การพัฒนาทักษะการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย โดยใช้การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ

บทคัดย่อ

              การวิจัยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาผลการพัฒนาทักษะการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนของนักศึกษา โดยใช้การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ 2) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนของนักศึกษาระหว่างก่อนเรียนกับหลังเรียนโดยใช้การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติ และ 3) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนของนักศึกษาหลังเรียนโดยใช้การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติกับเกณฑ์คะแนนร้อยละ 60 ตัวอย่างที่ใช้ ในการวิจัย คือ นักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย จำนวน 27 คน ที่กำลังศึกษาวิชาการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 โดยการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบประเมินเกี่ยวกับการเขียนวรรณกรรม การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ การหาความถี่ ร้อยละ การวิเคราะห์วัดร้อยละการเปลี่ยนแปลงพัฒนาจากคะแนนเต็ม การวิเคราะห์สถิติทดสอบที ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยการพรรณนาวิเคราะห์

             ผลการวิจัยพบว่า

1.นักศึกษามีร้อยละการเปลี่ยนแปลงพัฒนาทักษะการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนอยู่ระหว่าง33 ถึง 63.33 และนักศึกษานำเสนอการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนอย่างเป็นระบบพร้อมทั้งอ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูลมีการสังเคราะห์ข้อความใหม่ที่เนื้อหาคล้ายกันเข้าด้วยกันจัดเรียงลำดับเนื้อหาอย่างเป็นระบบ

2.นักศึกษาที่เรียนโดยใช้การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติมีคะแนนเฉลี่ยทักษะการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

3.นักศึกษาที่เรียนโดยใช้การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติมีทักษะการเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยในชั้นเรียนหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์คะแนนร้อยละ 60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01