการเรียนรู้และพัฒนาประชาคม.
อภิชาติ พลประเสริฐ. (2559). ศิลปะเพื่อชุมชม Art For Community. วารสารครุศาสตร์,44(4),404-416.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง กองบรรณาธิการวารสารไม่มีส่วนในความคิดเห็นและความรับผิดชอบใดที่เกี่ยวข้องกับบทความดังกล่าว ทั้งนี้ บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ฯ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร