แนวทางในการพัฒนาและเสริมสร้างความรู้ ความเข้าใจ ในการนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้ของเยาวชนไทย-รัฐฉาน
คำสำคัญ:
การพัฒนาและส่งเสริมความรู้, ความเข้าใจ, ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง, เยาชนไทย-รัฐฉานบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวทางในการพัฒนาและเสริมสร้างความรู้ ความเข้าใจ ในการนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้ของเยาวชนไทย-รัฐฉาน กลุ่มเป้าหมาย จำนวน 120 คน ได้แก่ เยาวชนของวิทยาลัยชุมชนรัฐฉาน ประเทศสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ เยาวชนของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ผู้เชี่ยวชาญนักวิชาการ และผู้บริหารของสถาบันการศึกษา จำนวนกลุ่มละ 30 คน เครื่องมือเชิงปริมาณใช้แบบทดสอบวัดความรู้ความเข้าใจในการนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้ ทำการวิเคราะห์ค่าคะแนนดิบจากการทดสอบ และการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การถอดบทเรียน โดยใช้เทคนิคการสนทนากลุ่ม ทำการวิเคราะห์สรุปความรู้ความเข้าใจมาดำเนินการเขียนเชิงพรรณนา
ผลการศึกษา พบว่า คะแนนผลการทดสอบความรู้ความเข้าใจด้านหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 16.80 คะแนน และเยาวชนรัฐฉาน มีความรู้ความเข้าใจด้านหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 14.13 คะแนน และแนวทางในการพัฒนาและเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจในการนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้ ได้แก่ การลดรายจ่าย/เพิ่มรายได้ในครัวเรือน การรวมกลุ่มและเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต
References
กรรณิการ์ ภิรมย์รัตน์. (2553). พฤติกรรมการดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตกรุงเทพมหานคร (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
กานดา เต๊ะขันหมาก. (2556). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมการดำเนินชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา (รายงานการวิจัย).พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏอยุธยา.
จณา สินธวานนท์. (2562). การนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้เป็นเครื่องมือทางการทูตในสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: กระทรวงการต่างประเทศ.
ชลิตา ลชิตาวงศ์. (2551). พฤติกรรมและปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของสมาชิกกลุ่มออมทรัพย์เพื่อการผลิต (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชุมพลภัทร์ คงธนจารุอนันต์. (2551). การดำเนินชีวิตและคุณภาพชีวิตตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรในหมู่บ้านหนองมะจับ ตำบลแม่แฝก อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสงเสริมการเกษตร). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธิดารัตน์ ธนานันท์. (2546). ความรู้และพฤติกรรมการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมชายฝั่งทะเลของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัดตรัง (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ประเวศ วะสี. (2542). เศรษฐกิจพอเพียงและประชาสังคม แนวทางพลิกฟื้นเศรษฐกิจสังคม. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.
ยุวดี พ่วงรอด. (2562). การน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาบูรณาการกับการเรียนรู้ใน ศตวรรษที่ 21 ของเยาวชนหลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เพื่อนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน (รายงานการวิจัย). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.
วิลาวรรณ ข่วงทิพย์. (2553). ความรู้ความเข้าใจ ทัศนคติและพฤติกรรมการลดปัญหาภาวะโลกร้อนของพนักงานเทศบาลตำบลเจ้าพระยาสุรศักดิ์ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). กรอบแนวคิดทางทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักงาน คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานเสริมสร้างความเข้มแข็งชุมชน. (2554). คู่มือการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเสริมสร้างความเข้มแข็งชุมชน.
Bernard, F. (1971). The Kendal Report. SAGE journals, 5(3), 40-49.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น