DEVELOPMENT OF THE BODY OF KNOWLEDGE IN BUDDHIST LEARNING INNOVATION AREA

Authors

  • Sin Ngamprakon Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Knowledge Development, Innovative Learning Area, Buddhist Learning

Abstract

Objectives of this research: were: 1. To study the body of knowledge in Buddhist learning innovation area, 2. To study a set of activities for the body of knowledge in Buddhist learning innovation area, and 3. To evaluate the set of activities for the body of knowledge in Buddhist learning innovation area. The research used multi-sequenced design divided into 3 phases. In phase 1, the qualitative data were collected from 42 key-informants and analyzed by inductive method. In phase 2, the qualitative data were obtained from 10 key-informants. And in phase 3, the quantitative data were collected from 50 samples.    

The study results showed that: 1. The body of knowledge in Buddhist learning innovation area consists of sufficiency activity in using the university area integrated with the principles of Tisikkha. The area for transfer the body of knowledge in the Buddhist way is Faculty of Education in Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
2. The set of activities for the body of knowledge in Buddhist learning innovation area consists of 4 activities; 1. Sufficiency Buddhist Activity for creating good value of water resource and sustainability of food production, 2. Buddhist Learning Activity based on mindfulness and wisdom in solving problems, 3. Walking Activity to merit, and 4. Activity for transferring the body of Buddhist knowledge. 3. The evaluation results of the set of activities for the body of knowledge in Buddhist learning innovation area were at a high level overall. In aspects, the highest level was on feasibility, followed by application and utility respectively.

References

กิดานันท์ มลิทอง. (2548). เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ อรุณการพิมพ์.

พระครูขันติวโรภาส (ขาว ขนฺติโก). (2559). รูปแบบการพัฒนาวัดในกรุงเทพมหานครให้เป็นแหล่งเรียนรู้ด้านศิลปวัฒนธรรม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2546). ทิศทางการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2547). การศึกษาเริ่มต้นเมื่อคนกินอยู่เป็น. กรุงเทพฯ: อุษาการพิมพ์.

สุทธิพงศ์ บุญผดุง.(2558). การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครนายก. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

เสาวภา ไพทยวัฒน์ และคณะ. (2553). การเปลี่ยนแปลงในชีวิตของสังคมเมืองกับการสร้างรูปแบบศรัทธาการมีส่วนร่วมในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาและการอนุรักษ์วัฒนธรรมไทย : กรณีศึกษา วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

อัจฉรา จันทร์ฉาย. (2553). นวัตกรรม: ความหมาย ประเภท และความสำคัญต่อการเป็นผู้ประกอบการ. วารสารบริหารธุรกิจ, 33(128), 57-58.

Education Sandbox. (2022). Educational innovation area. Retrieved October 25, 2022, from https://www.parliament. go.th

Downloads

Published

2024-07-01

How to Cite

Ngamprakon, S. (2024). DEVELOPMENT OF THE BODY OF KNOWLEDGE IN BUDDHIST LEARNING INNOVATION AREA. Journal of MCU Social Science Review, 13(4), 323–336. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/266713