THE DEVELOPMENT OF OTOP INNO-LIFE TOURISM COMMUNITY ENTERPRISES FOR ENHANCING QUALITY OF LIFE

Authors

  • Natnicha Chotpittayanon Suan Sunandha Rajabhat University

Keywords:

Development, Community Enterprises, Tourism Community, Inno-life, Quality of Life

Abstract

The objectives of this research article were: 1. To investigate the development level of OTOP Inno-life tourism community enterprises in Udon Thani and scrutinize membership participation, good management, production of goods and services, and integrated marketing of these community enterprises. 2. To study the causal factors influencing the development of these community enterprises., and 3. To create a guideline for OTOP Inno-life tourism community enterprise development which can further enhance the local quality of life, conducted with the mixed research methods. The quantitative method collected data from 360 samples and analyzed by descriptive statistics and structural equation modeling (SEM). The results showed that: 1. The OTOP Inno-life tourism community enterprises were rated at a high level. Moreover, 2) the analysis of Pearson’s correlation coefficient suggested that all pairs of the variables moved in the same direction, showing a positive relationship between 0.092 - 0.613 the most correlated pair contained ‘quality of goods and services’ and ‘number of tourists. According to the SEM analysis ‘good governance’ and ‘well-crafted goods and services’ influenced the development of community enterprises the most. (Chi-square = 205.49, df = 104, p-value = 0.06002, RMSEA = 0.042, RMR = 0.02, GFI = 0.94, AGFI = 0.91, CFI = 0.98, PGFI = 0.66, NFI = 0.96).  And 3. The development approach has been proposed with the conceptual model of the development of OTOP Inno-life tourism community enterprises for people’quality of life enhancement.

References

กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. (2564). ภาพรวม OTOP. สืบค้น 5 มกราคม, 2564, จาก https://cep.cdd.go.th/otopdata/%a1-otop

กุลยา อุปพงษ์ และคณะ. (2565). การพััฒนาการตลาดดิจิิทััลเพื่อเพิ่มผลลัพธ์ทางธุรกิจของผู้ประกอบการทอผ้าจังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย, 11(1), 175-195.

ธงพล พรหมสาขา ณ สกลนคร และอุทิศ สังขรัตน์. (2557). แนวทางการพัฒนาการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนในเขตลุ่มทะเลสาบสงขลา. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 10(1), 97-122.

ปิยะดา พิศาลบุตร. (2561). กลยุทธ์การบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดปราจีนบุรี. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 8(1), 105-120.

ฤดี เสริมชยุต. (2563). กลยุทธ์การส่งเสริมการตลาดสำหรับการท่องเที่ยวชุมชน. วารสารสังคมวิจัยและพัฒนา, 2(4), 51-61.

วิศลย์ธีรา เมตตานนท์. (2560). การจัดการความรู้ในวิสาหกิจชุมชน: ทางเลือกในการพัฒนาความสามารถในการอยู่รอด. HROD Journal, 9(1), 103-126.

อุทัย ปริญญาสุทธินันท์. (2560). วิสาหกิจชุมชน ปฏิทรรศน์ในการแข่งขันทางธุรกิจ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทย, 37(2), 131-150.

Best, J. W. (1981). Research in Education (4th ed.). New Jersey: Prentice Hall Inc.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.

Diamantopoulos, A. & Siguaw, J. A., (2000). Introduction to LISREL: A guide for the uninitiated. London: SAGE Publications, Inc.

Emeka, N., N et al. (2007). Social Investment through Community Enterprise. Journal of Business Ethics, 73(1), 91–101.

Hair, J. F., et al. (2014). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). LA: SAGE.

Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22(140), 44–53.

Pearson, K. (1920). Notes on the history of correlation. Biometrika, 13(1), 25-45.

Swink, M., et al. (2014). Managing Operations Across the Supply Chain (4th ed.). New York: McGrew-Hall.

Downloads

Published

2023-04-26

How to Cite

Chotpittayanon, N. (2023). THE DEVELOPMENT OF OTOP INNO-LIFE TOURISM COMMUNITY ENTERPRISES FOR ENHANCING QUALITY OF LIFE. Journal of MCU Social Science Review, 12(2), R14-R27. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/264931