ความดึงดูดขององค์กรนายจ้างที่ส่งผลต่อการตัดสินใจสมัครงาน ของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สายวิศวกรรมศาสตร์ในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก

ผู้แต่ง

  • ณัฎฐิชา เฮ้าส์มันน์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • วรรณภา ลือกิตินันท์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • ธนภณ นิธิเชาวกุล มหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

ความดึงดูดขององค์กรนายจ้าง, การตัดสินใจสมัครงาน, วิศวกรรมศาสตร์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบความดึงดูดใจขององค์กรนายจ้างในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก รวมถึงศึกษาอิทธิพลของความดึงดูดใจขององค์กรนายจ้างที่ส่งผลต่อการตัดสินใจสมัครงานของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สายวิศวกรรมศาสตร์ในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 4 สายวิศวกรรม ศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยที่มีที่ตั้งในจังหวัดชลบุรี ระยอง และฉะเชิงเทรา จำนวน 300 คน และใช้การสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือวิจัยที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกส์

ผลการวิจัยพบว่า ความดึงดูดใจขององค์กรนายจ้างในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ คุณค่าทางสังคม คุณค่าสภาพแวดล้อมและเศรษฐกิจ คุณค่าการตลาดและการยอมรับ คุณค่าภาพลักษณ์และค่านิยมองค์กร และคุณค่าผลิตภัณฑ์และอาชีพซึ่งองค์ประกอบที่ส่งผลต่อการตัดสินใจสมัครงานของนักศึกษา ชั้นปีที่ 4 สายวิศวกรรมศาสตร์ในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก คือ คุณค่าภาพลักษณ์และค่านิยมองค์กร

เอกสารอ้างอิง

กรมการจัดหางาน กระทรวงแรงงาน. (2561). ความต้องการแรงงานในเขตระเบียงเศรษฐกิจ พิเศษภาคตะวันออก. กรุงเทพฯ: กระทรวงแรงงาน.

ธนิต โสรัตน์. (2560). ก้าวผ่านไทยแลนด์ 4.0 โอกาสหรือถูกทิ้งไว้ข้างหลัง. กรุงเทพฯ: วี-เซิร์ฟ.

ประชาชาติธุรกิจออนไลน์. (2562). วิศวกรไทย ไม่พอก่อสร้าง EEC จ่อปลดล็อก ใบวิชาชีพ ดึงต่างชาติเสริม. สืบค้น 26 พฤศจิกายน 2563, จาก https://shorturl.asia/nvy1K

สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. (2562). การพัฒนาทักษะบุคลากรตามแนวทาง EEC Model. สืบค้น 5 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://www.eeco.or.th/th/eec-model

เสาวณี จันทะพงษ์ และกานต์ชนิต เลิศเพียรธรรม. (2561). กับดัก Skills Mismatch และความท้าทายสู่ Education 4.0. สืบค้น 24 กรกฎาคม 2562, จาก https://shorturl.asia/WSg84

Berthon, P. et al. (2005). Captivating company: Dimensions of attractiveness in employer branding. International Journal of Advertising, 24(2), 151-172.

Breaugh, J. A. & Starke, M. (2000). Research on employee recruitment: So many studies, so many remaining questions. Journal of Management, 26(3), 405-434.

Broek, M. T. (2015). From employer attractiveness to employer branding: Results of a mixed. Netherlands: University of Twente.

Cable, D. M. & Turban, D. B. (2001). Establishing the Dimensions, Sources and Value of Job Seekers' Employer Knowledge During Recruitment. Research in Personnel and Human Resources Management, 20(1), 115-163.

Caputo, A. et al. (2023). Employer Attractiveness: Two Instruments to Measure Employer Branding and Reputation. SAGE Open, 13(3), 1-17.

Ergun, H. S. & Tatar, B. (2016). An Analysis on Relationship Between Expected Employer Brand Attractiveness, Organizational Identification and Intention to Apply. Journal of Management Marketing and Logistics, 3(2), 105-113.

Lievens, F. & Highhouse, S. (2003). The Relation of Instrumental and Symbolic Attributes to a Company's Attractiveness as an Employer. Personnel Psychology, 56(1), 75-102.

Pingle, S. S. & Sharma, A. (2013). External Employer Attractiveness: A Study of Management Students in India. Journal of Contemporary Management Research, 7(1), 78-95.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-18

รูปแบบการอ้างอิง

เฮ้าส์มันน์ ณ., ลือกิตินันท์ ว., & นิธิเชาวกุล ธ. (2025). ความดึงดูดขององค์กรนายจ้างที่ส่งผลต่อการตัดสินใจสมัครงาน ของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สายวิศวกรรมศาสตร์ในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 14(4), 159–172. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/289850