แนวทางการนำมหาสติปัฏฐานสูตรมาประยุกต์ใช้กับการแสดงในการเข้าถึงอารมณ์ของตัวละคร

บทคัดย่อ

นักแสดงต้องใช้ร่างกาย จิตใจ อารมณ์และความรู้สึกเป็นเครื่องมือในการทำงาน แม้จะมีเทคนิคการแสดงในระดับสากลอยู่หลายเทคนิค แต่นักแสดงต้องหาวิธีการใช้เทคนิคการแสดงที่เหมาะสมเพื่อเข้าถึง คงอยู่ และออกจากสภาวะอารมณ์และความรู้สึกของตัวละครเมื่อการแสดงสิ้นสุดลง เหตุเพราะบางตัวละครมีประสบการณ์ที่แตกต่างจากตัวนักแสดง เช่น เป็นตัวละครที่มีอารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว หรือสภาวะจิตที่มีแนวโน้มจะเป็นโรคทางจิตเวช เป็นต้น นักแสดงจึงจำเป็นที่จะต้องหาวิธีการเข้าถึง คงอยู่ และออกจากสภาวะอารมณ์และความรู้สึกของตัวละคร อย่างปลอดภัยต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจของตนเอง บทความนี้จึงนำเสนอแนวคิด วิธีการประยุกต์หลักสติปัฏฐาน 4 ซึ่งเป็นแก่นหลักของพุทธศาสนา เพื่อใช้เป็นเทคนิคในการเข้าถึง คงอยู่ และออกจากสภาวะอารมณ์และความรู้สึกของตัวละคร โดยมีขอบเขตระยะเวลาการฝึกปฏิบัติ 1 เดือน โดยฝึกการเจริญสติรับรู้อยู่ใน 4 ฐาน ได้แก่ กาย เวทนา จิต และธรรม ผลการศึกษาพบว่า การฝึกเจริญสติตามแนวทางสติปัฏฐาน 4 เป็นพื้นฐานเพื่อเตรียมความพร้อมด้านร่างกาย จิตใจ ของนักแสดง ให้เข้าใจถึงความเป็นจริงว่าเราเป็นนักแสดงที่ได้รับรู้ และเข้าใจในความรู้สึกของตัวละคร โดยมีสติคอยกำหนดขณะแสดง และเมื่อจบการแสดงก็มีสติรับรู้และออกจากสภาวะตัวละครได้