แนวทางพัฒนาศักยภาพการจัดการสถานประกอบการธุรกิจสปาเพื่อสุขภาพ ในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลตะวันออกเพื่อเตรียมเข้าสู่การเป็นศูนย์กลางส่งเสริมสุขภาพแห่งเอเชีย

ผู้แต่ง

  • จุฑารัตน์ พิริยะเบญจวัฒน์ วิทยาลัยดุสิตธานี

คำสำคัญ:

สปา, การพัฒนาการท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลตะวันออก, ศูนย์กลางส่งเสริมสุขภาพแห่งเอเชีย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพัฒนาการในแต่ละช่วงเวลาของธุรกิจสปา วิเคราะห์ศักยภาพ และเสนอแนวทางการจัดการสถานประกอบการธุรกิจสปาเพื่อสุขภาพในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลตะวันออก ประเภทของการวิจัยในครั้งนี้เป็นแบบผสมผสาน ประชากรกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหาร พนักงาน และผู้ใช้บริการสปาเพื่อสุขภาพในเขตเมืองพัทยา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม การเก็บรวบรวมข้อมูลในเขตเมืองพัทยา การวิเคราะห์ข้อมูลและสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา

ผลการศึกษาพบว่าเชิงปริมาณผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเชื้อชาติอเมริการ้อยละ 38 มีระยะเวลาที่เข้าใช้สปาเพื่อสุขภาพโดยเฉลี่ยต่อครั้งจำนวน 1 ชั่วโมงร้อยละ 46 จำนวนครั้งที่ใช้บริการสปาเพื่อสุขภาพเฉลี่ยต่อเดือน คือ 1-2ครั้งคิดเป็นร้อยละ 48 และมีค่าใช้จ่ายสำหรับการใช้บริการสปาเพื่อสุขภาพต่อครั้งอยู่ที่ 1,001 – 1,500 บาท คิดเป็นร้อยละ 33 ผลการศึกษาเชิงคุณภาพจากมุมมองผู้บริหารได้ให้ข้อคิดเห็นว่าสถานที่มีความสงบ ใส่ใจเรื่องความสะอาด มีกระบวนการในการลดการติดต่อในขณะที่มุมมองของพนักงานนั้นให้ความคิดเห็นว่าการพัฒนาทักษะในเรื่องภาษา การสื่อสารมีความสำคัญสำหรับข้อเสนอและการอภิปรายผลถูกกล่าวถึงภายในบทความนี้

เอกสารอ้างอิง

กรมพัฒนาธุรกิจการค้ากระทรวงพาณิชย์. (2561). กรมพัฒนาธุรกิจการค้าปั้นต้นแบบ 3 ธุรกิจสปา นวดเพื่อสุขภาพ ดูแลผู้สูงอายุ เตรียมพร้อมป้อนสู่ตลาดไทยและต่างประเทศจับกระแสเทรนด์รักสุขภาพเติบโต. สืบค้น 2 มีนาคม 2563,. จากhttps://www.dbd.go.th/ewt_news.php?nid=4694076 49&filename.

กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2559). คู่มือเกณฑ์มาตรฐานสถานประกอบการสปาเพื่อสุขภาพระดับสากล. กรุงเทพฯ: บริษัท เจเนซิส มีเดียคอม จำกัด.

_______. (2559). คู่มือธุรกิจสปา. กรุงเทพฯ.

_______. (2559). เอกสารความรู้ผู้ดำเนินการสปาเพื่อสุขภาพ. กรุงเทพฯ: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

_______. (2563). สรุปข้อมูลสถานประกอบการธุรกิจสปาระดับเขต Spa directory Thailand. สืบค้น 11 มีนาคม 2563, จาก http://spa.hss.moph.go.th/exclusive_view_province_1.php?zone=6.

จุฑารัตน์ พิริยะเบญจวัฒน์ (2561). แนวทางการผลิตและพัฒนาบุคลากรเพื่อธุรกิจสปาไทย 4.0. วารสารวิชาการ วิทยาลัยดุสิตธานี, 12(พิเศษ), 411-422.

นายกสมาคมสปาไทย. (2562). เปิดมุมมอง “กรด โรจนเสถียร” ปักธงความสำเร็จธุรกิจ สปาไทยในยุค 5.0. สืบค้น 1 มีนาคม 2563, จาก https://www.smeone.info/EVent-detail/4008.

นิออน ศรีสมยง (2559). การศึกษาศักยภาพผู้ประกอบการการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ กรณีศึกษา ผู้ประกอบการ การแพทย์ทางเลือกในเขตกรุงเทพมหานคร. สืบค้น 2 มีนาคม 2563, จาก http://www.kmutt.ac.th/jif/public_html/article_detail.Php?ArticleID=180998.

ปพิชญา อุปถัมภากุล และเจริญชัย เอกมาไพศาล. (2561). ภาพเหมารวมทางเพศของหมอนวดแผนไทยหญิง: กรณีศึกษา ร้านนวดแผนไทย เขตเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 18(2), 74–102.

ภัทรพล จึงสมเจตไพศาล (2562). การพัฒนามาตรฐานสถานประกอบการสปาและนวดเพื่อสุขภาพไทยในสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี. สืบค้น 2 มีนาคม 2563, จากhttps://digitaljournals.moph.go.th/ tdj/index.php/JDHSS/article/view/8213.

ราณี อิสิชัยกุล และรชพร จันทร์สว่าง. (2560). การพัฒนามาตรฐานแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศของประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(ฉบับพิเศษ), 1-17.

สิทธิชัย ธรรมเสน่ห์. (2555). รูปแบบการจัดการธุรกิจบริการสำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย. FEU Academic Review, 6(1), 88-99.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-02-17

รูปแบบการอ้างอิง

พิริยะเบญจวัฒน์ จ. (2023). แนวทางพัฒนาศักยภาพการจัดการสถานประกอบการธุรกิจสปาเพื่อสุขภาพ ในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลตะวันออกเพื่อเตรียมเข้าสู่การเป็นศูนย์กลางส่งเสริมสุขภาพแห่งเอเชีย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(1), R68–77. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/257252