ผลกระทบการท่องเที่ยวจากวัฒนธรรมกระแสนิยมของละครที่ถ่ายทำในจังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจำแนกผลกระทบการท่องเที่ยวจากวัฒนธรรมกระแสนิยมของละครที่ถ่ายทำในจังหวัดเชียงใหม่และเพื่อเสนอแนวทางในการจัดการผลกระทบการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของจังหวัดเชียงใหม่ให้สอดคล้องกับเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน (SDGs) วิธีดำเนินการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงผสานวิธีโดยใช้เครื่องมือทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือชุมชนในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ที่เคยมีการถ่ายทำละครจำนวน 380 คน และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจากภาครัฐและภาคเอกชนจำนวน 9 คน โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลที่ได้จากการวิจัยพบว่า ผลกระทบทางเศรษฐกิจด้านบวกทำให้คนในชุมชนมีรายได้จากการที่นักท่องเที่ยวมาท่องเที่ยวตามสถานที่ที่มีการถ่ายทำละครและทำให้เศรษฐกิจภายในชุมชนดีขึ้น และพบว่ามีผลกระทบทางลบในด้านเศรษฐกิจน้อยสำหรับผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรมด้านบวกเป็นการประชาสัมพันธ์วัฒนธรรมท้องถิ่นที่มีอยู่แล้วดั้งเดิมให้กับบุคคลภายนอกที่ยังไม่รู้จักวัฒนธรรมของชุมชน และผลการศึกษาพบว่ามีผลการะทบด้านลบน้อย แต่อาจเกิดการเข้าใจผิดต่อวัฒนธรรมหรือวิถีชีวิตหากมีการนำเสนอที่ไม่ถูกต้องในละคร สำหรับผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมด้านบวกพบว่าทำให้ชุมชนมีการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มขึ้น และยังมีการพัฒนาบริเวณแหล่งท่องเที่ยวที่ใช้ถ่ายทำละครให้ดีขึ้นแต่ควรป้องกันผลกระทบด้านลบที่อาจเกิดขึ้นได้ เช่น ขยะ มลภาวะและการจราจร ประโยชน์ที่ได้รับจากกการวิจัยคือแนวทางเชิงนโยบายในการจัดการผลกระทบจากการท่องเที่ยวตามวัฒนธรรมกระแสนิยมที่สอดคล้องกับ SDGs ประกอบด้วย 1)ภาครัฐควรมีนโยบายรับมือกับผลกระทบจากวัฒนธรรมกระแสนิยมของละคร 2) ภาครัฐควรมีการสนับสนุนให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการดูแลสถานที่ท่องเที่ยวในชุมชน 3) การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยควรส่งเสริมให้มีสินค้าและบริการด้านวัฒนธรรมกระแสนิยมในด้านบวกมากขึ้น และ 3 แนวทางเชิงปฏิบัติ คือ 1) ผู้ที่จะทำการถ่ายทำภาพยนตร์และละครควรมีการตรวจสอบบทบรรยายเรื่องรวมทั้งแบบฉากและเครื่องแต่งกายของผู้แสดงให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของสถานที่นั้นๆ 2) วัฒนธรรมจังหวัดเชียงใหม่ควรตรวจสอบเนื้อหาของบทละครในเรื่องของวัฒนธรรมของจังหวัดก่อนจะอนุญาตให้ถ่ายทำและ 3) ผู้ที่จะทำการถ่ายทำภาพยนตร์ ละคร มิวสิควิดีโอต่างๆ ควรศึกษาผลกระทบที่อาจจะเกิดขึ้นกับสถานที่นั้นๆด้วย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
[Thailand Tourism in the Digital Age], Retrieved October 20, 2019, from,
https://library2.parliament.go.th/ejournal/content_af/2561/sep2561-4.pdf
Buabangpru, P. (2018). nǣothāng kānčhatkān kānthō̜ngthīeo chœ̄ng Niwēt yāng yangyư̄n ʻutthayān hǣng chāt
khao khitchakūt čhangwat čhanthaburī [Guidelines for Management of Sustainable Eco tourism: A case
study of Khaokhitchakut National Park, Chantaburi Province], Rajabhat Rambhai Barni Research
Journal, 12 (2) May-August 2018,91-101.
Bupphēsanniwāt " khrō̜ng mư̄ang lāsut # bupphēsanniwāt tit sēn ʻandap nưng thawittœ̄ lōk pai lǣo
[Bupphesanniwat Series# Top rank in World Twitter]. (2018, March 8). Komchadluek, p. 10.
Chaipreechawit, T. (2017). ʻitthiphon khō̜ng watthanatham krasǣ niyom thī mī tō̜ kān bō̜riphōk ʻāhān khlư̄anthī
nai Krung Thēp Mahā Nakhō̜n. [An Influence of Popular Culture Toward Food Truck’s Consumption in
Bangkok]. Master’s Thesis. Thamasat University.
Cornwel-Smith, P. (2013). Very Thai: Everyday Popular Culture. (2nd ed.). Bangkok: River Books.
Department of Tourism (DoT). (2019). phāpphayon Thai [Thailand Film]. Retrieved August 8, 2019, from
http://www.thailandfilmoffice.org
Harrington, C.L. & Bielby, D.C. (2001). Popular Culture: Production and Consumption. Malden, Mass: Blackwell
Publisher Inc.
Inthanon, C., & Lersphoottharak, S. (2019). rūpbǣp kānčhatkān thurakit nawattakam hōmsatē nai chumchon
samrap nakthō̜ngthīeo. [The Management Model of Homestay Innovation Business in the Community
for Tourists]. Silpakorn University Journal, 39(6) Nov-Dec 2019,85-103.
Jantasena, C. (2017). kān wikhro̜ sēnthāng khō̜ng phonprayōt chāo ko̜ dai rap tō̜ kān sanapsanun phatthanākān
thō̜ngthīeo dōi withī samakān khrōngsāng bǣp kamlang sō̜ng nō̜i thīsut bāng sūan [The Path Analysis of
Islanders’ Benefit to Support for Tourism Development Using PLS-SEM], NIDA BUSINESS JOURNAL, 20,
54-89.
Mason, P. (2017). Geography of Tourism: Image, Impacts and Issues. Oxford: Goodfellow Publishers.
Mattra, C., & Buatham, O. (2017). nǣothāng kān songsœ̄m kānthō̜ngthīeo chœ̄ng phutsāsanā khō̜ng
phrabō̜rommathātnā dūna ʻamphœ̄ nādūna čhangwat Maha Sarakham. [The Promotion Guideline for
Buddhist Tourism Phra That Na dun, Nadun District, Maha Sarakham Province]. Chophayom Journal,
28(2) June-Oct 2017,57-63.
Mebua, S., Uejitmet, W., & Sabsin, W. (2017). kān plīanplǣng withī chīwit chumchon mūbān khīrī wong čhāk
kānthō̜ngthīeo. [Changes in the Way of Life and the Impact of Tourism on the Tourism on the local Way
of Kiriwong Life]. Narkbhut Partitat Journal Nakorn Sithamarat Rajabhat University, 9(1) Jan-June, 128-
139.
Ministry of Tourism and Sport (MoTS). (2015). yutthasāt kān thō̜ng thīeo Thai [Thailand Tourism Strategies].
Bangkok: MoTS.
Natan, T., & Wattanapinyo, A. (2019). phonkrathop čhāk kān prap tūa tō̜ kānthō̜ngthīeo khō̜ng chumchon
pakākēʻayō̜ bān mǣping ʻamphœ̄pāi čhangwat mǣhō̜ngsō̜n.[The Effect of Adapting to the Tourism of
Pga K’nyau Community Ban Mae Ping, Pai District, Maehongson Province]. Social Science Research and
Academic Journal, 14 (1) Jan-Apr, 121-134.
Ngamyingyong, N. & La-iard, S. (2017). nǣothāng kānphatthanā kānthō̜ngthīeo yāng yangyư̄n chumchon bō̜riwēn
rim fang khlō̜ng damnœ̄n sadūak nai čhangwat samut sākō̜n læ čhangwat rāt burī [Guidelines on
Sustainable Tourism Dvelopment at the Lakha Community on the Banks of Damnoensaduak Canal in
Samutsakhon and Ratchaburi Provinces]. Dusit Thani College Journal, 11(1), 149-166.
Palat krasūang thō̜ngthīeo sang trīamphrō̜m rō̜ng rap nakthō̜ngthīeo tām rō̜i bupphēsanniwāt [Permanent
Secretary urged for preparedness of Tourists to pathing the Bupphesanniwat Series]. (2018, March 20).
Thairath, p. 8.
Pongsakornrungsilp, P. (2017). khābō̜n fut pharin čhāk kān bō̜riphōk nai ʻutsāhakam thō̜ngthīeo khō̜ng lǣng
thō̜ngthīeo thāng thalē læ chāihāt nai phư̄nthī ʻamphœ̄ ko̜ samui čhangwat surātthānī. [Carbon
Footprints of the Consumption in Marine and Beach Destination: The Case of Koh Samui, Suratthanee].
Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(1) Jan-Apr 2017, 1087-1102.
Siriyuwasak, U. (2007). sư̄sānmūanchon bư̄angton sư̄mūanchon watthanatham læ sangkhom [Mass
Communication: Media, Culture and Society]. (2nd ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Storey, J. (2012). Culture and Popular Culture: An Introduction. (6th ed). London: Routledge.
Sumungkalo, P.M. (2017). kān plīanplǣng thāng sangkhom thī mī tō̜ withī chīwit chon phao lawā mū thī sipʻet
tambon pā pǣ ʻamphœ̄ mǣsarīang čhangwat mǣhō̜ngsō̜n [Social Change Affecting the Way of Life of
Lawa Ethnic Group, Moo 11, Papae Sub-District, Maesariang District, Maehongson Province]. Journal of
Buddhist Studies, 8 (2) July-Dec 2017, 57-68.
Somboonwong, A., Kaewmanee, P., & Autchariyapanitkul, K. (2018). kān wikhro̜ phonkrathop lon lai chœ̄ng
phư̄nthī khō̜ng kānthō̜ngthīeo thī mī tō̜ kān čhā ngō̜ngān nai prathēt Thai.[Spatial Spillover Effects
Analysis of Tourism on Employment in Thailand]. Journal of Economics ChiangMai University, 22(1) Jan-
Apr, 41-58.
Warakullawit, S. (2008). pathomnithēt ʻutsāhakam kānthō̜ngthīeo . [Orientation to Tourism Industry]. (4th ed).
Bangkok: Samlada.
