พฤติกรรมการแสวงหาและการใช้สารสนเทศของนักศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์

Abstract

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการแสวงหาและการใช้สารสนเทศ ศึกษาปัญหาในการแสวงหาและการใช้สารสนเทศของนักศึกษาสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรี สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ จำนวน 306 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

          ผลการวิจัย พบว่า

          1. นักศึกษาสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ มีพฤติกรรมการแสวงหาและการใช้สารสนเทศ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านวัตถุประสงค์ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ ทำรายงาน การใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ และทำวิจัย/ศิลปนิพนธ์ ตามลำดับ ด้านแหล่งสารสนเทศ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ แหล่งสารสนเทศภายในตัวนักศึกษา แหล่งสารสนเทศภายนอก ประกอบด้วย แหล่งสารสนเทศบุคคล แหล่งสารสนเทศจากสื่อต่างๆและแหล่งสารสนเทศสถาบัน/สถานที่ ตามลำดับ ด้านลักษณะของสารสนเทศ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ วิชาชีพต่างๆ บันเทิงสารคดี และวิชาการทั่วไป ตามลำดับ ด้านวิธีการแสวงหาสารสนเทศ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ คำแนะนำของอาจารย์ ดุลยพินิจของนักศึกษา และพูดคุย สนทนาอย่างไม่เป็นทางการกับผู้ใกล้ชิด ตามลำดับ

          2. นักศึกษาสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์มีปัญหาในการแสวงหาและการใช้สารสนเทศ โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า นักศึกษามีปัญหาด้านแหล่งสารสนเทศภายในสถาบัน อยู่ในระดับมาก ปัญหาด้านแหล่งสารสนเทศภายนอกสถาบัน และปัญหาส่วนบุคคล นักศึกษามีปัญหาในระดับปานกลาง