PERSPECTIVES OF PHRADHAMMASINGHABURACHAN’S LIFE: AN ANALYSIS OF THE CONCEPT, DISSEMINATION OF DHAMMA, AND DHAMMA HERITAGE

Authors

  • Phra Narin Jotipālo Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Phra Wichukorn Tisaranฺo Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Phra Natthapat Kiccakāro Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Phradhammasinghaburachan, Dhamma Heritage, Wat Amphawan

Abstract

This academic article aimed to study ideology, dissemination, and Dhamma heritage respecting to Phra Dhammasinghaburachan (Charan Thitithammo), former priest advisor, region 3 and former abbot of Wat Amphawan. The study was conducted through documents, research, and participatory observation. The results indicated that Venerable Charan has been outstanding in his uniqueness of Dhamma dissemination (The Mindfulness Foundations) particularly encouraging human to handle their job properly. He had played an important role to disseminate the Dhamma by training through educating and preaching toward the Karmic law, the Gratitude, the Hospitality, the Regulatory and the social etiquette. His works publicly appeared on various media via televisions, radios, websites, and books, for instance, Cheevit Mai Sin Wang, Kod Hang Kam Dhamma Patibat, etc. It was clear that his works permanently constituted in literature, biography, religious site and also the current meditation center. The lesson learned from the study was to acknowledge his dissemination in a three-aspect; 1) His Dhamma practice was useful in daily life, 2) The benefit of his meditation could heal the mind to be calm, strengthen and wisely affected people to live peacefully, generously, and gratefully, 3) His lessons had impact on the youths and the others life throughout society.

References

คณะสงฆ์วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี. (2559). ฐิตธัมมานุสรณ์ หนังสือที่ระลึกพิธีบำเพ็ญพระราชกุศลสตมวาร(100 วัน). กรุงเทพฯ: บริษัท รุ่งเรืองวิริยะพัฒนาโรงพิมพ์ จำกัด.

ธรรมสภา. (2540). พุทธศาสนสุภาษิต ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสภา.

พระเทพสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม). (2545). ใบไม้ในกำมือ. กรุงเทพฯ: บริษัท ศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์และการพิมพ์ จำกัด.

พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทฺธิเถร). (2555). วิปัสสนากรรมฐาน ภาค 1 เล่ม 1 (ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ บริษัท สหธรรมิก จำกัด.

พระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม). (2544). อนุสาสนีปาฏิหาริย์. กรุงเทพฯ: บริษัท รุ่งเรืองวิริยะพัฒนาโรงพิมพ์ จำกัด.

_______. (2550). ระเบียบปฏิบัติสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัท สำนักพิมพ์ธนชัยรุ่งเรืองพัฒนา จำกัด.

พระบุญจันทร์ คุตฺตจิตฺโต (จิมพละ). (2562). ศึกษาวิเคราะห์รูปแบบการสอนกรรมฐานตามแนวสติปัฏฐาน 4 โดยเน้นคำสอนเรื่องกรรมของพระ

ธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม). วารสารสิรินธรปริทรรศน์, 20(1), 101-108.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.

พระพุทธโฆสเถระ. (2551). คัมภีร์วิสุทธิมรรค (ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: บริษัท ธนาเพรส จำกัด.

พระราชสุทธิญาณมงคล. (2562). กฎแห่งกรรม ธรรมปฏิบัติ เล่ม 1. กรุงเทพฯ: หอรัตนชัยการพิมพ์.

พระสุรภาส ปภาโต (เหล่าเขตกิจ). (2559). ภาวะผู้นำในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม) (วิทยานิพนธ์ พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539).พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ศรียุดา อนุวรรณะวิภาค. (2551). แนวคิดเรื่องการทำงานคือการปฏิบัติธรรมของท่านพุทธทาส. (วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Downloads

Published

2023-02-25

How to Cite

Jotipālo, P. N., Tisaranฺo P. W., & Kiccakāro, P. N. (2023). PERSPECTIVES OF PHRADHAMMASINGHABURACHAN’S LIFE: AN ANALYSIS OF THE CONCEPT, DISSEMINATION OF DHAMMA, AND DHAMMA HERITAGE. Journal of MCU Social Science Review, 12(1), A30-A42. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/256252