การจัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมพัฒนาการเด็กแบบองค์รวมตามทฤษฎีพหุปัญญา

Arphat Tiaotrakul

Authors

Arphat Tiaotrakul Naresuan University

Keywords:

Early Childhood, Holistic Development, Multiple Intelligences

Abstract

Objectives of this research article were: 1. To study the activities management for enhancing the holistic children development based on the multiple intelligence theory, 2. To construct and examine a model of activities management for enhancing the holistic children development based on the multiple intelligence theory; and 3. To study the effects of the activities management model for enhancing the holistic children development based on the multiple intelligence theory. Data were collected from 63 teachers teaching early childhood and used a model of activities for enhancing the holistic children development based on the multiple intelligence theory with 669 students in the classroom of volunteer teachers. The tools used were activities questionnaires, a model of activities for enhancing the holistic children development based on the multiple intelligence theory, child development measurement form, Data were analyzed using mean, standard deviation and t-test.

The research results were found that the activities management model for enhancing the holistic children development based on the multiple intelligence theory consisted of basic concepts, unit integration, learning management, use of learning materials, learning assessment, activities based on the concept of multiple intelligence, and holistic children development in accordance with the concept of multiple intelligence theory. The results of the model uses showed that development of children, who were experimented using the activities management model to enhance the holistic development of children based on the multiple intelligence theory, had significantly improvement at 0.05 level.

References

กมลวรรณ อังศรีสุรพร. (2554). การศึกษาความสามารถทางพหุปัญญาของเด็กปฐมวัยที่ได้รับ การจัดกิจกรรมตามรูปแบบพหุปัญญาเพื่อการเรียนรู้โดยใช้นิทานเป็นสื่อ (ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ธิดา พิทักษ์สินสุข. (2562). วิกฤตปฐมวัยกระทบอนาคตชาติ. วารสารการจัดการทางการศึกษาปฐมวัย, 1(1), 77-89.

เยาวพา เดชะคุปต์. (2553). การพัฒนารูปแบบพหุปัญญาเพื่อการเรียนรู้สำหรับการจัดการศึกษาในบริบทของสังคมไทย. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 2(1), 133-145.

ศุภสิทธิ์ พรรณารุโณทัย. (2557). พัฒนาเด็กไทย สิ่งสำคัญที่ไม่ควรมองข้าม. สืบค้น 6 กันยายน 2562, จาก https://bit.ly/3vcXcoF

สุริยเดว ทรีปาตี. (2557). พัฒนาเด็กไทย สิ่งสำคัญที่ไม่ควรมองข้าม. สืบค้น 6 กันยายน 2562, จาก https://www.thaihealth.or.th

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). การจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการสู่พหุปัญญา. กรุงเทพฯ: กลุ่มส่งเสริมนวัตกรรมการเรียนรู้ของครูและบุคลากรทางการศึกษา สำนักมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้ กระทรวงศึกษาธิการ.

_____. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

Gardner, H. (1983). Frames of mind: The theory of multiple intelligences. New York, NY: Basic Books.

_____. (1999). The disciplined mind: What all students should understand. New York, NY: Simon & Schuster.

Johnstone, A. et al. (2019). An active play intervention to improve physical activity and fundamental movement skills in children of low socioeconomic status: feasibility cluster randomised controlled trial. Pilot and Feasibility Studies. 5(45), 1-13.

Mulia, D. (2016). Towards Play-Based Learning Practice. Kajian Linguistik dan Sastra, 1(1), 44-47.