การบูรณาการวรรณกรรมในฐานะสื่อพื้นบ้านเพื่อพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมเยาวชน ในจังหวัดเลย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อบูรณาการวรรณกรรมในฐานะสื่อพื้นบ้านเพื่อพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมเยาวชนในจังหวัดเลย กลุ่มเป้าหมายคือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 โรงเรียนชุมชนบ้านท่าสะอาดและโรงเรียนบ้านห้วยตาด        คณะครู ผู้ปกครองนักเรียน และนักศึกษา รวมทั้งสิ้น 248 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการทดสอบ การสังเกต การสัมภาษณ์ และการสนทนากลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบทดสอบ แบบสังเกต แบบสัมภาษณ์ และประเด็นสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและการวิเคราะห์แบบอุปนัย ผลวิจัยพบว่า กิจกรรมการบูรณาการวรรณกรรมและสื่อพื้นบ้านในการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมเยาวชน ได้แก่ 1) ค่ายคุณธรรม ประกอบด้วย (1) กิจกรรมการแสดงละครเพื่อทดสอบความเข้าใจระหว่างคุณธรรมกับจริยธรรม พบว่า เยาวชนส่วนใหญ่เข้าใจความแตกต่างระหว่าง“คุณธรรม”และ“จริยธรรม”อยู่ในระดับดีมาก คิดเป็นร้อยละ 65.81 (2) กิจกรรมกลุ่มการวิเคราะห์เพื่อค้นหาปัญหาคุณธรรมจริยธรรมจากวรรณกรรมพื้นบ้าน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับคุณธรรมจริยธรรมที่ทำให้คนอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขและส่งเสริมความรักความสามัคคีในชุมน  (3) การทำโครงงานการสร้างความดีด้วยคุณธรรม ได้จำนวน 10 โครงงาน และ 2) ค่ายนักเพลงคุณธรรม เป็นกิจกรรมสร้างสรรค์บทเพลงจากการวิเคราะห์ปัญหาคุณธรรมในสังคมปัจจุบัน เชื่อมโยงกับคุณธรรมจริยธรรมจากวรรณกรรมพื้นบ้าน ได้จำนวน 8 บทเพลง ซึ่งผลการบูรณาการดังกล่าว ทำให้เยาวชนที่ได้รับการพัฒนา สามารถจดจำเรื่องราวคุณธรรมจริยธรรมในนิทาน และนำไปเป็นข้อคิดในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตนเองได้ ตลอดจนอยากเป็นแบบอย่างและถ่ายทอดคุณธรรมจริยธรรมให้แก่บุคคลอื่นให้สามารถนำไปเป็นข้อคิดในชีวิตประจำวันได้