ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจของผู้ปกครองในการเลือกโรงเรียนเอกอโยธยา
คำสำคัญ:
ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด, การตัดสินใจเลือกโรงเรียนบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจของผู้ปกครอง ในการเลือกโรงเรียนเอกอโยธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และ 2. ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดว่ามีผลต่อการตัดสินใจของผู้ปกครอง ในการเลือกโรงเรียนเอกอโยธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา การวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรในการวิจัย คือ ผู้ปกครองของนักเรียนตั้งแต่ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึงมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเอกอโยธยา จำนวน 297 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถาม โดยมีการหาสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาคของสูตร KR20 เพื่อหาค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ วิเคราะห์ข้อมูลแบบสอบถามด้วยการวิเคราะห์เชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดด้านบุคลากร โดยเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อที่มีค่าเฉลี่ยสุงสุด คือ พบว่า ผู้บริหารมีลักษณะความเป็นผู้นำ ผู้บริหารมีควารู้ความสามารถในการบริหารจัดการและมีวิสัยทัศน์ที่ดี ครูมีคุณธรรมจริยธรรมที่เหมาะสมตามหลักวิชาชีพ ผู้บริหารมีการรับฟังปัญหา กล้าเผชิญปัญหา ข้อขัดแย้งต่าง ๆ และแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ และข้อที่มีค่าต่ำสุด คือ ครูมีความรู้ความสามารถประสบการณ์ และคุณสมบัติที่เหมาะสม 2. การตัดสินใจของผู้ปกครองด้านการประเมินผลทางเลือก โดยเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ช่องทางการติดต่อสื่อสารกับผู้ปกครอง ทำเลที่ตั้งของโรงเรียนสภาพแวดล้อมของโรงเรียน หลักสูตรการเรียนการสอนของโรงเรียน และข้อที่มีค่าต่ำสุด คือ เปรียบเทียบค่าเล่าเรียนกับโรงเรียนอื่นที่จัดการศึกษาในมาตรฐานใกล้เคียงกัน
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2555). สถิติสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นฤมล ทรัพย์วิระปกรณ์. (2558). การพัฒนารูปแบบการให้การปรึกษากลุ่มแบบบูรณาการเพื่อแรงจูงใจเป้าหมายในการเรียนของนักศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2558). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.
โรงเรียนเอกอโยธยา. (2565). รู้จักโรงเรียน. สืบค้น 25 มกราคม 2565, จาก https://aay.ac.th/know_school/
สโรชิน สุวิสุทธิ์ และคณะ. (2557). โอกาสและอุปสรรคของการศึกษาเอกชนขั้นพื้นฐานไทยในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2555-2564). วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 10(2), 104-112.
สุวสา ชัยสุรัตน์. (2537). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดและพฤติกรรมหลังการขาย. กรุงเทพฯ: ภูมิบัณฑิตการพิมพ์.
Likert, R. (1967). New Patterns of Management. New York: McGraw-Hill.
Wayne, K. H. & Cecil, G. (2013). Transformational leadership theory for educational institution administrators. New York: McGraw-Hill.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
