การปรับตัวของชุมชนกะเหรี่ยงลุ่มน้ำทาแม่ลอบตอนบน ตำบลทาแม่ลอบ อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน

ผู้แต่ง

  • สามารถ บุญรัตน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยลัยสงฆ์ลำพูน

คำสำคัญ:

การปรับตัวของชุมชน, ชุมชนกะเหรี่ยง, ลุ่มแม่น้ำทาแม่ลอบตอนบน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้วัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์วิกฤติสถานการณ์ของชุมชนกะเหรี่ยงลุ่มน้ำทาแม่ลอบตอนบน 2) พัฒนากระบวนการเรียนรู้ต่อการปรับตัวของชุมชนลุ่มน้ำทาแม่ลอบตอนบนด้วยวิถีกระเหรี่ยง และ3) นำเสนอแนวทางที่เอื้อต่อการนำวิถีทางภูมิปัญญาท้องถิ่นและศาสตร์สมัยใหม่มาใช้ในการปรับตัวของชุมชนลุ่มน้ำทาแม่ลอบตอนบนด้วยวิถีกะเหรี่ยง ใช้รูปแบบวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ได้แก่ ชุมชนห้วยเหี้ยะ ม่อนหินขาว ห้วยฮ่อมใน และขุนก๋อง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ

         พบว่า ชุมชนกะเหรี่ยงเจอวิกฤติสถานการณ์ที่ใกล้เคียงกัน เช่น วิกฤติด้านทรัพยากรธรรมชาติ สังคมและวัฒนธรรม โครงสร้างพื้นฐาน และเศรฐกิจ การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ด้วยวิถีกะเหรี่ยง พบว่า การเรียนรู้เกี่ยวกับกฎหมายสิทธิชุมชน การฟื้นฟูวัฒนธรรม การจัดการป่าร่วมกับเจ้าหน้าที่ เชื่อมเครือข่ายนอกพื้นที่ อีกทั้งแนวทางที่เอื้อต่อการนำวิถีทางภูมิปัญญาท้องถิ่นและศาสตร์สมัยใหม่ด้วยวิถีกะเหรี่ยง พบว่า ด้านวิถีชีวิตให้ความสำคัญไปที่ผู้นำทางจิตวิญญาณ ด้านกฎหมายและลดผลกระทบการละเมิดสิทธิ์ มีการฝึกอบรมความรู้ในเชิงกฎหมายสิทธิชุมชน ด้านทรัพยากรธรรมชาติ รื้อฟื้นวิถีทางภูมิปัญญาในการจัดการทรัยากรธรรมชาติ ด้านโครงสร้างพื้นฐาน เปิดรับการช่วยเหลือจากหน่วยงานภายนอก และด้านทางสังคม มีการใช้ศาสตร์สมัยใหม่เข้ามารักษาผู้ป่วย การปรับเปลี่ยนค่านิยมการแต่งกาย อาหาร และอาชีพแบบอุตสาหกรรมมากขึ้น

References

เกศศิริ วงศ์สองชั้นและคณะ. (2560). การปรับตัวทางวัฒนธรรมในโลกสมัยใหม่ของชาวกะเหรี่ยง หมู่บ้านกะเหรี่ยงน้ำตก ตำบลคลองลานพัฒนา อำเภอคลองลาน จังหวัดกำแพงเพชร. รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการระดับชาติ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร ครั้งที่ 4. กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

จำรูญ วงค์จันทร์ และคณะวิจัย. (2560). การพัฒนาแนวทางการจัดการตนเองด้านระบบอาหารท้องถิ่นอย่างมีส่วนร่วมของ อบต.ปางมะผ้า ชุมชนภาคี ตำบลปางมะผ้า อำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน (รายงานการวิจัย). กรุงเทพ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

ดารุพัสตร์ สำราญวงศ์. (2559). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมในชุมชนกะเหรี่ยง. กรุงเทพ: สำนักงานวิทยทรัพยากร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นภาพร อัศวะรังษีกุล. (2562). ปัญหาของกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทย: อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่เปลี่ยนแปลง. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ. วันที่ 26 เมษายน 2562 กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยรังสิต.

ไพสิฐ พาณิชย์กุล. (2560). สิทธิของชุมชนกะเหรี่ยง (ปกาเกอะญอ) กับการดำเนินเขตวัฒนธรรมพิเศษไร่หมุนเวียนในพื้นที่ยุทธศาสตร์การแก้ไขปัญหาข้อพิพาทกรณีที่ดินทำกินและที่อยู่อาศัยของชุมชนกะเหรี่ยงในพื้นที่ป่าภาคเหนือ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพ: สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.

ภูริทัต บุญสูง และสุทธาวรรณ จีระพันธ์, (2554). ความพึงพอใจของมาใช้บริการต่อองค์กรการบริหารส่วนตำบลทาแม่ลอบ อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน (คณะบริหารธุรกิจ). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

ศรพิชัย พันธ์ปัญญากรกุล และคณะ. (2560). โครงการแผนชีวิตชุมชนเพื่อการจัดการตนเองอย่างมีส่วนร่วมบ้านห้วยกระทิง ตำบลพระธาตุ อำเภอแม่ระมาด จังหวัดตาก (รายงานการวิจัย). กรุงเทพ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)

สำนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลทาแม่ลอบ. (2564). สภาพทั่วไปและข้อมูลพื้นฐาน. สืบค้น 2 มิถุนายน 2564, จากhttp://www.tamaelob.org/joomla/index. php/2019-09-27-04-19-56/2019-09-27-04-21-20.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-04-26

How to Cite

บุญรัตน์ ส. (2023). การปรับตัวของชุมชนกะเหรี่ยงลุ่มน้ำทาแม่ลอบตอนบน ตำบลทาแม่ลอบ อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(2), R176-R188. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/255869