A Study on the Greenhouse Gas Emissions from the Personal Vehicle Commuting Behavior of Rajapruk University Students.
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research article aims to (1) study the greenhouse gas emissions from the personal vehicle commuting behavior of Rajapruk University students, Nonthaburi Campus, and (2) analyze the carbon footprint and assess the amount of greenhouse gas emissions. This study utilized a survey methodology to collect data on the use of personal vehicles for commuting between the residences and Rajapruk University, Nonthaburi Campus. During the second semester of the academic year 2023, from a sample group of 400 people with purposive sampling, data were gathered using a questionnaire divided into 2 parts: 1) General information of respondents and 2) Commuting behavior information, including vehicle type, engine type, fuel type, and distance information, were then calculated using the Emission Factors (EF) determined. The sum, percentage, and mean are used in data analysis using basic statistics.
The research findings revealed that motorcycles were the most commonly used mode of transportation among the students, accounting for 58.75%. This was followed by sedans at 34.75% and pickup trucks at 6.5%, respectively. The average round-trip distance between residence and university was 15,102.10 kilometers, or 7,551.05 kilometers per trip, with an average travel distance of 18.88 kilometers per person per trip. The total greenhouse gas emissions from the students’ commuting activities amounted to 1,511.96 kilograms of carbon dioxide equivalent (kgCO2eq). Sedans contributed the highest greenhouse gas emissions at 819.45 kgCO2eq, or 54.20%. This was followed by motorcycles at 456.66 kgCO2eq, or 30.20%, and pickup trucks at 235.85 kgCO2eq, or 15.60%, respectively. The average greenhouse gas emissions per student amounted to 3.78 kgCO2eq per person. The impact of commuting serves as a key indicator, highlighting that the use of personal vehicles within the organization contributes significantly to the overall greenhouse gas emissions.
Article Details
References
กิตติพงษ์ พิพิธกุล. (2561). คุณภาพเครื่องมือแบบสอบถาม: Validity กับ Reliability ในการวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 8(2), 104–110.
ตระการ พรมสำลี, & ทัศนีย์ เจียรพสุอนันต์. (2564). รายงานการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 59: การประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเดินทางเพื่อการขนส่งที่ยั่งยืนของมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ประกาศกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติ กระทรวงพลังงาน. (2565, 16 สิงหาคม). ประกาศกรมเชื้อเพลิงธรรมชาติ เรื่อง หลักเกณฑ์การรายงานและวิธีการคำนวณปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการประกอบกิจการปิโตรเลียม พ.ศ. 2565. ราชกิจจานุเบกษา, 139(ตอนพิเศษ 188 ง), 30–32.
ภานุพงศ์ พรหมมารัตน์. (2561). การประเมินรอยเท้าคาร์บอนขององค์กร: กรณีศึกษาของภาควิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. Veridian E-Journal, Science and Technology Silpakorn University, 5(3), 116–117.
ภูรี สิรสุนทร, และคณะ. (2562). โครงการประเมินมาตรการส่งเสริมการใช้ยานยนต์ไฟฟ้าต่อการยอมรับของผู้บริโภคและประสิทธิภาพการใช้พลังงานในภาคขนส่ง: รายงานผลการวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วณิชชา แก้วสุวรรณ์. (2564). การประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมการแข่งขันเรือพายชิงแชมป์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สถาบันการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. (2566). ความรู้เบื้องต้น การประเมินคาร์บอนฟุตพริ้นท์ขององค์กร. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2567, จาก https://bit.ly/3EhwD9A
สถาบันพลังงานเพื่ออุตสาหกรรม สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. (2555). คู่มือแนวทางการประหยัดพลังงานในกิจการขนส่ง. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2567, จาก https://iie.fti.or.th/?p=3802
สำนักงานจัดการทรัพย์สิน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2563). CHULA Sharing Carpool. สืบค้นเมื่อ 17 เมษายน 2568, จาก https://pmcu.co.th/car-pool/?utm_source=chatgpt.com
สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2558). แผนแม่บทรองรับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ พ.ศ. 2558–2593. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2567, จาก https://bit.ly/4j6gN0R
สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2566). รายงานสถานการณ์คุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ. 2565. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2567, จาก https://www.onep.go.th/ebook/soe/soereport2022.pdf
สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 11 จังหวัดนครศรีธรรมราช. (ม.ป.ป.). การคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตร Yamane. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2567, จาก https://hpc11.go.th/me-working-age/yamane/index
องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก. (2565). ค่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Emission Factor) รวบรวมมาจากข้อมูลทุติยภูมิ สำหรับการประเมินคาร์บอนฟุตพริ้นท์ขององค์กร. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2567, จาก https://bit.ly/4j7zlOc
องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก. (2567). 1 ปี คนทั่วโลกปล่อยก๊าซเรือนกระจกเท่าไหร่?. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2567, จาก https://bit.ly/3EguriF
อัญชิสา กาญจนเกตุ, & ลิขิต น้อยจ่ายสิน. (2561). การปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากบริการรถโดยสารสาธารณะในเขตเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี: กรณีศึกษารถสองแถว (สีน้ำเงิน). ใน รายงานการประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ เครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ ครั้งที่ 18 และลำปางวิจัย ครั้งที่ 4. ลำปาง: มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ.
Roknaldin, A., Kruke, L., Qiao, A., & von Winterfeldt, D. (2025). Reducing carbon emissions from student commuting in higher education. Environment Systems and Decisions, 45(5), 7–8. https://doi.org/10.1007/s10669-025-09876-3 (ถ้ามี DOI)
