Effects of the Instructional Management Using the Flipped Classroom Model Together with Lessons on Social Networks in the ‘Self-Actualization for Teachers’ Course
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study were to : 1) study the effect of classroom management on the social network, 2) study the effectiveness index of social network lessons, and 3) determine the satisfaction of students after using the flipped classroom model management method with social network lesson plan. The population of the study consisted of 25 in faculty of education. The study was conducted in the first semester of the academic year 2016, with selected by using the purposive sampling method. The research instruments included lesson plans, a learning achievement test, and satisfaction of students questionnaire. This research was conducted in the classroom action research. E1 / E2, effectiveness index of the lesson, percentage, mean, standard deviation were used descriptive data analysis. The results revealed that:
- An Efficiency of learning management plans by using flipped classroom social network lesson plans was at 84.75 / 89.07.
- 0.72 was the index of the effectiveness of learning management of flipped classroom with social network lesson plans that effect to students learning 80 percent increase.
- The student’s learning satisfaction after using with the flipped classroom model management method with social network was at highest level.
Article Details
References
ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จินตวีร์ คล้ายสังข์. (2556). อีเลิร์นนิงคอร์สแวร์ แนวคิดสู่การปฏิบัติสำหรับการจัดการเรียนรู้อีเลิร์นนิงในทุกระดับ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐกานต์ เดียวตระกูล. (2560). การใช้รูปแบบห้องเรียนกลับทางในการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในระดับอุดมศึกษา. ศรีปทุมปริทัศน์, 17(2), 137-145.
นงค์ลักษ์ สมมี และจิรพันธุ์ ศรีสมพันธุ์. (2560). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนบนระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต วิชาคณิตศาสตร์คอมพิวเตอร์ ด้วยวิธีการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้าน, การประชุมวิชาการระดับชาติราชภัฏเพชรบุรีวิจัย เพื่อแผ่นดินไทยที่ยั่งยืน ครั้งที่ 7 “สหวิทยาการ สู่ไทยแลนด์ 4.0”, 7(1), 354-363.
ประยูร วงศ์จันทรา และคณะ. (2559). การสอนสิ่งแวดล้อมศึกษาโดยใช้วิธีเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้าน. การประชุมวิชาการระดับชาติ “นอร์ทเทิร์นวิจัย” ครั้งที่ 3 ประจำปีการศึกษา 2559, 26 พฤษภาคม 2559 ณ หอประชุมใหญ่ วิทยาลัยนอร์ทเทิร์น อำเภอเมือง จังหวัดตาก.
ประวิทย์ สุทธิบุญ และคณะ. (2558). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษา โดยกระบวนการทัศนศึกษา เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 9(3), 197–208.
เผชิญ กิจระการ. (2545). “ดัชนีประสิทธิผล (Effectiveness Index : E.I.),”. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 8(1), 30-36.
พัชทิชา กุลสุวรรณ์ และคณะ. (2560). การจัดการเรียนการสอนเศรษฐศาสตร์กับการจัดการมลพิษอย่างยั่งยืน สำหรับนิสิตปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(1), 265-276.
พันธ์ศักดิ์ พลสารัมย์. (2546). การปฏิรูปการเรียนการสอนระดับอุดมศึกษา : การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ในระดับปริญญาตรี. วารสารเซนต์จอห์น, 6(6), 1-15.
มนต์ชัย เทียนทอง. (2554). การออกแบบและพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : ม.ป.ท.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์สร้างห้องเรียนกลับทาง. กรุงเทพฯ : เอสอาร์พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด.
วิจารณ์ พานิช. (2551). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.
อพันตรี พูลพุทธา และคณะ. (2558). การพัฒนาการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับทาง
ด้วยชุดกิจกรรม เรื่อง ปรากฏการณ์ทางลมฟ้าอากาศสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนโกสุมวิทยาสรรค์. โครงการประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติ “ราชภัฏวิจัยครั้งที่ 4” (กลุ่มการศึกษาและวัฒนธรรม). มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. บุรีรัมย์.
Bloom, B.J. (1956). Taxonomy of Educational Objectives : Handbook I : Cognitive Domain. New York : David McKay.
Zuber-Skerrit. (1992). Action Research in Higher Education. London : Kogan Page.