ศักยภาพในการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนของหลาดกอจ๊าน จังหวัดภูเก็ต
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาศักยภาพในการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนของหลาดกอจ๊าน จังหวัดภูเก็ต 2) ศึกษาแนวทางการเสริมสร้างศักยภาพในการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนของหลาดกอจ๊าน จังหวัดภูเก็ต เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญเลือกแบบเจาะจง สัมภาษณ์ด้วยวิธีการสนทนากลุ่ม จากตัวแทนเทศบาลนครภูเก็ต 2 คน กรรมการชุมชนสี่สิบห้อง 2 คน กรรมการชุมชนซอยต้นโพธิ์ 2 คน และสมาชิกชุมชนสี่สิบห้องและซอยต้นโพธิ์ 4 คน รวมทั้งหมด 10 คน ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา โดยมุ่งเน้นการค้นหาข้อสรุปและการตีความข้อมูล
ผลการวิจัย พบว่า 1. ศักยภาพในการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนของหลาดกอจ๊าน จังหวัดภูเก็ต 1.1) ด้านสิ่งดึงดูดใจ เป็นพื้นที่ประวัติศาสตร์ มีคลองบางใหญ่เคยใช้เป็นเส้นทางสัญจรในอดีต มีภูมิทัศน์ที่น่าพักผ่อนหย่อนใจ 1.2) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ได้รับการสนับสนุนด้านโครงสร้างพื้นฐานจากเทศบาลนครภูเก็ต 1.3) ด้านกิจกรรม สินค้าหลักของชุมชนคืออาหารและขนมท้องถิ่น 1.4) ด้านการประชาสัมพันธ์ ทางเทศบาลสร้างเพจให้ทางชุมชน รวมถึงจะมีป้ายประชาสัมพันธ์ 5) ด้านความร่วมมือของชุมชน ความร่วมมืออยู่ในเกณฑ์ดี แต่เนื่องจากประธานชุมชนได้ลาออกไป จึงทำให้ขาดผู้นำหลักไป 2. แนวทางการเสริมสร้างศักยภาพในการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน 2.1) ด้านสิ่งดึงดูดใจ ควรปรับภูมิทัศน์ให้มีความสวยงาม 2.2) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ควรสร้างห้องน้ำสาธารณะ ไฟรอบริมคลองบางใหญ่ และการสร้างสะพาน 2.3) ด้านกิจกรรม ควรส่งเสริมกลุ่มวิสาหกิจในการผลิตสินค้าชุมชน 2.4) ด้านการประชาสัมพันธ์ ควรกำหนดผู้ดูแลเพจ โดยการส่งไปอบรมยังหน่วยงานต่าง ๆ เพื่อให้มีความชำนาญในการใช้เครื่องมือดังกล่าว 2.5) ด้านความร่วมมือของชุมชน ควรส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ อย่างเป็นระบบ
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
参考
กชธมน วงศ์คำ. (2562). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านหัวขัว ตำบลแกดำ อำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
กรรณิการ์ ไกรกิจราษฎร์, และคณะ. (2567). การบริหารจัดการศักยภาพการท่องเที่ยวโดยชุมชนแบบยั่งยืนเครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชนสุโขทัย. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(9), 403–412.
จิราภรณ์ แก้วมณี, และคณะ. (2563). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในชุมชนบ้านหัวเขาจีน อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี. มหาวิทยาลัยศิลปากร. สืบค้นจาก https://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/thesis/fulltext/snamcn/Jirapohn_Kaewmanee/Jirapohn_Kaewmanee_fulltext.pdf
ชนัณท์ธิณิดา กิตติอนันต์ธาดา, และคณะ. (2563). การพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนบริเวณพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำยม - น่าน จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิจัยวิชาการ, 3(1), 97–110.
ฐิตาภา บำรุงศิลป์, และคณะ. (2564). ศักยภาพการท่องเที่ยวโดยชุมชน กรณีศึกษาชุมชนมีนบุรีอุปถัมภ์ กรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 3(2), 78–94.
นิสากร ยินดีจันทร์, ภูริพัฒน์ แก้วตาธนวัฒนา, & สันดุสิทธิ์ บริวงษ์ตระกูล. (2564). การพัฒนาศักยภาพชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาเครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชนจันทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 11(1), 257–258.
ปพน บุษยมาลย์, และคณะ. (2563). การมีส่วนร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการท่องเที่ยวชุมชน OTOP นวัตวิถี: กรณีศึกษาตำบลหน้าถ้ำ อำเภอเมืองยะลา จังหวัดยะลา. ใน Proceedings การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางแสน ครั้งที่ 17 (หน้า 4412–4425).
พงศ์ประสิทธิ์ อ่อนจันทร์. (2561). แนวทางการพัฒนาองค์กรชุมชนเพื่อเตรียมความพร้อมรองรับการท่องเที่ยวโดยชุมชน: กรณีศึกษาผู้นำชุมชนและชมรมการท่องเที่ยว อำเภอพิปูน จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 5(1), 79–89.
พัชรินทร์ ฤชุวรารักษ์, จตุพร ดอนโสม, & อพิชัย โสสุทธิ์. (2564). พัฒนาการและการปรับตัวของตลาดชุมชน: กลยุทธ์การพัฒนาเกษตรผสมผสาน. วารสารมนุษยสังคมสาร, 19(1), 227–250.
เมธาวี จำเนียร. (2564). อัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์ชุมชนสู่การสร้างและสื่อสารแบรนด์ กรณีศึกษา: การแสดงรำโทนนกพิทิด. วารสารราชพฤกษ์, 19(2), 1–12.
ยุคลวัชร์ ภักดีจักริวุฒิ์, & เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2562). ศักยภาพชุมชนด้านการส่งเสริมการตลาดการท่องเที่ยวแก่แหล่งท่องเที่ยวโดยชุมชนในพื้นที่พิเศษเมืองพัทยาและพื้นที่เชื่อมโยง. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 7(2), 254–264.
วารุต มาลาแวจันทร์, & วราภรณ์ เทพสัมฤทธิ์พร. (2559). แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่น องค์การบริหารส่วนตำบลเชิงทะเล อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 12(1), 103–122.
สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน). (2565). การพัฒนาชุมชนเข้มแข็งพึ่งพาตนเอง และเท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลงโดยอาศัยการดำเนินงานอย่างบูรณาการ. สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสชิ่ง จำกัด.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). ผลกระทบของโควิด-19 ต่อภาคการท่องเที่ยวของประเทศไทย. สืบค้นจาก https://www.nso.go.th/nsoweb/storage/infomotion/2023/20230428005427_65820.pdf
Creswell, J. (2015). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approaches. Pearson Education Inc.
Shirley, E. (1993). Beyond the green horizon: Principles for sustainable tourism. Heinemann.
Travel.TrueID. (2020, February 14). หลาดกอจ๊าน ณ คลองบางใหญ่ @ภูเก็ต. Retrieved from https://travel.trueid.net/detail/ymLwwvQlYrEM.
