Identifying Patterns of English Code-Mixing: A Look into Thai Communication of the Center for COVID-19 Situation Administration
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The emergence of the COVID-19 pandemic has resulted in considerable use of English code-mixing or English language features in different languages in response to the pressing need of crisis communication amidst the unprecedented situations both in Thailand and globally. The present study investigated 608 online announcements of the Center for COVID-19 Situation Administration (CCSA) between April 1, 2020 and March 31, 2022. The findings showed that English code-mixing in the Thai announcements of CCSA has its own unique patterns. During the initial phase of the COVID-19 pandemic spread, code-mixing occurred with an attempt to clarify symptoms of the disease, the change of government administration from onsite to remote or online working policy, and the assistance given to Thai people living abroad. In the second phase of the local spread, code-mixing was mostly used for the announcement of treatments and preventive measures. However, during the third phase, code-mixing was frequently used in the announcement of the preventive measures. Through these three different phases of the COVID-19 pandemic spread in Thailand, salient linguistic features with code-mixing were observed, including the use of translation, transliteration, abbreviation and a combination thereof. The findings indicated the important role of English in Thai society. Further, the findings might be of use to Thai government agencies to effectively plan and improve their future crisis communication.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จุฑาทิพย์ จันทร์ลุน. (2563). พฤติกรรมสารสนเทศในยุคโควิด-19. วารสารห้องสมุดสมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย, 64(2), 36-49.
ธวัช เวศตัน, และ ธนสิน ชุตินธรานนท์. (2564). ทำเนียบภาษาในการแถลงการณ์ของศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (ศบค.). วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(2), 13-25.
นันทนา วงษ์ไทย. (2564). การสร้างคำและความหมายของคำภาษาอังกฤษเกี่ยวกับสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ 2019. วารสารมนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 43(2), 72-95.
ปรารถนา กาลเนาวกุล. (2544). การปนภาษาอังกฤษในภาษาไทยของรายการโทรทัศน์: ลักษณะ ทัศนคติ การรับรู้และแรงจูงใจ. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วิทยาเขตปัตตานี มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
พรรณทิวา อินต๊ะ. (2555). การปนภาษาอังกฤษในนิตยสารภาษาไทย. พิฆเนศวร์สาร, 8(1), 33-42.
พรรณิดา ขันธพัทธ์. (2559). คำยืมภาษาต่างประเทศในภาษาไทใหญ่: กรณีภาษาอังกฤษ. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 24(45), 159-175.
วิโรจน์ ศรีหิรัญ. (2564). นวัตกรรมวารสารศาสตร์เชิงสร้างสรรค์ในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่นของสื่อมวลชนไทย. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 25(1), 193-203.
ศิริพร บุตรเต, และ เพ็ญประภา สิงห์สวัสดิ์. (2562). การเปรียบเทียบคำยืมภาษาอังกฤษในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 กับพจนานุกรมฉบับมติชน. วารสารมนุษย์กับสังคม คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(1), 101-123.
สรศักดิ์ เชี่ยวชาญ (2564). การใช้ภาษาในข่าวการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 จากเว็บไซต์หนังสือพิมพ์ออนไลน์. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 8(1), 72-89.
Bennui, P., & Hashim, A. (2014). English in Thailand: Development of English in a non-postcolonial context. Asian Englishes, 16(3), 209-228.
Foster, S. M., & Welsh, A. (2021). A ‘new normal’ of code-switching: Covid-19, the Indonesian media and language change. Indonesian Journal of Applied Linguistics, 11(1), 200-210.
Glass, T. (2009). Why Thais write to other Thais in English. World Englishes, 28(4), 532-543.
Jang, I. C., & Choi, L. J. (2020). Staying connected during COVID-19: The social and communicative role of an ethnic online community of Chinese international students in South Korea. Multilingua, 39(5), 541-552.
Kamluesai, R. (2017). An analysis of English loan words used in entertainment news in Thai daily newspaper [Unpublished master’s thesis]. University of Phayao.
Li, J., Xie, P., Ai, B., & Li, L. (2020). Multilingual communication experiences of international students during the COVID-19 Pandemic, Multilingua, 39(5), 529-539.
Piller, I., Zhang, J., & Li, J. (2020). Linguistic diversity in a time of crisis: Language challenges of the COVID-19 pandemic. Multilingua, 39(5), 503-515.
Snodin, N. S. (2014). English naming and code-mixing in Thai mass media. World Englishes, 33(1), 100-111.
Takashi, K. (1990). A sociolinguistic analysis of English borrowings in Japanese advertising texts. World Englishes, 9(3), 327-341.
Trakulkasemsuk, W. (2018). English in Thailand: Looking back to the past, at the present and towards the future. Asian Englishes, 20(2), 96-105.
Troyer, R. A. (2012). English in the Thai linguistic netscape. World Englishes, 31(1), 93-112.
Watkhaolarm, P. (2005). Think in Thai, write in English: Thainess in Thai English literature. World Englishes, 24(2), 145-158.
Zheng, Y. (2020). Mobilizing foreign language students for multilingual crisis translation in Shanghai. Multilingua, 39(5), 587-595.