การพัฒนาสมรรถภาพทางกายและคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท ด้วยโปรแกรมการออกกำลังกายมวยไทยบำบัด
คำสำคัญ:
โปรแกรมมวยไทยบำบัด, สมรรถภาพทางกาย, คุณภาพชีวิต, ผู้สูงอายุบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เปรียบเทียบสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุก่อนกับหลังออกกำลังกายด้วยโปรแกรมมวยไทยบำบัด และ 2. ศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุหลังเข้าโครงการฯ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท ปี พ.ศ. 2566 จำนวน 30 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เฉพาะผู้สมัครใจเข้าร่วมโครงการฯ ระยะเวลาในการวิจัย 12 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ 1. โปรแกรมการออกกำลังกายมวยไทยบำบัด พัฒนามาจากมวยไทยลพบุรีเพื่อเสริมสร้างสุขภาวะของครูไชยะมงคล เหรียญประยูร 2. แบบประเมินสมรรถภาพทางกายของกรมพลศึกษา และ 3. แบบสัมภาษณ์เกี่ยวกับคุณภาพชีวิต วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพแบบอุปนัย สถิติที่ใช้ คือ ความถี่และร้อยละ
ผลการวิจัยพบว่า 1. การเปรียบเทียบสมรรถภาพทางกายก่อนกับหลังออกกำลังกายด้วยโปรแกรมมวยไทยบำบัด พบว่า โดยภาพรวมหลังเข้าโครงการฯ ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีสมรรถภาพทางกายสูงขึ้น เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า หลังเข้าร่วมโครงการฯ โดยภาพรวม 1. องค์ประกอบของร่างกาย ผู้สูงอายุบางส่วน มีน้ำหนักลดลง 2. ความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อ ผู้สูงอายุส่วนใหญ่ มีความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น 3. การทรงตัว ผู้สูงอายุส่วนใหญ่ มีการทรงตัวดีขึ้น 4. ความอ่อนตัว ผู้สูงอายุส่วนใหญ่ มีความอ่อนตัวเพิ่มขึ้น และ 5. ความอดทนของระบบหัวใจและการไหลเวียนเลือด ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีความอดทนของระบบหัวใจและการไหลเวียนเลือดเพิ่มขึ้น 2. ผลการศึกษาคุณภาพชีวิต พบว่า ผู้สูงอายุที่เข้าร่วมโครงการส่วนใหญ่มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นทั้งด้านร่างกาย ด้านจิตใจ ด้านความสัมพันธ์ทางสังคม และด้านสิ่งแวดล้อม
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2566). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2565. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์ คอร์เปอเรชั่นส์ จำกัด (มหาชน).
เกวรีน สุขมี และคณะ. (2563). ผลของการออกกำลังกายด้วยมวยไทยที่มีต่อความสามารถในการทรงตัวและความอ่อนตัวในผู้สูงอายุไทย. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 21(3), 432-445.
จิรภา แจ่มไพบูลย์. (2565). ประยุกต์ต่อสมรรถภาพทางกายในผู้สูงอายุชาวไทย : กรณีศึกษานำร่อง. จุฬาลงกรณ์เวชสาร, 61(6), 745-755.
ถนอมวงศ์ กฤษณ์เพ็ชร์. (2555). สรีรวิทยาการออกกำลังกาย (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: ตรีรณสาร.
ทิติภา ศรีสมัย และคณะ. (2560). ผลของการออกกำลังกายด้วยรำมวยโบราณประยุกต์ต่อสมรรถภาพทางกายในผู้สูงอายุชาวไทย : การศึกษานำร่อง. จุฬาลงกรณ์เวชศาสตร์, 61(6), 745-755.
เทวา บาตรา. (2566). 5 way to encurage venis to dilage. สืบค้น 25 มิถุนายน 2566, จาก https://texasvascular.com/blog/ways-to-encourage-veins-to-dilate
นิวัฒน์ บุญสม. (2560). การพัฒนาความอ่อนตัวด้วยการยืดเหยียดกล้ามเนื้อ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 2173-2184.
วรวรรณ ชาญด้วยวิทย์ และคณะ. (2553). ทางเลือกของสวัสดิการสังคมสำหรับคนไทย (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทยและสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
สนธยา สีละมาด. (2557). กิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาวะ = Physical activities for wellness.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทธิพงศ์ ภูเก้าแก้ว และดวงไกร ทวีสุข. (2560). ผลการฝึกกายบริหารด้วยแม่ไม้มวยไทยและลูกไม้มวยไทยที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนช่วงชั้นที่ 2. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 36(5), 175-181.
Chlif, M. et al. (2017). Effect of Aerobic Exercise Training on Ventilatory Efficiency and Respiratory Drive in Obese Subjects. Respiratory Care, 62(7), 936-946.
Haber, D. (2013). Health promotion and aging practical: Applications for healthProfessionals (6th ed.). New York: Springer Publishing.
Saxon, S.V. et al. (2015). Physical change and aging: A guide for helping professions (6th ed.). New York: Springer Publishing.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น

