เกย์วัยเกษียณที่มีความยั่งยืนทางการเงิน : การสร้างความหมาย จากการต่อสู้กับวาทกรรมทุนนิยม

ผู้แต่ง

  • ชัยวุฒิ ภาคสุทธิผล มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • สุเมษย์ หนกหลัง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • พีรเดช ประคองพันธ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

เกย์วัยเกษียณ, ความยั่งยืนทางการเงิน, การต่อสู้กับวาทกรรม, วาทกรรมทุนนิยม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีเพื่อศึกษาประสบการณ์ของเกย์วัยเกษียณที่ให้ความหมายต่อความยั่งยืนทางการเงินจากการต่อสู้กับวาทกรรมทุนนิยม โดยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพในกระบวนทัศน์เชิงวิพากษ์ การรวบรวมข้อมูลใช้วิธีการศึกษาเรื่องเล่ามีแนวทางการพูดคุยในลักษณะคำถามแบบกึ่งโครงสร้าง เลือกผู้ให้ข้อมูลด้วยวิธีการแบบเฉพาะเจาะจงผ่าน Gate keeper เป็นผู้ให้ข้อมูลที่ระบุอัตลักษณ์แห่งตัวตนว่าเป็นเกย์และสามารถให้ความหมายของคำว่า ความยั่งยืนทางการเงิน มีอายุ 65 ปีขึ้นไป จำนวน 15 คน ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อสร้างเรื่องเล่าผ่านการวิเคราะห์แก่นสาระ ผ่านแนวคิดของ Micheal Foucault เรื่องการสร้างอัตลักษณ์ โดยเชื่อว่า
อัตลักษณ์สร้างโดยอำนาจของความรู้ ที่ทำงานผ่านภาคปฏิบัติการทางวาทกรรม หรือกล่าวได้ว่าเป็นการสร้างตัวตนผ่านการต่อสู้กับวาทกรรม

ผลการวิจัยพบว่า การให้ความหมายต่อความยั่งยืนทางการเงิน ซึ่งเป็นผลผลิตจากการเกย์ต่อสู้กับวาทกรรมทุนนิยม มีลักษณะสำคัญ 4 ประเด็น ดังนี้ เกย์ผู้มีอิสระทางการเงิน เกย์ผู้สร้างตัวตนให้เป็นเสาหลักของครอบครัว เกย์ผู้สร้างทางเลือกในการหาเงิน และเกย์ผู้มีมนุษยสัมพันธ์ในการทำงาน

เอกสารอ้างอิง

เฉลิมขวัญ เมฆสุข และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2561). คนข้ามเพศ : การใช้ชีวิตคู่ การสร้างครอบครัว และการเลี้ยงดูบุตร. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย, 10(1), 37-51.

ชัยณรงค์ เครือนวน. (2558). ปฏิบัติการและการต่อสู้ทางวาทกรรมในการพัฒนาอุตสาหกรรม: ศึกษากรณีการพัฒนาอุตสากรรมภายใต้ตัวแบบมาบตาพุด. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 7(2), 223-245.

ชาญณรงค์ ชัยพัฒน์. (2563). ความยั่งยืนทางการเงินส่วนบุคคลและพฤติกรรมการออมการลงทุนเพื่อวัยเกษียณ (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ชุติภาส อุดมสุด. (2560). การศึกษาทัศนคติของกลุ่มชายรักชาย (เกย์) ที่มีผลต่อการเลือกซื้อเสื้อผ้าแบรนด์เนมเพื่อการส่งเสริมสถานะทางสังคม (การค้นคว้าอิสระวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาาการบริหารการตลาด). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ตัสนีมซ์ ศรีรัตน์. (2562). เหตุผลในการเลือกอาชีพช่างตัดผมมืออาชีพของกลุ่มคนเจนเนอเรชั่นวายกรณีศึกษาช่างตัดผมมืออาชีพ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ทิพย์สุดา พุฒจร. (2554). ความท้าทายของชุมชนท่ามกลางการพัฒนาสู่ความทันสมัย. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 3(2), 72-87.

ธนา ร่างน้อย. (2566). สนามวาทกรรม “ความผิดเพศ” และความเกลียดชังทางเพศวิถีที่มีต่อกลุ่มเกย์เพศชายกลุ่มต่าง ๆ ภายใต้บริบท “สังคมนิยมชาย” ในประเทศไทย ในศตวรรษที่ 21 (ดุษฎีนิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอาชญาวิทยาและงานยุติธรรม). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนาคารระหว่างประเทศเพื่อการบูรณะและพัฒนา. (2561). การมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจของกลุ่ม LGBTI ในประเทศไทย. สืบค้น 5 พฤษภาคม 2567, จาก https://shorturl.asia/zX5nP

นฤรณัณ อินทยศ. (2565). แม่ที่มีลูกเป็นกะเทย: การต่อรองอัตลักษณ์ความเป็นแม่ภายใต้เพศสถานะและเพศวิถีในสังคมไทย (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสตรี เพศสถานะ และเพศวิถีศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

เบญจรงค์ ถิระผลิกะ และคณะ. (2565). การสังเคราะห์ภาพและแก่นสาระของชายรักชายที่ปรากฏในงานวิจัยในประเทศไทย : การสังเคราะห์งานวิจัยด้วยการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. วารสารศรีนครินทร์วิโรฒ วิจัย และพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์), 14(28), 56-69.

เบญจวรรณ อุปัชฌาย์. (2561). แนวคิดเรื่องตัวตนที่รู้คิดและกระบวนการสร้างตัวตนของมิเชล ฟูโกต์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า, 5(5), 159-208.

ปัญจภรณ์ ยะเกษม และพัชราภัณฑ์ ไชยสังข์. (2557). ประสบการณ์การเป็นแม่ของวัยรุ่น.วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 8(1), 28-34.

ปิยลักษณ์ โพธิวรรณ์ และคณะ. (2554). ร้านเสริมสวย : พื้นที่การสร้างตัวตนของคนข้ามเพศ. วารสารสังคมลุ่มน้ำโขง, 7(2), 75-88.

_____. (2554). คนข้ามเพศ : ตัวตน วัฒนธรรมย่อย และพื้นที่ทางสังคม. วารสารดำรงวิชาการ, 10(1), 98-125.

พัฒนภาณุ ทูลธรรม. (2563). ปริทรรศน์การวิจัยแนวเรื่องเล่าทางสังคมศาสตร์สู่งานสังคมสงเคราะห์. วารสารวิชาการคณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(1), 89-106.

รุจินันท์ วาธีวัฒนารัตน. (2566). มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับความกตัญญูของประเทศไทย. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 9(2), 147-155.

วฤษสพร ณัฐรุจิโรจน์. (2560). ครอบครัวทางเลือกและการคงอยู่ของสถาบันครอบครัว. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 1817-1827.

วารี ปรีชาปัญญากุล. (2563). ภาษาและอัตลักษณ์ของพิธีกรเพศที่สามที่ปรากฏผ่านรายการโทรทัศน์. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 15(2), 143-163.

Carland-Echavarria, P. (2022). We do not live to be productive: LGBT activism and the politics of productivity in contemporary Japan. The Asia-Pacific Journal, 20(2), 1-24.

Danaher, G. et al. (2000). Understanding Faucault. Australia: Allen & Unwin.

Demetriou, O. (2016). Counter-conduct and the everyday: Anthropological engagements with philosophy. Global Society, 30(2), 218-237.

Swiftand, H. J. et al. (2016). The risks of ageism model: How ageism and negative attitudes toward age can be a barrier to active aging. Social Issues and Policy Review, 11(1), 195-231.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-01-01

รูปแบบการอ้างอิง

ภาคสุทธิผล ช., หนกหลัง ส., & ประคองพันธ์ พ. (2025). เกย์วัยเกษียณที่มีความยั่งยืนทางการเงิน : การสร้างความหมาย จากการต่อสู้กับวาทกรรมทุนนิยม. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 14(1), 41–53. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/282502