การส่งเสริมสมรรถนะการพูดสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู
คำสำคัญ:
สมรรถนะ, การพูด, นักศึกษาวิชาชีพครูบทคัดย่อ
สมรรถนะการพูดถือได้ว่าเป็นสมรรถนะที่สำคัญของนักศึกษาวิชาชีพครู ซึ่งสถาบันผลิตครูจำเป็นต้องออกแบบและดำเนินการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่หลากหลายเพื่อช่วยส่งเสริมให้นักศึกษาวิชาชีพครูเกิดสมรรถนะการพูดได้อย่างมีประสิทธิผลและเป็นไปตามมาตรฐานวิชาชีพครูของคุรุสภา โดยบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวทางการส่งเสริมสมรรถนะการพูดสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู ซึ่งสามารถดำเนินการได้ใน 5 แนวทาง ได้แก่ 1) การออกแบบและพัฒนารายวิชาในหลักสูตรวิชาชีพครู 2) การวิจัยและพัฒนากระบวนการจัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการพูด 3) การพัฒนาและจัดกิจกรรมเสริมความเป็นครูที่ส่งเสริมสมรรถนะการพูด 4) การพัฒนาการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ที่เชื่อมโยงกับสมรรถนะการพูด และ 5) การคัดสรรสื่อและแหล่งเรียนรู้ที่ส่งเสริมสมรรถนะการพูดในบริบทวิชาชีพครู
เอกสารอ้างอิง
กมลฉัตร กล่อมอิ่ม. (2562). วิธีวิทยาการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
จุฑารัตน์ คชรัตน์ และคณะ. (2561). สมรรถนะความเป็นครูมืออาชีพของนักศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
คะเณยะ อ่อนนาง และคณะ. (2564). การประเมินความต้องการจำเป็นในการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมสมรรถนะด้านการพูดสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครูในยุคดิจิทัล. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2563). หลักสูตรระดับปริญญาตรี. สืบค้นเมื่อ 13 มกราคม 2565, จาก https://www.edu.cmu.ac.th/page/bachelor-degree
คุรุสภา. (2562). การทดสอบและประเมินสมรรถนะทางวิชาชีพครู ด้านความรู้และประสบการณ์วิชาชีพตามมาตรฐานวิชาชีพครู. สืบค้น 21 กรกฎาคม 2564, จาก https://www.ksp.or.th/ksp2018/2021/07/32234/
ฐิติมา ญาณะวงษา และคณะ. (2564). หลักสูตรที่เน้นผลลัพธ์: แนวทางใหม่สำหรับหลักสูตรอุดมศึกษา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 15(2), 279-291.
พิชญ์สินี ชมภูคำ. (2562). รูปแบบการประเมินสมรรถนะนักศึกษาครูในศตวรรษที่ 21. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 14(1), 105-121.
พิณสุดา สิริธรังศรี. (2560). ความรู้ ความคิด ทักษะ และคุณธรรมของครู. ใน ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และนักรบ หมี้แสน (บรรณาธิการ). ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. (น. 15-28). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2560). ครุศึกษา : สาขาวิชาสร้างครูและสร้างคน. ใน ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และนักรบ หมี้แสน (บรรณาธิการ). ครุศึกษาและการพัฒนาวิชาชีพครู. (น. 1-30). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
_____. (2561). หลักคิดการจัดการหลักสูตรและการสอน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชนาธิป พรกุล. (2561). กระบวนการสร้างความรู้ของครู : กรณีการสอนบูรณาการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เพชรสุดา ภูมิพันธ์. (2560). หลักสูตรศึกษาศาสตร์/ครุศาสตร์ จะไปในทิศทางใด. ใน ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และนักรบ หมี้แสน (บรรณาธิการ). ครุศึกษาและการพัฒนาวิชาชีพครู. (น. 31- 48). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สินธะวา คามดิษฐ์. (2560). มาตรฐานสถาบันครุศึกษา. ใน ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และนักรบหมี้แสน (บรรณาธิการ). ครุศึกษาและการพัฒนาวิชาชีพครู. (น. 133-162). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชกิจจานุเบกษา. (2562). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาครุศาสตร์และสาขาศึกษาศาสตร์ (หลักสูตรสี่ปี) พ.ศ. 2562. สืบค้น 11 มกราคม 2563, จาก http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF
รุ่งฤดี แผลงศร. (2560). ศาสตร์การสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
สำราญ กำจัดภัย. (2562). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครูในการเตรียมฝึกปฏิบัติการสอนโดยใช้การเสริมสร้างพลังและการจัดการเรียนรู้เชิงรุก : กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 14(1), 151-161.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2562). ศาสตร์และศิลป์การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 2). ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอยแก่น.
Al-Odwan, Y. (2016). Effectiveness of Active Learning Strategy in Improving the Acoustic Awareness Skills and Understanding What is Heard by the Basic Stage Students in Jordan. Educational Research and Reviews, 11(20), 1896-1905.
Aubrey, K., & Riley, A. (2016). Understanding and Using Educational Theories. London: SAGE Publications Ltd.
Fuentes, E. M. & Martínez, J. J. R. (2018). Design of a Checklist for Evaluating Language Learning Websites. Porta Linguarum, 30(6), 23-41.
Kellogg, S. (2018). Competency Based Education: Best Practices and Implementation Strategies for Institutions of Higher Education (Dissertation of Doctorate in Education). Canada, Montreal: Concordia University.
Levine, E. & Patrick, S. (2019). What is Competency-Based Education? An Updated Definition. Vienna, VA: Aurora Institute.
Morreale, S., et al. (2007). The Competent Speaker Speech Evaluation Form. Washington, D.C.: National Communication Association.
Ornstein, A. C., & Hunkins, F. P. (2018). Curriculum Foundations, Principles, and Issues (7th ed.). New Jersey: Englewood Cliffs.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
