GUIDELINES FOR KNOWLEDGE AND UNDERSTANDING DEVELOPMENT AND ENHANCEMENT FOR SUFFICIENCY ECONOMY PHILOSOPHY APPLICATION OF THAI-SHAN YOUTHS

Authors

  • Nawin Promjisa Chiang Rai Rajabhat University
  • Adisorn Prathoomthin Chiang Rai Rajabhat University
  • Sornchai Mungthaisong Chiang Rai Rajabhat University
  • Tongrak Jitbantao Chiang Rai Rajabhat University

Keywords:

Developing and Enhancing, Knowledge Understanding, Sufficiency Economy, Thai-Shan State Youth

Abstract

The research on the guidelines for knowledge and understanding the development and enhancement of the sufficiency economy philosophy application of Thai-Shan youths aimed to study the development and enhancement guidelines for the sufficiency economy philosophy application of Thai-Shan youths. The sample group was 120 people: 30 youths from Shan Community College, Republic of the Union of Myanmar, 30 students from Chiang Rai Rajabhat University, Chiang Rai Province, 30 experts and scholars who were knowledgeable and expert in SEP, curriculum and teaching of learning psychology, and measurement and evaluation, and 30 administrators of educational institutes. The quantitative tool was the test and measurement of the understanding and knowledge about applying SEP principle in Thai-Shan youths. The raw score was analyzed with the test. The lesson learned approach, focus group method was used for the qualitative research. Knowledge and understanding were summarized using the descriptive writing technique.

The test results of knowledge and understanding of the sufficiency economy philosophy showed that the average score was 16.80 points. The average score of sufficiency economy philosophy knowledge and understanding of Shan youths was 14.13 points. Further, the guidelines for developing and enhancing the knowledge and understanding about applying SEP principle in Thai-Shan youths consisted of the application of household account, expenses reduction and income increment, association, and production efficiency enhancement, and environmental, wisdom, and culture conservation.

References

กรรณิการ์ ภิรมย์รัตน์. (2553). พฤติกรรมการดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตกรุงเทพมหานคร (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

กานดา เต๊ะขันหมาก. (2556). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมการดำเนินชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา (รายงานการวิจัย).พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏอยุธยา.

จณา สินธวานนท์. (2562). การนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้เป็นเครื่องมือทางการทูตในสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: กระทรวงการต่างประเทศ.

ชลิตา ลชิตาวงศ์. (2551). พฤติกรรมและปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของสมาชิกกลุ่มออมทรัพย์เพื่อการผลิต (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ชุมพลภัทร์ คงธนจารุอนันต์. (2551). การดำเนินชีวิตและคุณภาพชีวิตตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรในหมู่บ้านหนองมะจับ ตำบลแม่แฝก อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสงเสริมการเกษตร). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธิดารัตน์ ธนานันท์. (2546). ความรู้และพฤติกรรมการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมชายฝั่งทะเลของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัดตรัง (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ประเวศ วะสี. (2542). เศรษฐกิจพอเพียงและประชาสังคม แนวทางพลิกฟื้นเศรษฐกิจสังคม. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.

ยุวดี พ่วงรอด. (2562). การน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ใน ศตวรรษที่ 21 ของเยาวชนหลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เพื่อนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน (รายงานการวิจัย). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.

วิลาวรรณ ข่วงทิพย์. (2553). ความรู้ความเข้าใจ ทัศนคติและพฤติกรรมการลดปัญหาภาวะโลกร้อนของพนักงานเทศบาลตำบลเจ้าพระยาสุรศักดิ์ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). กรอบแนวคิดทางทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักงาน คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานเสริมสร้างความเข้มแข็งชุมชน. (2554). คู่มือการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเสริมสร้างความเข้มแข็งชุมชน.

Bernard, F. (1971). The Kendal Report. SAGE journals, 5(3), 40-49.

Downloads

Published

2024-02-01

How to Cite

Promjisa, N., Prathoomthin, A., Mungthaisong, S., & Jitbantao, T. (2024). GUIDELINES FOR KNOWLEDGE AND UNDERSTANDING DEVELOPMENT AND ENHANCEMENT FOR SUFFICIENCY ECONOMY PHILOSOPHY APPLICATION OF THAI-SHAN YOUTHS. Journal of MCU Social Science Review, 13(1), 1–12. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/264762