The Potential of Community-Based Tourism Management at Lard Gor-Jan, Phuket Province.
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study the potential of community tourism management in Lard Gor-Jan, Phuket Province, and 2) propose strategic recommendations to enhance the potential of community tourism management in Lard Gor-Jan, Phuket Province. This research employs a qualitative research. The main informants were selected purposively and interviewed using focus group discussions with 2 representatives of Phuket City Municipality, 2 members of the Forty Rooms Community Committee, 2 members of the Soi Ton Pho Community Committee, and 4 members of the Forty Rooms and Soi Ton Pho Communities, totaling 10 people. Data were analyzed using descriptive content analysis .
The research results found that: 1. Potential for community tourism management of Lard Gor-Jan, Phuket Province 1.1) In terms of attractions, it is a historical area with Bang Yai Canal, which was used as a route in the past. It has a relaxing landscape. 1.2) In terms of facilities, it is supported infrastructure by Phuket City Municipality. 1.3) In terms of activities, the main products of the community are local food and snacks. 1.4) In terms of public relations, the municipality created a community page, including a public relations sign. 5) In terms of community cooperation, it was good, but since the community leader resigned, there was a lack of a main leader. 2. Guidelines for enhancing the potential for community tourism management 2.1) In terms of attractions, the landscape should be improved to be beautiful. 2.2) In terms of facilities, public toilets, lights along Bang Yai Canal, and bridges should be built. 2.3) In terms of activities, community product manufacturing enterprise groups should be promoted. 2.4) In terms of public relations, page administrators should be designated by sending them to various training agencies to gain expertise in using such tools. 2.5) In terms of community cooperation, the community participation in various activities should be promoted systematically.
Keywords: Potential of community tourism management, Community tourism, Lard Gor-Jan
Article Details
References
กชธมน วงศ์คำ. (2562). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านหัวขัว ตำบลแกดำ อำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
กรรณิการ์ ไกรกิจราษฎร์, และคณะ. (2567). การบริหารจัดการศักยภาพการท่องเที่ยวโดยชุมชนแบบยั่งยืนเครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชนสุโขทัย. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(9), 403–412.
จิราภรณ์ แก้วมณี, และคณะ. (2563). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในชุมชนบ้านหัวเขาจีน อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี. มหาวิทยาลัยศิลปากร. สืบค้นจาก https://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/thesis/fulltext/snamcn/Jirapohn_Kaewmanee/Jirapohn_Kaewmanee_fulltext.pdf
ชนัณท์ธิณิดา กิตติอนันต์ธาดา, และคณะ. (2563). การพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนบริเวณพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำยม - น่าน จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิจัยวิชาการ, 3(1), 97–110.
ฐิตาภา บำรุงศิลป์, และคณะ. (2564). ศักยภาพการท่องเที่ยวโดยชุมชน กรณีศึกษาชุมชนมีนบุรีอุปถัมภ์ กรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 3(2), 78–94.
นิสากร ยินดีจันทร์, ภูริพัฒน์ แก้วตาธนวัฒนา, & สันดุสิทธิ์ บริวงษ์ตระกูล. (2564). การพัฒนาศักยภาพชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาเครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชนจันทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 11(1), 257–258.
ปพน บุษยมาลย์, และคณะ. (2563). การมีส่วนร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการท่องเที่ยวชุมชน OTOP นวัตวิถี: กรณีศึกษาตำบลหน้าถ้ำ อำเภอเมืองยะลา จังหวัดยะลา. ใน Proceedings การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางแสน ครั้งที่ 17 (หน้า 4412–4425).
พงศ์ประสิทธิ์ อ่อนจันทร์. (2561). แนวทางการพัฒนาองค์กรชุมชนเพื่อเตรียมความพร้อมรองรับการท่องเที่ยวโดยชุมชน: กรณีศึกษาผู้นำชุมชนและชมรมการท่องเที่ยว อำเภอพิปูน จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 5(1), 79–89.
พัชรินทร์ ฤชุวรารักษ์, จตุพร ดอนโสม, & อพิชัย โสสุทธิ์. (2564). พัฒนาการและการปรับตัวของตลาดชุมชน: กลยุทธ์การพัฒนาเกษตรผสมผสาน. วารสารมนุษยสังคมสาร, 19(1), 227–250.
เมธาวี จำเนียร. (2564). อัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์ชุมชนสู่การสร้างและสื่อสารแบรนด์ กรณีศึกษา: การแสดงรำโทนนกพิทิด. วารสารราชพฤกษ์, 19(2), 1–12.
ยุคลวัชร์ ภักดีจักริวุฒิ์, & เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2562). ศักยภาพชุมชนด้านการส่งเสริมการตลาดการท่องเที่ยวแก่แหล่งท่องเที่ยวโดยชุมชนในพื้นที่พิเศษเมืองพัทยาและพื้นที่เชื่อมโยง. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 7(2), 254–264.
วารุต มาลาแวจันทร์, & วราภรณ์ เทพสัมฤทธิ์พร. (2559). แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่น องค์การบริหารส่วนตำบลเชิงทะเล อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 12(1), 103–122.
สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน). (2565). การพัฒนาชุมชนเข้มแข็งพึ่งพาตนเอง และเท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลงโดยอาศัยการดำเนินงานอย่างบูรณาการ. สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสชิ่ง จำกัด.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). ผลกระทบของโควิด-19 ต่อภาคการท่องเที่ยวของประเทศไทย. สืบค้นจาก https://www.nso.go.th/nsoweb/storage/infomotion/2023/20230428005427_65820.pdf
Creswell, J. (2015). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approaches. Pearson Education Inc.
Shirley, E. (1993). Beyond the green horizon: Principles for sustainable tourism. Heinemann.
Travel.TrueID. (2020, February 14). หลาดกอจ๊าน ณ คลองบางใหญ่ @ภูเก็ต. Retrieved from https://travel.trueid.net/detail/ymLwwvQlYrEM.
