THE SOFTBALL ADMINISTRATIVE MODELS

Main Article Content

ประวีณ สุทธิสง่า
ธาวุฒิ ปลื้มสำราญ
อนันต์ มาลารัตน์
สุนทร แม้นสงวน

Abstract

              This research and development study aims to develop a model for managing softball sports by using mixed methods research, in which one research approach is dominant and the other is not. The collected data were from a case study of four successful softball sports clubs in the form of a multi-case study. The semi-structured interviews were performed with eight executives, eight trainers, eight athletes and seven experts with a total of thirty one people to create a model to manage softball sports. The developing patterns were examined in a seminar with a panel of experts, consisting of eight people. The suitability of the softball sport management model was checked by two hundred and one stakeholders, who were derived by multi-step sampling. The tools used in this study included semi-structured interviews, training observation forms and assessment forms, all of which have passed quality inspections. The data analysis used content analysis techniques, inductive reasoning and comparisons of data stability and descriptive statistics. The results showed that the model for managing softball sports included the sub-formats of twenty four sports personnel management indicators, a budget management sub-format for twenty eight indicators, a time management sub-format for twelve indicators with the factor of material handling, sports equipment and sports fields sub-format for twelve indicators. The effectiveness of the model was at a high level in terms of all sub-formats and indicators.

Article Details

Section
บทความวิจัย (Research article)

References

กาหลง เย็นจิตต์. (2548). การพัฒนารูปแบบการดำเนินการศูนย์กีฬาตำบลของการกีฬาแห่งประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ ปร.ด. (วิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและกีฬา). ชลบุรี : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
ประกิต หงส์แสนยาธรรม. (2552). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการสมาคมกีฬาจังหวัด. ดุษฎีนิพนธ์ ปร.ด. (วิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและกีฬา). ชลบุรี : คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยบูรพา.
ไพบูลย์ ศรีชัยสวัสดิ์. (2557). รูปแบบการบริหารสมาคมกรีฑาแห่งปรเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด. (สุขศึกษา และพลศึกษา). กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ไพโรจน์ กลิ่นกุหลาบ. (2545, มกราคม-มิถุนายน). “คุณภาพเริ่มจากผู้บริหาร,” วารสารบริหารการศึกษา มศว. 1(1) ; 12.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2545). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสาวลี แก้วช่วย. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ของสมาคมกรีฑาแห่งประเทศไทย ตามแนวคิดของสหพันธ์กรีฑานานาชาติ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด. (กีฬา นันทนาการและการท่องเที่ยว). กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Edwards W Deming. (2017) Mean of PDSA. Retrieved from https://innovations.ahrq.gov/ qualitytools/ plan-do-study-act-pdsa-cycle.
Krejcie and Morgan. (1970, September-December). “Determining sample size for research activities,” Educational and Psychological Measurement. 30(3) ; 607-610.
Schermerhorn. (2000). Organizatiomal behavior. United Kingdom : GLO.
Translated Thai References
Kaewchuay S. (2014). The development of the human resource management model for The Athletic Association of Thailand according to the IAAP. Ph.D. (Sport Recreation and Tourism). Bangkok : Srinakharinwirot University.
Krinkulurb P. (2002) “Quality starts with the management,” SWU Educational Administration Journal. 1(1) ; 12-13.
Hongsaenyatham P. (2009). The development of a managerial model for Provincial Sport Associations. Ph.D. (Exercise and Sport Science). Chonburi : Burapha University.
Saereerat S. (2002). O&M : Organization and management. Bangkok : Chulalongkorn University.
Srichaisawat P. (2014). The administrative model of Athletic Association of Thailand Patron: His Majesty The King. Ph.D. (Health Education and Physical Education). Bangkok : Srinakharinwirot University.
Yenchitt K. (2006). Developing a model for sub-district sport center under The Sports Authority of Thailand. Ph.D. (Exercise and Sport Science). Chonburi : Burapha University.