THE DEVELOPING OF CURRICULUM OF AN ADDITIONAL SOCIAL SUBJECT, FEMALES IN THE ASEAN WAY, TO ENCOURAGE LIVING SKILLS IN MULTICULTURAL SOCIETIES FOR MATTHAYOMSUKSA 5

Authors

  • Sutthasinee Thongchan Silpakorn University

Keywords:

Development of additional courses on women in the ASEAN way, Skills for living together in a multicultural society

Abstract

Objectives of this research article were: 1. To develop the curriculum of an additional course on Women in the ASEAN Way 2. To examine the effectiveness of using the curriculum of an additional course on Women in the ASEAN Way in the following areas: 2.1) to study the learning outcomes of multiculturalism after using the additional course on Women in the ASEAN Way 2.2) to investigate the skills for coexisting in a multicultural society 2.3) to examine positive attitudes in cultural citizenship 2.4) evaluate the satisfaction towards the additional course on Women in the ASEAN Way. This study was a research and development. The population of this study were 39 students in Mathayomsuksa 5/2, semester 1 of the academic year 2021 at Rachinee Burana School. The One-Shot Posttest Design was exploited in this study and the research instruments included 1) the curriculum of an additional course on Women in the ASEAN Way; 2) quizzes; 3) multicultural coexistence skills evaluation form; 4) attitude evaluation questionnaire; 5) satisfaction evaluation questionnaire by using percentage, mean, standard deviation and content analysis.

The results of this study were as follows: 1. The findings of the study on the Curriculum Development of an Additional Course on Women in the ASEAN Way to Promote Skills for Coexisting in a Multicultural Society for Mathayomsuksa 5 students revealed that the main components included 1.1) principles 1.2) objectives 1.3) learning management approaches and learning activities 1.4) assessment and evaluation 1.5) course description 1.6) learning outcomes
1.7) course structure 1.8) learning plans. The results of the quality assessment were statistically significant. 2) The results of the effectiveness evaluation of implementing an additional course on Women in the ASEAN Way to promote skills for coexisting in a multicultural society for Mathayomsuksa 5 students were: The results of the learning outcomes in Multiculturalism were at 85.90 percent.

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). แนวทางการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน : ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ชนสิทธิ์ สิทธ์สูงเนิน. (2564). การพัฒนาหลักสูตร Curriculum Development. นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ณัฐชนา มณีพฤกษ์. (2560). แนวทางการจัดการเรียนการสอนศิลปะที่ส่งเสริมการเห็นคุณค่าในพหุวัฒนธรรม ระดับประถมศึกษาในโรงเรียนนานาชาติ (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศิลปศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทวิช ลักษณ์สง่า. (2556). การพัฒนาหลักสูตรรายวิชาเพิ่มเติมการศึกษาท้องถิ่น สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที 4 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการนิเทศ). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ธันยพร บุษปฤกษ์. (2554). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพระหว่างบุคคลสำหรับนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ประสพ ลี้เหมือดภัย. (2543). ศิลปนิยม = Art appreciation. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2552). การพัฒนาที่ยั่งยืน = Sustainable development (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.

รัตนชนก เมืองเชียงหวาน. (2558). การพัฒนาหลักสูตรรายวิชาเพิ่มเติม วิชาภาษาจีน โดยบูรณาการข้อมูลท้องถิ่นราชบุรี ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการนิเทศ). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2554). จากหลักสูตรแกนกลางสู่หลักสูตรสถานศึกษากระบวนทัศน์ใหม่การพัฒนา. กรุงเทพฯ: จรัญสนิทวงศ์ การพิมพ์.

สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มิตรสหาย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). ประวัติศาสตร์ร่วมรากอุษาคเนย์ : สานเสวนาเพื่อความเข้าใจระหว่างวัฒนธรรมและสันติวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

องค์การรัฐมนตรีศึกษาแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. (2557). คู่มือหลักสูตรอาเซียน (ASEAN Curriculum Sourcebook). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

Cooper, R. K., & Sawaf, A. (1997). Executive EQ: Emotional Intelligence in Business. London: Orion Business Books.

Goleman. (1998). Working with Emotional. New York: Bantam Books.

Howard, G. (2000). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences for the 21st Century. New York: Penguin Putnam.

James, A., et al. (2012). Multicultural Education: Issues and Perspectives (9th ed). United States of America.

Paulo Freire. (1970). Pedagogy of the Oppressed. New York: Herder and Herder.

Saylor, J., et al. (1981). Curriculum planning for better teaching and learning (4th ed). New York: Holt Rinehert and Winston.

Taba. (1962). Curriculum development theory and practice. New York: Harcourt, Brace and Word.

Weisinger, H. (1998). Emotional intelligence at work. San Francisco: Jossy-Bass.

Downloads

Published

2023-12-15

How to Cite

Thongchan, S. (2023). THE DEVELOPING OF CURRICULUM OF AN ADDITIONAL SOCIAL SUBJECT, FEMALES IN THE ASEAN WAY, TO ENCOURAGE LIVING SKILLS IN MULTICULTURAL SOCIETIES FOR MATTHAYOMSUKSA 5. Journal of MCU Social Science Review, 12(6), 77–89. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/259747