การยกระดับตลาดท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดสิงห์บุรีโดยชุมชน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ค้นหาอัตลักษณ์แหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสิงห์บุรี 2) ศึกษาการดำเนินงานด้านการตลาดท่องเที่ยวของจังหวัดสิงห์บุรี และ 3) เสนอแนวทางการยกระดับตลาดท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดสิงห์บุรีโดยชุมชน งานวิจัยนี้ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างคือผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวจังหวัดสิงห์บุรี จำนวน 23 คน ใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง โดยกลุ่มเป้าหมายที่เป็นผู้ให้ข้อมูลจะเป็นหน่วยงานของภาครัฐ จำนวน 7 คน หน่วยงานของภาคเอกชนหรือผู้ประกอบการ จำนวน 8 คน ประชาชนในท้องถิ่น จำนวน 8 คน เก็บข้อมูลโดยแบบสัมภาษณ์เชิงลึก การหาคุณภาพเครื่องมือโดยใช้การวิเคราะห์ความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญ 3 คน มีค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ที่ 1.00 ในทุกองค์ประกอบ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างและใช้การพรรณนาวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่า 1) จังหวัดสิงห์บุรีเป็นจังหวัดที่มีความโดดเด่นทางด้านวัฒนธรรม เป็นจังหวัดที่มีทุนวัฒนธรรมอยู่มาก สามารถพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้ามาท่องเที่ยวได้ อันจะนำมาซึ่งคุณค่าและมูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจได้เป็นอย่างดี 2) ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานด้านการตลาดท่องเที่ยวจังหวัดสิงห์บุรีประกอบด้วยส่วนประสมทางการตลาด 7 ด้าน ได้แก่ ผลิตภัณฑ์ ราคา ช่องทางการจัดจำหน่าย การสื่อสารการตลาด บุคลากร กระบวนการให้บริการ และลักษณะทางกายภาพ 3) แนวทางในการปรับปรุงเพื่อยกระดับการตลาดท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดสิงห์บุรีโดยชุมชนนั้น ชุมชนเห็นว่าควรมีการส่งเสริมการประชาสัมพันธ์ ชักชวน และโน้มน้าวจิตใจนักท่องเที่ยว ปรับปรุงการนำเสนอสถานที่ท่องเที่ยวในรูปแบบต่าง ๆ โดยการพัฒนาบุคลากรทางการท่องเที่ยวเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของสถานที่ท่องเที่ยวให้น่าสนใจ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
สำนักงานเกษตรและสหกรณ์จังหวัดสิงห์บุรี. (2558). ข้อมูลการเกษตรและสหกรณ์จังหวัดสิงห์บุรี. สิงห์บุรี : ม.ป.ท.
Artuge, S. & Cevdet, B. (2013). The effect of destination image on destination loyalty: An application in Alanya. European Journal of Business and Management, 3(5), 12.
Buchert (2015). The role of heritage tourism in the Shetland Islands. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 4, 129.
Lovelock, Christopher H. & Jochenl, Wirtz. (2007). Service marketing: People technology, strategy. Boston, MA: Prentice Hall.
Cheung, W. (2016). Induced nostalgia increases optimism among individuals high, but not low, in trait nostalgia. Personality and Individual Differences, 90, 283–288.
Dillimono, H.D. & Dickinson, J.E. (2015). Travel, tourism, climate change, and behavioral change: Travelers’ perspectives from a developing country, Nigeria. J. Journal of Sustain Tour, 23, 437–454.
Fainstein, S. S. (2015). Tourism and the Commodification of Urban Culture. The Urban Reinventions. Canary Island : University of Tenerife
Heryanto, H. (2011). Effect of marketing strategy on customer loyalty Bajapuik Saving at PT. BPR Berok Gunung Pangilun Padang. International Journal of Lean Thinking, 2(1), 59-87.
Jame, M. (2001). Total Quality in Marketing. Florida : St Lucie.
Kotler P. (2001). Marketing management. New York : Prentice-Hall.
Meng, R & Uysal,N. (2014) . Effects of gender differences on perceptions of destination Attributes, motivations and travel values: An examination of nature-based resort destination. Journal of Sustainable Tourism.Vol.16, No.4, pp.445-466.
Mullins, J., & Walker, O. (2010). Marketing management: A strategic decision-making approach (7th ed.). Boston : McGraw-Hill Irwin.
Pitchford, S. (2008). Identity Tourism : Imaging and Imagining the nation. UK.: Emerald Group Publishing Ltd.
Sampson, P. M.J. (1967). Commonsense in qualitative research. Journal of the Market Research Society. 9(1), 30-38.
UNCTAD. (2015). Creative Economy Report. Retrieved July 2017 from ; http://www.unctad.org/en/docs/ditc.
Zeithaml, V.A. (2006). Delivering Quality Service:Balancing Customer Perceptions and Expectations. New York : The Free Press.