การพัฒนาสมรรถนะเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนนทุบรี

ผู้แต่ง

  • หัฏฐกรณ์ แก่นท้าว มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ธิติวุฒิ หมั่นมี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนนทบุรี 2. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนนทบุรี และ 3. ศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนนทบุรี ผู้วิจัยได้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี โดยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ โดยใช้เครื่องมือวิจัย คือ แบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 194 ตัวอย่าง และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้เครื่องมือวิจัยคือแบบสัมภาษณ์กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 20 คน

ผลการวิจัยพบว่า 1. ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทั้ง 5 ด้าน ทำให้ผลสัมฤทธิ์ของงานการบริการดีขึ้น และยังได้รับการพัฒนาด้านจริยธรรม มีความร่วมแรงร่วมใจทำงานเป็นทีม และยังทำให้ประสิทธิภาพการทำงานสูงขึ้น 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ในจังหวัดนนทบุรี ด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ พบว่าตัวแปรทั้ง 4 มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านความมุ่งผลสัมฤทธิ์ที่มีคุณภาพร้อยละ 63.50 3. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พบว่า ปัญหาของการบริหารงานส่วนมากเกิดจากปัจจัยในหลายๆ ด้านด้วยกัน เช่น การบริหารงานไม่มีธรรมาภิบาล โครงสร้างที่ไม่คล่องตัว กฎระเบียบและเทคโนโลยีล้าสมัย กำลังคนไม่มีคุณภาพ บุคลากรยังไม่ชำนาญในการปฏิบัติงานในตำแหน่งของตัวเอง แนวทางการพัฒนาสมรรถนะบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ควรใช้รูปแบบการฝึกอบรมซึ่งเป็นรูปแบบที่เหมาะสมในการพัฒนาสมรรถนะพนักงานให้หัวหน้างานเบื้องต้นเป็นผู้พัฒนา หน่วยงานจัดพัฒนาให้การอบรม ส่งไปอบรม สมรรถนะทุกด้าน พัฒนาหลากหลายรูปแบบอย่างสม่ำเสมอ

References

ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2547). ทฤษฎีองค์การสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แซทโฟร์ พริ้นติ้ง.

บุญแสง ชีระภากร. (2552). ภาวะผู้นำและการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประสาสนศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

พิเชษฐ์ วงศ์เกียรติ์ขจร. (2551). ยุทธศาสตร์ การบริหารการพัฒนา องค์การบริหารส่วนตำบลในยุคโลกาภิวัตน์ (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2545). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

ศุภสวัสดิ์ ชัชวาล. (2545). การปกครองท้องถิ่นกับการมีส่วนร่วมของประชาชน. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยศาลาพระเกี้ยว.

สำนักข่าวกรองแห่งชาติ. (2552). แผนกลยุทธ์การบริหารทรัพยากรบุคคล. กรุงเทพฯ: สำนักข่าวกรองแห่งชาติ.

อำนาจ วัดจินดา. (2550). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. วารสารดำรงราชานุภาพ. 6(22), 24-28.

อุทัย โล้วมั่นคง. (2552). การนำเสนอแนวทางการพัฒนาคุณลักษณะภาวะผู้นำทางจริยธรรมตามแนวพุทธศาสนาของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row Publications.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-09-01

How to Cite

แก่นท้าว ห., & หมั่นมี ธ. (2024). การพัฒนาสมรรถนะเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนนทุบรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 13(5), 214–225. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/272892