Marketing Mix Factors Influencing Consumer Behavior Of Fruit Juice “Doi Kham” In Bangkok
Main Article Content
Abstract
This research aimed to (1) study consumers' buying behavior on frequency, quantity, and Doi Kham ready-to-drink fruit juice buying expense classified by personal factors and (2) to study importance levels of marketing mix factors influencing consumer behavior of Doi Kham ready-to-drink fruit juice in Bangkok. The studied samples were 400 respondents, who drank Doi Kham ready-to-drink fruit juice in Bangkok. Multi-stage Sampling was used to select the samples. The tool used to collect data was questionnaire, statistical records used in assumption testing and primary data analysis are percentage, mean, and deviation. Inferential Statistics t-test and One-Way ANOVA and Multiple regression Analysis were applied with statistical significance at the level of 0.05.
From this research, it was found that, (1) age had a significant difference on buying quantity; (2) occupation had a significant difference on buying frequency, quantity, and expense; (3) importance levels of marketing mix factors on Product factor and Promotion factor influenced consumer behavior of Doi Kham ready-to-drink fruit juice on frequency; (4) importance levels of marketing mix factors on Place factor influenced consumer behavior of Doi Kham ready-to-drink fruit juice on buying quantity; (5) importance levels of marketing mix factors on Promotion factor influenced consumer behavior of Doi Kham ready-to-drink fruit juice on buying expense.
Article Details
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2544). การวิเคราะห์สถิติ : สถิติเพื่อการตัดสินใจ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : ธรรมสาร.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2549). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. กรุงเทพฯ : วี.อินเตอร์ พริ้นท์.
ธิดาวรรณ จงเกรียงไกร. (2557). พฤติกรรมการบริโภคชาผลไม้โอชายะของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร.สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการตลาด, มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.
นันท์นภัส ชัยเมธพรพิศาล. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการบริโภคเครื่องดื่มสมุนไพรเพื่อสุขภาพของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พลเทพย์ พี่พาณิชย์. (2556). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อน้ำผลไม้รวมพร้อมดื่มในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
รุ่งตะวัน สว่างไพศาลกุล. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อเครื่องดื่มน้ำผลไม้ ตรา บีอิ้งของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศูนย์อัจฉริยะเพื่ออุตสาหกรรมอาหาร. (2559). ส่วนแบ่งตลาดน้ำผลไม้. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2560. จาก http://fic.nfi.or.th/MarketOverviewDomesticDetail.php?id=114
สถาบันอาหาร. (2558). ตลาดน้ำผลไม้พร้อมดื่มในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2559.จาก http://fic.nfi.or.th/MarketOverviewDomesticDetail.php?id=81
สุชาต ประสิทธิ์รัฐสิทธุ์. (2546). เทคนิคการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : หจก.สามลดา.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2541). การวิจัยธุรกิจ. กรุงเทพฯ: เพชรจรัสแสงแห่งโลก. ธุรกิจ.
หทัยชนก แสงโชติ. (2557). “การศึกษาเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านพฤติกรรมการบริโภคและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดในการตัดสินใจซื้อเครื่องดื่มน้ำอัดลมรสโคล่าของผู้บริโภค ในเขตกรุงเทพมหานคร”. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต การตลาด, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
อาจารีย์ ธานีรณานนท์. (2548). ทัศนคติทางด้านส่วนประสมทางการตลาดที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการซื้อน้ำผลไม้พร้อมดื่ม ตรา ทิปโก้ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Fayossy. (2016). คาดมูลค่าการเติบโตของตลาดน้ำผลไม้ในไทยปี 59 แตะ 14,000 ล้านบาท. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2560. จาก https://www.marketingoops.com/reports/behaviors/insight-and-opportunities-juice/.
Siamedunews. (2559). ผู้บริหาร ดอยคำ ปลื้มเยาวชนรุ่นใหม่ ใส่ใจเรื่องสุขภาพมากขึ้น. สืบค้นเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2559. จาก http://www.siamedunews.com/articles/42301140/index.php?mo=24.