วิถีอาหารและการดื่มกินในวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ยุคการพิมพ์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิถีอาหารและการดื่มกินในวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ยุคการพิมพ์ เป็นการวิจัยเอกสาร เก็บข้อมูลจากวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ยุคการพิมพ์ประเภทนิทานนิยาย แต่งเป็นร้อยกรอง ตีพิมพ์ในรูปเล่มขนาดเล็ก จำนวน 23 เรื่อง แต่งในช่วง พ.ศ. 2481-2516 นำเสนอด้วยวิธีพรรณนาวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า วิถีอาหารและการดื่มกินในวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ยุคการพิมพ์เชื่อมโยงกับพื้นที่ต่าง ๆ ทางสังคม แสดงการปะทะกันระหว่างแนวคิดอนุรักษ์นิยมและการเข้ามาของกระแสวัฒนธรรมทุนนิยม โดยเน้นประกอบสร้างความหมายของอาหารในพื้นที่ป่ามากเป็นพิเศษ สื่อสารถึงต้นกำเนิดของแหล่งกำเนิดอาหารและความเป็นดั้งเดิม รวมถึงการสร้างอัตลักษณ์ของชนกลุ่มต่าง ๆ ผู้แต่งยังสร้างสัญญะของผืนป่าในเชิงบวกสะท้อนให้เห็น “คุณค่า” และ “ความสำคัญ” ที่มีต่อผู้คนเชิงนิเวศ มิติอาหารและการดื่มกินยังสัมพันธ์กับความคิดความเชื่อ ได้แก่ ความคิดความเชื่อเรื่องการเกิด ความคิดความเชื่อในพระพุทธศาสนา ความคิดความเชื่อเรื่องพละกำลัง ความคิดความเชื่อเรื่องการอยู่ดีมีสุข ความคิดความเชื่อเรื่องเพศวิถี ความคิดความเชื่อเรื่องฐานะทางสังคม ความคิดความเชื่อเรื่องบุญบารมีของผู้ปกครอง และความคิดความเชื่อเรื่องความเป็นอมตะ