มาตรการทางกฎหมายในการป้องกันการฟอกเงินผ่านธุรกิจนำเที่ยว

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาแนวคิดทฤษฎี คำพิพากษาฎีกา 2. ศึกษาปัญหาข้อเท็จจริงและปัญหาข้อกฎหมาย 3. เปรียบเทียบกฎหมายการฟอกเงิน นำมาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการฟอกเงินผ่านธุรกิจนำเที่ยว ของต่างประเทศที่มีความเหมาะสม มาปรับใช้กับกฎหมายไทยให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น วิธีดำเนินการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งเป็นการศึกษาเอกสารจากตัวบทกฎหมาย ตำราทางวิชาการ งานวิจัย สื่ออิเล็กทรอนิกส์ของไทยและของต่างประเทศ มีการจัดทำสนทนากลุ่ม ประกอบการสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 5 คน คือ รองนายกสมาคมผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวสัมพันธ์ไทย-จีน ผู้กำกับการ กลุ่มงานสอบสวน สารวัตรกลุ่มงานคดีปกครองและคดีแพ่ง สำนักกฎหมายและคดีทนายความ และนักวิชาการด้านกฎหมาย

ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาขาดมาตรการตรวจสอบเชิงลึกจากหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องกรณีชาวต่างชาติใช้คนไทยเป็นตัวแทนอำพรางหรือนอมินีที่หน่วยงานของรัฐยังขาดความเข้มแข็งในการตรวจสอบผู้ดำเนินการขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจนำเที่ยว การควบคุมกำกับดูแลธุรกิจนำเที่ยวที่มีการใช้ตัวแทนอำพรางหรือนอมินี และมาตรการลงโทษผู้ใช้และผู้ถือหุ้นในลักษณะตัวแทนอำพรางหรือนอมินี โดยมีข้อเสนอแนะว่า หน่วยงานของรัฐต้องประสานความร่วมมือในการตรวจสอบเชิงลึกในธุรกิจนำเที่ยว เพิ่มโทษปรับให้มีจำนวนสูงขึ้น และกำหนดโทษสำหรับธุรกิจนำเที่ยวที่ช่วยเหลือคนต่างด้าวโดยการถือหุ้นอำพราง