WELL-BEING DEVELOPMENT AND SOCIAL ADAPTATION ON ELDERLY AT SOCIAL WELFARE DEVELOPMENT CENTER ELDERLY

Authors

  • Suphattharachai Sisabai Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Phrapalad Raphin Buddhisaro Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Well-Being, Social Adaptation, Elderly

Abstract

The Research article were aimed: 1. To study Background of Well-Being and Social Adaptation on Elderly. 2. To Compare of the Well-Being and Social Adaptation on Elderly with personal factors discrimination. 3.To Study the Relationship between the Well-Being and Social Adaptation on Elderly. 4. Presentation a model of the Well-Being development and Social Adaptation on Elderly at Social Welfare Development Aging Center. Mixed methodology were Qualitative research with In-depth interviews with 17 Key informants were purposed. The Research tools were Interviews forms with generating content analysis and inductive conclusions. Sampling of the Quantitative research included 218 people. Statistics were analyzed Frequency, Percentage, One - Way Analysis of Variance by Matching Pairs were examined by LSD. method and Pearson's Correlation Coefficient was analyzed.

The results found that 1. The Status of the Well-Being and Social Adaptation on Elderly were different depending on the background, health status and social adaptation were at a relatively high level; 2. Personal factors were different towards the effective on Well-Being and the different conditions on social adaptation was significant. 3. Social Adaptation on Elderly according to the 7 Sappaya (suitable things; things favorable to mental development) and overall items of the Well-Being was a positive Correlation (r = .785) with statistical significance at the .01 level. 4. The Model development of the Well-Being and Social Adaptation on Elderly were presented as Model developed by virtue of setting the environment according to the 7 Sappaya principles and managing individual differences.

References

ชมกร เศรษฐบุตร. (2561). การจัดคอนโดมิเนียมผู้สูงอายุเพื่อเสริมสร้างสุขภาวะตามแนวพุทธบูรณาการ. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(3), 221-230.

ชัยพัฒน์ พุฒซ้อน และกันตพัฒน์ พรศิริวัชรสิน. (2561). แนวทางการแก้ปัญหาสังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย. วารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์,1(1), 25-36.

ชุติมา สินชันวนิชกุล และจิราพร เกศพิชญวัฒนา. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการสูงวัยอย่างมีสุขภาวะของผู้สูงอายุในชุมชนเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลทหารบก, 19(ฉบับพิเศษ), 100-109.

นฤมล ถาวร. (2561). การบริหารจัดการด้านการจัดสวัสดิการผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลป่าไผ่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ (ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายและการบริหารสาธารณะ). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

นุชลดา ผลจันทร์. (2561). ระบบประกันการดูแลระยะยาว : ระบบที่เหมาสมกับประเทศไทย. วารสารทีดีอาร์ไอ, 138, 1-16.

บุญซื่อ เพชรไทย และธนัสถา โรจนตระกูล. (2565). แนวทางการส่งเสริมการพัฒนาสุขภาวะผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลหนองกะท้าว อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(7), 288-298.

บุญทัน ดอกไธสง และคณะ. (2562). แนวคิด หลักปฏิบัติในพระพุทธศาสนา : เพื่อพัฒนาให้เป็นกลไกในการพัฒนาสุขภาวะแบบองค์รวมในผู้สูงอายุ. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พรทิพย์ สุขอดิศัย และคณะ. (2557). วิถีชีวิตและแนวทางการมีสุขภาวะของผู้สูงอายุภาคตะวันออก. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 10(1), 90-91.

พิสิษฐ์ พิริยาพรรณ และคณะ. (2558). การพัฒนามาตรฐานการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุในศูนย์การให้บริการแบบพักค้าง. บูรพาเวชสาร, 2(1), 34–50.

มนพัทธ์ อารัมภ์วิโรจน์ และคณะ. (2554). การปรับตัวและการสนับสนุนด้านสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครอุบลราชธานี. ศรีนครินทร์เวชสาร, 26(3), 196-206.

รุจิรางค์ แอกทอง. (2549). การปรับตัวของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครปฐม จังหวัดนครปฐม (ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาชุมชน). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ลำภู เปรมจิตร. (2562). สัปปายะสำหรับผู้สูงวัยตามหลักพระพุทธศาสนา. วารสารปรัชญาอาศรม, 1(1), 1-11.

วชากร นพนรินทร์. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการเตรียมความพร้อมสู่การเป็นผู้สูงวัยอย่างมีคุณภาพของประชาชน ในอำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก (วิทยนิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสาธารณสุข). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ศิริพงศ์ พฤทธิพันธุ์. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับธุรกิจ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ฮาซันปริ้นติ้ง.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2563). สรุปผลที่สำคัญการทำงานของผู้สูงอายุในประเทศไทย พ.ศ.2563. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สุทธิพงศ์ บุญผดุง. (2554). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในท้องถิ่นโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง (ระยะที่ 1) (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

Downloads

Published

2023-08-24

How to Cite

Sisabai, S., & Buddhisaro, P. R. (2023). WELL-BEING DEVELOPMENT AND SOCIAL ADAPTATION ON ELDERLY AT SOCIAL WELFARE DEVELOPMENT CENTER ELDERLY. Journal of MCU Social Science Review, 12(4), 418–430. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/267619