THE RELATIONSHIP OF BEHAVIOR USING BETWEEN CONTEMPLATIVE EDUCATION AND LEARNING ORGANIZATION OF SCHOOL ADMINISTRATORS IN THE SECONDARY EDUCATION SERVICE AREA OFFICE NONTHABURI

Authors

  • Wanchat Junto Kasetsart University
  • Sudarat Sarnswang Kasetsart University

Keywords:

Contemplative Education, Learning Organization, School Administrators

Abstract

Objectives of this research were: 1. To study the level of Contemplative education of School Administrators. 2. To study the level of Learning organization of School Administrators 3. To study the relationship between contemplative education and learning organization of school Administrators. The participants were 327 government teachers of 18 schools of the secondary education service area office in Nonthaburi Province. The instrument was a questionnaire. The statistics used to analyze the data consisted of frequency, percentage, mean, Standard Deviation (S.D.), and Person’s Product Moment Correlation Coefficient.

The results were found that: 1. The level of contemplative education of school administrators in overall and in each aspect were at a high level. 2. The level of learning organization of school administrators in overall and in each aspect were at a high level. 3. There was a positive relationship at a very high level between contemplative education and learning organization of school administrators at the .01 significant level, 01.

References

ธนา นิลชัยโกวิทย์. (2551). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงและจิตตปัญญาศึกษา(Transformative Learning and Contemplative Education) (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

บุญญาพงษ์ ดวงมาลย์ และคณะ. (2564). การพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา ตามหลักพรหมวิหาร 4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต1. วารสาร Journal of Modern Learning Development, 6(1), 250-262.

พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2559). วิธีการวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่11). กรุงเทพฯ: มันชอร์วิส

ซัพพลาย.

วสิษฐ์ พรหมบุตร. (2555). คุณลักษณะขององค์การแห่งการเรียนรู้และผลต่อคุณภาพการบริการ: การศึกษาเชิงประจักษ์ของโรงพยาบาลในประเทศไทย (ดุษฎีนิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

ศรัญญา น้อยพิมาย. (2562). ทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

อภิชาติ พานสุวรรณ. (2560). หลักพุทธบูรณาการเครื่องมือครองใจคนของผู้บริหารยุคใหม่. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปรินิทรรศน์, 6(4), 100-111.

อภิญญา ฉัตรช่อฟ้า และบุญทัน ดอกไธสง. (2562). องค์กรแห่งการเรียนรู้. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปรินิทรรศน์, 5(1), 157-170.

อาทิตยา ศักดิ์จันทร์ และคณะ. (2560). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการส่งเสริมกระบวนการคิดเชิงระบบกับความสำเร็จในการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11 ในจังหวัดชุมพร. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์, 9(1), 15-24.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Education and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art & practice of the learning organization. New York: Currency Doubleday.

Downloads

Published

2024-07-01

How to Cite

Junto, W., & Sarnswang, S. (2024). THE RELATIONSHIP OF BEHAVIOR USING BETWEEN CONTEMPLATIVE EDUCATION AND LEARNING ORGANIZATION OF SCHOOL ADMINISTRATORS IN THE SECONDARY EDUCATION SERVICE AREA OFFICE NONTHABURI. Journal of MCU Social Science Review, 13(4), 281–293. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/267887