รูปแบบการพัฒนาการบริหารจัดการวัดที่ดีในจังหวัดนนทบุรี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาสภาพทั่วไป 2. ศึกษากระบวนการบริหารจัดการ และ 3. พัฒนารูปแบบการบริหารจัดการที่ดี โดยใช้วิธีการเก็บข้อมูลภาคสนามจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ประกอบด้วยกลุ่มผู้ออกนโยบาย กลุ่มผู้ปฏิบัติการ กลุ่มผู้สนับสนุนโครงการ และกลุ่มนักวิชาการ รวม 25 รูปหรือคน ร่วมกับการสนทนากลุ่มเฉพาะกับผู้ทรงคุณวุฒิอีก 10 รูปหรือคน

ผลการวิจัยพบว่า วัดในจังหวัดนนทบุรีมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาชุมชนและสังคมอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะในด้านการสร้างการมีส่วนร่วมของชุมชน การอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม และการพัฒนาสาธารณูปโภค แม้จะประสบปัญหาด้านการขาดแคลนบุคลากรที่มีความเชี่ยวชาญ โครงสร้างการบริหารที่รวมศูนย์อำนาจ และข้อจำกัดด้านงบประมาณ ทั้งนี้ วัดที่มีการบริหารจัดการที่ดีจะมีการวางแผนเชิงกลยุทธ์อย่างเป็นระบบ ตั้งแต่การวิเคราะห์สภาพแวดล้อมการกำหนดวิสัยทัศน์และเป้าหมาย การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ตลอดจนการนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ในการบริหารจัดการ สำหรับรูปแบบการพัฒนาที่เหมาะสมควรมุ่งเน้นการพัฒนาอย่างรอบด้านและยั่งยืน ครอบคลุมทั้งการบำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐานการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม การจัดกิจกรรมทางศาสนาที่หลากหลาย การพัฒนาศักยภาพบุคลากร การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชน และการสร้างเครือข่ายความร่วมมือโดยมีข้อเสนอแนะให้จัดทำแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาวัดระยะ 5 ปี จัดตั้งคณะกรรมการพัฒนาวัดระดับจังหวัด พัฒนาระบบฐานข้อมูลและการจัดการสารสนเทศ รวมถึงการพัฒนาระบบการติดตามประเมินผล พร้อมทั้งเสนอแนะให้การวิจัยในอนาคตควรมุ่งเน้นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม การศึกษาการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัล และการประเมินผลกระทบของการพัฒนาการบริหารจัดการวัดที่มีต่อชุมชนอย่างเป็นรูปธรรม