พระธรรมสิงหบุราจารย์ศึกษา: บทวิเคราะห์ว่าด้วยแนวคิด การเผยแผ่ธรรมะ และมรดกธรรม

ผู้แต่ง

  • พระนรินทร์ โชติปาโล มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระวิชชุกร ติสรโณ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระณัฐภัทร กิจฺจกาโร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

พระธรรมสิงหบุราจารย์, มรดกธรรม, วัดอัมพวัน

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิด การเผยแผ่ธรรมะ และมรดกธรรม ของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม) อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค 3 และอดีตเจ้าอาวาสวัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี การศึกษาใช้วิธีค้นคว้าจากเอกสาร งานวิจัย และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม ผลการศึกษาพบว่า หลวงพ่อจรัญเป็นผู้มีความโดดเด่นในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาทางด้านการปฏิบัติธรรมด้วยสติปัฏฐาน 4 ภายใต้แนวคิดที่ว่าจะสร้างคน เพื่อปลุกคนให้ตื่นเสกคนให้เป็นงาน หลวงพ่อเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการเผยแผ่พระธรรมด้วยวิธีการฝึกอบรม คือ การสอนปฏิบัติธรรมและการบรรยายธรรมในเรื่องกฎแห่งกรรม ความกตัญญู ความมีน้ำใจ การปฏิบัติตามกฎระเบียบ และเรื่องมารยาท ผลงานของหลวงพ่อจรัญเผยแผ่ทางสื่อโทรทัศน์และวิทยุ เว็บไซต์ งานเขียน เช่น รายการชีวิตไม่สิ้นหวัง หนังสือกฎแห่งกรรม-ธรรมปฏิบัติ ฯลฯ ปรากฏเป็นผลงานนิพนธ์ บันทึกอัตชีวประวัติ ศาสนสถาน และศูนย์ปฏิบัติธรรมที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน องค์ความรู้ที่ได้จากการศึกษา ทำให้ได้เห็นประโยชน์ ในการเผยแผ่ธรรมะของหลวงพ่อจรัญ ดังต่อไปนี้ (1) ความรู้ในการปฏิบัติตามหลักธรรมที่มีประโยชน์ต่อชีวิตประจำวัน (2) ประโยชน์ของการฝึกจิตให้เกิดความสงบ เข้มแข็ง มีปัญญา เพื่ออยู่ในสังคมได้อย่างมีปกติสุข มีเมตตาปรานีต่อเพื่อนมนุษย์ รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณ (3) การปลูกฝังศีลธรรม คุณธรรมจริยธรรมแก่เยาวชน สาธุชนทั้งหลายในสังคม

เอกสารอ้างอิง

คณะสงฆ์วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี. (2559). ฐิตธัมมานุสรณ์ หนังสือที่ระลึกพิธีบำเพ็ญพระราชกุศลสตมวาร(100 วัน). กรุงเทพฯ: บริษัท รุ่งเรืองวิริยะพัฒนาโรงพิมพ์ จำกัด.

ธรรมสภา. (2540). พุทธศาสนสุภาษิต ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสภา.

พระเทพสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม). (2545). ใบไม้ในกำมือ. กรุงเทพฯ: บริษัท ศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์และการพิมพ์ จำกัด.

พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทฺธิเถร). (2555). วิปัสสนากรรมฐาน ภาค 1 เล่ม 1 (ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ บริษัท สหธรรมิก จำกัด.

พระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม). (2544). อนุสาสนีปาฏิหาริย์. กรุงเทพฯ: บริษัท รุ่งเรืองวิริยะพัฒนาโรงพิมพ์ จำกัด.

_______. (2550). ระเบียบปฏิบัติสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัท สำนักพิมพ์ธนชัยรุ่งเรืองพัฒนา จำกัด.

พระบุญจันทร์ คุตฺตจิตฺโต (จิมพละ). (2562). ศึกษาวิเคราะห์รูปแบบการสอนกรรมฐานตามแนวสติปัฏฐาน 4 โดยเน้นคำสอนเรื่องกรรมของพระ

ธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม). วารสารสิรินธรปริทรรศน์, 20(1), 101-108.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.

พระพุทธโฆสเถระ. (2551). คัมภีร์วิสุทธิมรรค (ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: บริษัท ธนาเพรส จำกัด.

พระราชสุทธิญาณมงคล. (2562). กฎแห่งกรรม ธรรมปฏิบัติ เล่ม 1. กรุงเทพฯ: หอรัตนชัยการพิมพ์.

พระสุรภาส ปภาโต (เหล่าเขตกิจ). (2559). ภาวะผู้นำในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (จรัญ ฐิตธมฺโม) (วิทยานิพนธ์ พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539).พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ศรียุดา อนุวรรณะวิภาค. (2551). แนวคิดเรื่องการทำงานคือการปฏิบัติธรรมของท่านพุทธทาส. (วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-02-25

รูปแบบการอ้างอิง

โชติปาโล พ., ติสรโณ พ. ., & กิจฺจกาโร พ. (2023). พระธรรมสิงหบุราจารย์ศึกษา: บทวิเคราะห์ว่าด้วยแนวคิด การเผยแผ่ธรรมะ และมรดกธรรม. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(1), A30-A42. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/256252