การจัดการความพร้อมด้านทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนรถยนต์เพื่อเข้าสู่โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก
คำสำคัญ:
การจัดการความพร้อม, ทรัพยากรมนุษย์, โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก (อีอีซี)บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาปัจจัย 2) เพื่อศึกษาแนวทางการจัดการความพร้อมด้านทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนรถยนต์เพื่อเข้าสู่โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก ใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้ประกอบการหรือผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนรถยนต์ จำนวน 169 คน ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยใช้ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบค่า t - test F-test และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ เจ้าหน้าที่ของรัฐ และหน่วยงานเอกชนที่เกี่ยวข้องกับโครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก จำนวน 9 คน ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกในการเก็บรวบรวมข้อมูลวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1) ปัจจัยการบริหารจัดการองค์การ ปัจจัยการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และปัจจัยการบริหารทรัพยากรมนุษย์ มีอิทธิพลต่อการจัดการความพร้อมด้านทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนรถยนต์เพื่อเข้าสู่โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก 2) แนวทางการจัดการความพร้อมด้านทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนรถยนต์เพื่อเข้าสู่โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก พบว่า ควรมีการให้ความรู้และการจัดฝึกอบรมให้พนักงานมีความรู้ความชำนาญในวิชาชีพของตน ส่งแสริมพนักงานให้มีความคิดสร้างสรรค์ การทำงานเป็นทีมงาน ควรพัฒนาทางทักษะความรู้ด้านภาษาโดยเฉพาะภาษาอังกฤษ และส่งเสริมให้พนักงานความพยายามใฝ่หาความรู้ต่างๆเพื่อพัฒนาตนเองและเพื่อเตรียมความพร้อมในการแข่งระหว่างองค์กรในปัจจุบันและอนาคตต่อไป
References
กานต์ ศรีวิภาสถิต. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลสำเร็จต่อการพัฒนาบุคลากรในสำนักงานเขตตลิ่งชันกรุงเทพมหานคร (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
กานดาวรรณ แก้วผาบ. (2556). การเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ของนักศึกษาสาขาวิชาชีพบัญชี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กระทรวงอุตสาหกรรม. (2560). โครงการระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก. สืบค้น 20 มีนาคม 2563, จาก http://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6382.
ดนัย เทียน พุฒ.(2554). บริหารคนในทศวรรษหน้า (พิมพ์ครั้ง 4). กรุงเทพฯ: บริษัทเอ็กซเปอร์เน็ทจำกัด
ตระกูล จิตวัฒนากร. (2556). การเตรียมความพร้อมของนักศึกษาในเขตจังหวัดปทุมธานีเพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียนมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
ปริตภา รุ่งเรืองกุล. (2561).ปัจจัยที่มีผลต่อการจัดการทรัพยากรมนุษย์อย่างยั่งยืนเพื่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยชินวัตร
พิพรรธน์ พิเชฐศิรประภา. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการทรัพยากรมนุษย์เพื่อความยั่งยืนของชุมชน ตำบลบางสมัคร อำเภอบางปะกง .(รายงานผลการวิจัย). ฉะเชิงเทรา: มหาวิทยาราชภัฏราชนครินทร์.
ลดา เมฆราตรี. (2561). การนำนโยบายการสนับสนุนธุรกิจอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับไทยไปปฏิบัติ (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ศิรัตน์ แจ้งรักษ์สกุล.(2552). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกที่ตั้งโรงงานในเขตพื้นที่อุตสาหกรรมของผู้ประกอบการ กรณีศึกษาจังหวัดฉะเชิงเทราและจังหวัดปราจีนบุรี (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
สมยศ นาวีการ. (2550). การบริหารเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: บรรณกิจ.
สิรินพรรณ สุขใยพัธน์. (2560). ต้นแบบการบริหารจัดการเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษตาก (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสยาม.
เสนาะ ติเยาว์. (2552). หลักการบริหาร (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Armstrong. (1994). Of participation. AIP journal, 63(69), 251-63.
Dessler, G. (2004). Management, Principles and Practices for Tomorrow’s Leaders. New Jersey:Pearson Education.
Druck, (2006). Management: Tasks, Responsibilities, Practices, Harper Collins. NewYork.
Gilley, J. W., & Eggland, S. A. (1989). Principles of human resource development. Boston: Addison-Wesley.
Louis Allan, (1973). Management and Organization. New York: McGraw-Hill Book Company Inc.
Mondy, R. W. & Noe, R. W. (1996). Human Resqurce Management. New York: Prentice Hall.
Pace Smith and Mills. (1991). Human Resource Development -The Field- USA. Prentice Hall.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2023 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
