DEVELOPMENT OF INSTRUCTIONAL MODEL BASED ON ACTIVITY-BASED LEARNING APPROACH TO ENHANCE INNOVATIVE CREATOR IN THAI SUBJECT FOR ELEMENTARY EDUCATION STUDENTS

Authors

  • Kaneya Oonnang Chiang Mai Rajabhat University

Keywords:

Instructional Model, Activity-Based Learning Approach, Innovative Creation

Abstract

Objectives of this research article were: 1. To develop the teaching model and 2. To study the results of using the teaching model and 3. To study students’ satisfaction with the teaching model. This research was conducted as Research and Development (R&D) assessed by five experts. The samples were 32 primary education students. The research instruments were consisted of 1. model evaluation form 2. knowledge test 3. creativity evaluation form 4. Attitude towards Thai language form and 5. satisfaction form.

The results revealed that 1. The instructional model was comprised of 6 components, namely, 1. rational 2. objectives 3. learning procedures consisted of 5 stages which were experience exposure stage, goal setting stage, innovative creation stage, innovative application stage, and reflection stage 4. media and learning resources for supporting the model stage 5. roles of learners and teachers 6. assessment and evaluation. The result of propriety was at the highest level. 7. The result of employing the instructional model was found that the knowledge, level of innovative creation and attitude towards Thai language were significantly higher than before the experiment at the p-value of .05 and the students’ overall satisfactions towards the instructional model were at the highest level.

References

คะเณยะ อ่อนนาง. (2564). ผลการจัดการเรียนรู้เชิงรุกที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะการจัดการเรียนรู้ และเจตคติต่อวิชาชีพครูของนักศึกษาวิชาชีพครู. ศึกษาศาสตร์สาร, 5(2), 15-24.

ชนสิทธิ์ สิทธิ์สูงเนิน และเอกสิทธิ์ ชนินทรภูมิ. (2564). พัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้กิจกรรมเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้อย่างสร้างสรรค์ของนักศึกษาครู คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 11(2), 38-48.

ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นทัต อัศภาภรณ์ และคณะ. (2560). การวิเคราะห์ความสอดคล้องของกระบวนวิชากลุ่มวิชาชีพครูกับมาตรฐานความรู้ของคุรุสภา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2563). กฎแห่งความสำเร็จในยุคหุ่นยนต์โลกาภิวัตน์. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา, 3(1), III-IV.

สมเกียรติ อินทสิงห์ และคณะ. (2561). ความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อคุณภาพของหลักสูตรและเจตคติต่อวิชาชีพครูของนักศึกษาวิชาชีพครู สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 33(1), 33-40.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). แผนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การบริหารสถานศึกษาเพื่อสร้างนวัตกรรุ่นเยาว์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรชร วัฒนกุล. (2553). พัฒนารูปแบบการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต (ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการอุดมศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต.

Mc Clelland, D. C. (1998). Identifying competencies with behavioral-event interviews. Psychological Science, 9(5), 331-339.

Ornstein, A. C. & Hunkins, F. P. (2014). Curriculum Foundations, Principles, and Issues (6th ed.). USA: Pearson Education Limited.

Downloads

Published

2024-09-01

How to Cite

Oonnang, K. (2024). DEVELOPMENT OF INSTRUCTIONAL MODEL BASED ON ACTIVITY-BASED LEARNING APPROACH TO ENHANCE INNOVATIVE CREATOR IN THAI SUBJECT FOR ELEMENTARY EDUCATION STUDENTS. Journal of MCU Social Science Review, 13(5), 42–54. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/270913