การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อการบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกรของผู้ประกอบการโรงสีข้าวในจังหวัดนครสวรรค์

กันตนา ภัทรโพธิวงศ์

ผู้แต่ง

กันตนา ภัทรโพธิวงศ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การบริหารความเสี่ยง, การซื้อข้าวเปลือก, ผู้ประกอบการโรงสีข้าว

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาการบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกร 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกร 3. การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อการบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกรของผู้ประกอบการโรงสีข้าวในจังหวัดนครสวรรค์ พบว่า การบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกรของผู้ประกอบการโรงสีข้าวในจังหวัดนครสวรรค์ ดำเนินการวิธีวิจัยแบบผสานวิธี เก็บข้อมูลกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 273 คน และสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 18 รูปหรือคน เครื่องมือในการวิจัยเป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลทั้งเชิงพรรณนาและเชิงอนุมาน

ผลการวิจัยพบว่า 1. การบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกร ภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกร พบว่า 1. กระบวนการบริหาร ประกอบด้วย วัสดุสิ่งของ เงิน และคน 2. หลักอปริหานิยธรรม ประกอบด้วย หมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ การไม่ตั้งกฎระเบียบตามที่ขัดต่อระเบียบเดิม ให้การดูแลเอาใจใส่แก่ลูกค้า พร้อมเพรียงกันประชุม การความเคารพและรับฟังความคิดเห็นของผู้ใหญ่ ส่งผลต่อปัจจัยที่การบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3. การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อการบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกร พบว่า มีการนำหลักอปริหานิยธรรม 7 มาเป็นหลักธรรมนำสู่การบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกร นอกจากนั้นยังนำการบริหารจัดการมาเป็นพื้นฐานผสานกับหลักธรรมนำสู่การบริหารความเสี่ยงในการซื้อข้าวเปลือกจากเกษตรกรของผู้ประกอบการโรงสีข้าวในจังหวัดนครสวรรค์ทั้งด้านบุคคล ด้านเงินทุน ด้านวัสดุสิ่งของ และด้านการจัดการ ด้วย

References

ทักษิณ ประชามอญ. (2561). รูปแบบการบริหารงานแบบมีส่วนร่วมตามหลักพุทธธรรมขององค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์), พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ทัศนีย์ ปิยะเจริญเดช. (2564). รูปแบบการพัฒนาการจัดการการท่องเที่ยวบนพื้นที่เศรษฐกิจพิเศษในจังหวัดสงขลา (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศานศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประวัติ ยงบุตร และคณะ. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์กรในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(1), 78-86.

พัชร์ศศิ เรืองมณีญาต์. (2566). การพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออกโดยการประยุกต์ตามหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานจังหวัดนครสวรรค์. (2567). เกษตรกรรม. สืบค้น 30 มกราคม 2567, จาก https://shorturl.asia/sIN1W

อภิวัฒน์ จ่าตา. (2564). การบริหารจัดการของรัฐในการส่งเสริมกัญชาเสรีเพื่อการแพทย์ทางเลือกของไทย (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

The Active Thai PBS. (2024). Why is Thai rice priceless? Farmers don't make a profit?. Retrieved January 20, 2024, from https://theactive.net/data/thai-farmers-and-thai-rice-industry/

Yamane, T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.