รูปแบบการพัฒนาตนเองของบุคลากรมูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์
คำสำคัญ:
รูปแบบการพัฒนา, การพัฒนาตนเอง, บุคลากรมูลนิธิบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพและปัญหาการพัฒนาตนเองของบุคลากรมูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์ 2. สร้างรูปแบบการพัฒนาตนเองของบุคลากรมูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์ และ 3. เสนอรูปแบบการพัฒนาตนเองของบุคลากรมูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์ การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสม ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างพนักงานเจ้าหน้าที่ จำนวน 55 คน สัมภาษณ์เชิงลึกระดับเจ้าหน้าที่อาวุโส จำนวน 20 คน และสนทนากลุ่มโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีความเชี่ยวชาญด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ จำนวน 9 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1. บุคลากรมีสภาพการพัฒนาตนเองแตกต่างกันตามอายุ รายได้ และประสบการณ์การทำงานในองค์กร มีปัจจัยที่ส่งผลต่อรูปแบบการพัฒนาตนเองของบุคลากร 3 ด้าน ได้แก่ ด้านบรรยากาศองค์กร ด้านการมองเห็นตัวตน และด้านความต้องการ 2. รูปแบบการพัฒนาตนเองของบุคลากรมูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ประกอบด้วย 6 ประการ คือ การเรียนรู้จากข้อผิดพลาด ยอมรับและปรับตัวให้ทันเทคโนโลยี พร้อมรับการพัฒนา ใส่ใจสุขภาพ เปิดใจรับฟังความคิดเห็น และการเรียนรู้แบบยืดหยุ่น ให้เกิดประสิทธิภาพในการทำงานของบุคลากรและพัฒนาองค์กรอย่างยั่งยืนต่อไป และ 3. รูปแบบมีความเหมาะสมและมีความเป็นไปได้ที่จะนำไปใช้ในองค์กร ผลการวิจัยสอดคล้องกับทฤษฎีการพัฒนาตนเองและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องทั้งในและต่างประเทศ ทั้งในส่วนของปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาตนเองของบุคลากรและการพัฒนาตนเอง 6 ประการที่ค้นพบ ครอบคลุมทฤษฎีการพัฒนาตนเอง การเรียนรู้จากประสบการณ์ การยอมรับเทคโนโลยี จิตวิทยาบุคลิกภาพ ลำดับความต้องการ การเรียนรู้แบบวงจรคู่ การวินิจฉัยตนเอง แนวคิดการมีจิตใจเปิดกว้าง แนวคิดการพัฒนาแบบองค์รวม และแนวคิดความปลอดภัยทางจิตใจ จากการศึกษาวิจัยทำให้ทราบถึงความสำคัญของการวางแผนการพัฒนาบุคลากร และนำรูปแบบการพัฒนาตนเองของบุคลากรไปใช้ในการเตรียมความพร้อมเพื่อพัฒนาบุคลากรในอนาคตต่อไป
เอกสารอ้างอิง
Akkarabawon, J. & Akkarabawon, P. (2018). Human Capital Development Strategies in the 4.0 Era. Journal of Human Resource and Organizational Development, 10(1), 142-167.
Argyris, C. & Schön, D. A. (1978). Organizational Learning: A Theory of Action Perspective. Reading, MA: Addison-Wesley.
Boydell, T. (1985). Management Self-Development: A Guide for Managers, Organizations And Institutions. Geneva: International Labour Office.
Bruner, J. S. (1963). The Process of Education. New York: Vintage Books.
Butdam, C. (2017). Integrated Human Resource Development of Thailand in the 4.0 Era. In National Academic Conference: Creating Learning Organizations for Human Resource Development in ASEAN Countries. (pp. 185-190). Bangkok: Ramkhamhaeng University.
Cai, M. (2019). Professional Self-Development Based on Informal Learning: A Case Study of Foreign Language Teachers in a University of China. Open Journal of Social Sciences, 7, 26-38.
Davis, F. D. (1989). Perceived Usefulness, Perceived Ease of Use, and User Acceptance of Information Technology. MIS Quarterly, 13(3), 319-340.
DeFleur, M. L. & Ball-Rokeach, S. J. (1989). Theories of Mass Communication (5th ed.). New York: Longman.
Department of Provincial Administration, Ministry of Interior. (2013). Manual for Foundation and Association Operations. Bangkok: Volunteer Guard Press.
Dweck, C. S. (2006). Mindset: The New Psychology of Success. New York: Random House.
Edmondson, A. (1999). Psychological Safety and Learning Behavior in Work Teams. Administrative Science Quarterly, 44(2), 350-383.
Kolb, D. A. (1984). Experiential Learning: Experience as the Source of Learning and Development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Likert, R. (1932). A Technique for The Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, 22, 5-55.
Litwin, G. H. & Stringer, R. A. (1968). Motivation and Organizational Climate. Boston: Division of Research, Graduate School of Business Administration, Harvard University.
Maslow, A. H. (1954). Motivation and Personality. New York: Harper and Row.
_____. (1970). Motivation and Personality (2nd ed.). New York: Harper and Row.
Megginson, D. & Pedler, M. (1992). Self Development: A Facilitator Guide. London: McGraw-Hill.
Phuakiam, S. (2022). A Study of Self-Directed Learning Among Supportive Faculty: An Auto-Ethnographic Research (Master's Thesis). Pathum Thani: Thammasat University.
Phutachot, N. (2019). Human Resource Development in The Digital Age. Khon Kaen University Academic Journal, 19(4), 55-73.
Pimthong, S. (2020). Factors Affecting Competency Development of University Personnel. Journal of Behavioral Science, 26(1), 1-18.
Rogers, C. R. (1951). Client-Centred Therapy. The United Kingdom: Constable and Company Limited.
Suzuki, R. (1970). Zen Mind, Beginner's Mind: Informal Talks on Zen Meditation and Practice. New York: Weatherhill.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
