การจัดการท่องเที่ยวของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าดูนลำพัน อำเภอนาเชือก จังหวัดมหาสารคาม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบและตัวชี้วัดในการจัดการท่องเที่ยวเขตห้ามล่าสัตว์ป่าดูนลำพัน จากนั้นศึกษาปัจจัยทางการตลาดท่องเที่ยวที่มีผลในการจัดการท่องเที่ยว แล้วนำมาเสนอแนวทางในการจัดการท่องเที่ยวของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าดูนลำพัน การวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสานระหว่างวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ การสัมภาษณ์เชิงลึก และการระดมความคิดเห็นจากกลุ่มเฉพาะ (Focus Group) จากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในพื้นที่จำนวน 30 คน และ และวิธีวิจัย เชิงปริมาณ ได้แก่ แบบสอบถามกับนักท่องเที่ยวชาวไทยจำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ มีโครงสร้าง และ แบบสอบถาม ชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าอำนาจจำแนกรายข้อเกี่ยวกับปัจจัยทางการตลาดท่องเที่ยว เท่ากับ 0.61-0.74 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การวิเคราะห์องค์ประกอบ ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบด้านการอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากร ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมีความสำคัญมากในการจัดการท่องเที่ยวของพื้นที่ โดยตัวชี้วัดที่พื้นที่ต้องจัดการอย่างเร่งด่วน คือ ผลักดันให้เยาวชนเล็งเห็นถึงความสำคัญของการท่องเที่ยวในชุมชน และเปิดโอกาสให้เกิดการมีส่วนร่วมของสมาชิกในชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพ ปัจจัยทางการตลาดบริการที่มีผลในการจัดการท่องเที่ยวของพื้นที่มากที่สุด คือ ความมีชื่อเสียงและความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของพื้นที่ ส่งผลให้พื้นที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ทุกคนรู้จัก แนวทางในการจัดการท่องเที่ยวของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าดูนลำพัน ไปสู่ความยั่งยืน คือ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกภาคส่วนในพื้นที่ต้องเข้าใจและเข้ามามีส่วนร่วมในการส่งเสริมการท่องเที่ยว อีกทั้งสนับสนุนกิจกรรมการท่องเที่ยวที่จัดขึ้น และทำควบคู่ไปกับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติบริเวณรอบป่าดูนลำพัน โดยอาศัยกระบวนการการมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Chimbandon, W. (2016). Kānthō̜ngthīeo chœ̄ng kasēt nai tambon bāng baimai ʻamphœ̄ mư̄ang surātthānī [Agro tourism in Bang Bai Mai Subdistrict Mueang Surat Thani District (Unpublished master’s thesis)]. Chiang Mai University, Chiang mai, Thailand.
Department of National Parks, Wildlife and Plant Conservation. (2019). Khēt hām lā sat pā dūna lamphan [Dun Lam Phan Hunting Area]. Retrieved March 2019, from www.dnp.go.th,Thailand.
Havhan, N. (2016). Khwām phrō̜m khō̜ng kasēttrakō̜n phư̄a kānčhatkān thō̜ngthīeo kasēt nai tambon taphong ʻamphœ̄ mư̄ang čhangwat ra yō̜ng [Readiness of farmers for agricultural tourism management in Taphong Subdistrict, Mueang District, Rayong Province (Unpublished master’s thesis)]. Mahasarakham University, Mahasarakham, Thailand.
Hong-Sri, P. (2017). Nǣothāng nai kānphatthanā sakkayaphāp kānčhatkān thō̜ngthīeo thanon khon dœ̄n ʻamphœ̄ khēmarāthō̜ čhangwat ʻUbon rātchathānī [Guidelines for the development of tourism management potential Walking Street Khemmarat District Ubon Ratchathani Province (Unpublished master’s thesis)]. Mahasarakham University, Mahasarakham, Thailand.
Kongkuan, S. (2016). Kānbō̜rihān čhatkān lǣng thō̜ngthīeo chœ̄ng kasēt khō̜ng chumchon nai phāk tawanʻō̜k chīang nư̄a [Management of agricultural tourist attractions in communities in the northeastern region (Unpublished master’s thesis)]. Sukhothai Thammathirat Open University, Nonthaburi, Thailand.
Kotler, P. (2003). Marketing Management. 11th ed. New Jersey : Prentice Hall
Office of Tourism and Sports, Maha Sarakham. (2019). Rāingān kānprachum phatthanā sakkayaphāp dān kānthō̜ngthīeo čhangwat Maha Sarakham [Report on the province's tourism potential development report]. Mahasarakham : Office of Tourism and Sports, Mahasarakham, Thailand.
Pocharee, L. (2018). Kānčhatkān thō̜ngthīeo khō̜ng chumchon saphān mai kǣ dam tambon kǣ dam ʻamphœ̄ kǣ dam čhangwat Maha Sarakham [Tourism Management of Saphan Mai Kae Dam Community, Kae Dam Subdistrict, Kae Dam District, Maha Sarakham Province]. Mahasarakham : Faculty of Tourism and Hospitality, Mahasarakham University, Thailand.
Pocharee, L. (2016). Nǣothāng kānphatthanā kānthō̜ngthīeo čhangwat Maha Sarakha [Guidelines for tourism development in Maha Sarakham Province]. Mahasarakham : Faculty of Tourism and Hospitality, Mahasarakham University, Thailand.
Pusatam, T. Chief of the park Don Lam Phan Wildlife Hunting Area. Interview, 2nd March 2019.
Rungrung, N (2016). ʻOngprakō̜p khō̜ng kānthō̜ngthīeo dōi chumchon thī song phon tō̜ nǣothāng kānphatthanā lǣng thō̜ngthīeo ʻāng wang khǣ læ phū khō̜ng kham tambon kǣngkheng ʻamphœ̄ kut khāopun čhangwat ʻUbon rātchathānī [The components of tourism by the community that affect the guidelines for the development of Ang Wang Khae and Phu Khong Kham tourist sites in Kaeng Kheng Subdistrict, Kut Khaopun District Ubon Ratchathani (Unpublished master’s thesis)]. Mahasarakham University, Maha Sarakham, Thailand.
Serirat, S. (1992). Konlayut kāntalāt [Marketing Strategy]. Bangkok : Educational development, Thailand.
Special Area Development Organization for Sustainable Tourism. (2017). Kēn māttrathān kānbō̜rihān čhatkān lǣng thō̜ngthīeo dōi chumchon [Criteria for tourism attraction management by community]. 8 January 2019. (db41976b-78b5-4c3d-b13d-223414de8c2b) 4 January 2019, Thailand.
World Tourism Organization. (1998). Guide for Local Authorities on Developing Sustainable Tourism. Madrid, Spain : World Tourism Organization.
