THE DEVELOPMENT OF LEARNING ACHIEVEMENT AND RETENTION IN MATHEMATICS LEARNING USING DEDUCTIVE TEACHING METHODS TOGETHER WITH STAD TECHNIQUES FOR MATHAYOM SUKSA 1 STUDENTS, JIRASART WITTHAYA SCHOOL

Authors

  • Thanarit Kraithong Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University
  • Wacharapatr Techawattanasiridumrong Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University

Keywords:

Learning achievement, Retention, Deductive teaching methods together with STAD techniques

Abstract

This research study primarily aimed at: 1. Creating and determining the quality of special lesson plans, 2. Comparing the concrete results of mathematical learning activities by employing the deductive teaching method in combination with the STAD techniques to a normal teaching method and 3. Evaluating the students positive reaction to the teaching-learning activities as well as a step-by-step procedure in creating and determining the quality of the lesson plans by analyzing and synthesizing the existing principles and theories. The sample group consisted of 5 experts in total and the instrument used to evaluate the conformity and appropriateness of the learning activities. The research was conducted in a semi-experimental environment which mainly comprised an experimental group of 30 students and a controlled group of 30 students. The instruments used for the data analysis were achievement test, retentive capability test and satisfaction questionnaires. The collected data were analyzed with statistic means, standard deviation and T-test.

The results showed that; 1. 10 special lesson plans were appropriate at the highest level; 2. The students who learned through the deductive teaching method in combination with the STAD techniques significantly acquired higher achievement outcome than those who learned in a normal setting using a conventional method at statistically significant level of 0.05 and they apparently retained their lessons better than those who learned in a normal classroom at a statistically significant level of 0.05; and 3. The students’ satisfaction was at the highest level.

References

เกษรินทร์ อ่อนนาค. (2556). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์เรื่องคอมบินาทอริกส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่จัดการเรียนรู้แบบร่วมมือรูปแบบ STAD กับการสอนแบบ SSCS และกับการสอนแบบนิรนัย (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

จำเริญ จิตรหลัง. (2562). กลยุทธ์การยกระดับผลสัมฤทธิ์ผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร.

ชวนขวัญ สงขุนทด. (2559). การเปรียบเทียบผลการเรียนรู้ เรื่อง สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียวของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนโดยใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบร่วมมือตามเทคนิค STAD กับการเรียนรู้แบบร่วมมือตามเทคนิค LT (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). ลพบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.

ณัฏฐ์ชญา อินพลูวงษ์. (2560). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เจตคติต่อคณิตศาสตร์และพฤติกรรมการทำงานกลุ่มของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่เรียนโดยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ เทคนิค STAD. วารสารศึกษาศาสตร์, 28(3), 126-139.

ปราณี หลำเบ็ญสะ. (2559). การหาคุณภาพของเครื่องมือวัดและประเมินผล. ยะลา: คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

เยาว์ประภา สิงห์มหาไชย. (2561). ผลการจัดการเรียนรู้แบบอุปนัยและนิรนัยที่มีต่อความสามารถในการให้เหตุผลและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง ลำดับของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนคณิตศาสตร์). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

โรงเรียนจิระศาสตร์วิทยา. (2562). ผลการทดสอบการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET). พระนครศรีอยุธยา: โรงเรียนจิระศาสตร์วิทยา.

ลีนวัฒน์ วรสาร. (2561). การพัฒนาชุดฝึกทักษะคณิตศาสตร์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค STAD ที่ส่งผลต่อการคิดวิเคราะห์ความคงทนในการเรียนรู้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาการศึกษา). สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

วศิน เกิดดี. (2557). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 2 ระหว่างการจัดการเรียนรู้แบบอุปนัยกับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัย (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). ลพบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

อนุรักษ์ วภักดิ์เพชร. (2558, เมษายน - มิถุนายน). ผลการใช้ชุดการสอนแบบนิรนัยและอุปนัยร่วมกับการเรียนแบบร่วมมือเทคนิค STAD ที่ส่งผลต่อการแก้ปัญหา เจตคติและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โรงเรียนบะฮีวิทยาคม. วารสารบัณฑิตศึกษา, 12(57), 31-42.

เอมิกา สุวรรณหิตาทร. (2559). การพัฒนาแบบประเมินแผนการจัดการเรียนรู้ของครูระดับชั้นมัธยมศึกษา. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 11(4), 574 - 586.

Downloads

Published

2023-06-23

How to Cite

Kraithong, T., & Techawattanasiridumrong , W. (2023). THE DEVELOPMENT OF LEARNING ACHIEVEMENT AND RETENTION IN MATHEMATICS LEARNING USING DEDUCTIVE TEACHING METHODS TOGETHER WITH STAD TECHNIQUES FOR MATHAYOM SUKSA 1 STUDENTS, JIRASART WITTHAYA SCHOOL. Journal of MCU Social Science Review, 12(3), 303–316. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/257131